byqeen kullanıcısının son içeriği

İLKBAHARI OLDUM OLASI SEVMEZDİM ZATEN Tatsızdı herşey , ağırdı sonra … Tanıdık birşeyler vardı üstelik Seni bana , senden iyi anlatan gözlerinin İçten serzenişinde. Tek bir damla Hazin gözyaşı belki Estella’ nın yüreğinde . Kimbilir ?.. Vakit alıyordu kuşkusuz Bunca zamansız lakırdıyı...

Beni bırakıp gittin ya, Sende yalnız kalacaksın. Karanlık gecelerin üzerinden BEYAZ bir GÜL düşecek ellerine, Bakıp ağlayacaksın. Haykıracaksın fakat seni duymayacağım. Bende senin gibi kaçacağım. Ama acımasızca başkasına değil, Sadece başlarında ağladığım gölgelerin arasına. O zaman...

Saatler seni çaldığında, yorgundum ben. İçsel gezinmelerimin yalnızlığında ne çok işim vardı yapacak bir bilsen. Saçımı taramak için başıma kalkan elim nasıl da zorlanıyordu. Her sabah, hatta tatil günlerinde bile ve eninde sonunda; hiç istemesem de yataktan kalkmam gerekiyordu. Tıka basa...

Bir gün baksam ki gelmişsin.. Bir güvercin gibi yorgun uzaklardan yar. Gözlerinde bir bitmez,bir tükenmez güzellik Saçlarında ilkbahar.. Bir gün baksam ki gelmişsin.. Gülüşünde taze serin bir rüzgar Ellerin yine eskisi kadar güzel Çiçek açmış dokunduğun bütün kapılar.. Bir gün baksam ki...

Eteklerim zil çalsaydı Çengi oynatırdım Gelişin bayramım kalışın düğünüm olurdu Kınam yanardı dumansız issiz Bir şölen kurulurdu içime ağasız beysiz. Özgürlük takardın gerdanıma Gerdeğine gelin olurdum sitemsiz Eteklerim zil çalsaydı çengi oynatırdım Gitseydin /gidişin sessiz olurdu davul...

Yıldırımlar düşüyor gönlüme gözlerinden Hasretin yüreğimi parça parça bölüyor. Sevdiğim içime yağmurların yağıyor. Yıldırımlar düşüyor gönlüme gözlerinden. Bahtımın ufuklarına doğan güneşim misin. Hayalimi süsleyen tatlı bir efsun mu. Taşır getirir misin uzaktan sonsuzluğu. Kaf dağının ardında...

Bir gün içimden gittin, anladım. Nereye gittiğin değildi önemli olan... Kiminle gittiğin, hangi havayı soluduğun, hangi şehrin, hangi sokağında yürüdüğün önemli değildi. Sen içimden gitmiştin... İçimde ne varsa bana ait, seninle gitmişti. Renklerim, ruhumdaki yaz, güneşim gitmişti. “Bana...

Yangın! Orman yangınlarının Yanında hiç kaldığı bir yangın. Ateşsiz,ışıksız,külsüz,dumansız... Sensizliğin yangını. Ad koyamadığım sevgili! Sana ad koymamıştım anımsıyorsan. Çünkü ad konulan her şeyin birgün sona ereceğini biliyordum. Seni somutlaştırmak istemedim. Somut şeylerin bir sonu...

Çevrede başka kişi veya kişiler, özellikle de yabancı kişiler, sosyal fobi hastasının şiddetli bir kaygı, sıkıntı, huzursuzluk ve utangaçlık duymasına yol açar. Bu durumda sosyal fobik şu tepkilerin bir kısmını veya tamamını gösterir: - Yüz kızarması - Ses titremesi - Konuşamayacağı, tutulup...

hayat devam ediyor : bazen soğuk, bazende yağmurlu sen kimseye söyleyemediğim anlatamadığım, benim tek umudumdun yaslansam sana ağlasam, çözülse dizlerim ve haykırsam; seni seviyorum, seni seviyorum sesimi duyarmısın veya sende beni severmisin ..... hala ıslak gözlerim parçalanmış kalbim...

ne yazacağımı bilmiyorum elimdeki sigara yavaş yavaş nefes nefes bitiyor ve haatımın her dakkası boşa gidiyor bende anlamıyorum yaşama amacımızı aşk içinmi yaşıyoruz yoksa sadecealdanmak ve aldatmak içinmi bazen içimden biri diyor ki sakın, ondan ellerini, nefesini nedeni yok ve birden...

keşke zamanı geri alabilsem, keşke seninle tanıştığımız yerde seni görebilsem, herşeye yeniden başlasak. o zamanlar sana delice bağlanmak, delice sevmek isterdim, seni tanımıyordum, herşey o kadar çabuk oldu ki seni ne zaman tanıdım, ne zaman sevdim bilmiyorum.. seninle güzeli yaşıyordum...

bir kalabalığa sürüklenir gibi vurdum kendimi o yola (zaman: gece yarısı) (mekân: bilinen ana cadde) ölmek bir defa olur sabaha yakın bir zamanda işçiler henüz uyanmamıştır (mekân: önemli değil) ama sen ol yanımda ne güneş, ne su ne de ekmek bir de 'hazin hazin ağlar gönül' ah istemez miydim...

ilerliyorum bir umut bulmak için ilerliyorum burdan kurtulmak için ilerledikçe daha karanlık oluyor benliğim biraz aydınlık birazda sıcaklık arıyor... ileride bir ışık beliriyor sanki burdan çıkarmak için çağırıyor beni kendime gelip koşuyorum ona doğru o ise uzaklaşıyor görünce koştuğumu...

sonu bilinmez bir yoldayım gidiyorum arkama bakmadan korkuyorum belkide ama artık dönemem bu yoldan neden nereye nasıl gideceğimi bilmeden ilerliyorum etrafa bakınıp tutacak bir el arıyorum yanlış yaptım her zaman acele etmekten hızlı yaşadığım için oldum hep kaybeden ne olduğunu hiç...