Arama sonuçlarınız

Darılma, Senin resmini çizeceğim şiirlerime... Bırakıp gitmenin rezilliğini yazacağım. Ağlatacağım şiirlerimi ardından.. İçimden neleri alıp, götürdüğünü Bilmeyeceksin ki... Ben zaten Pasinler'e alışamadım. Yokluğuna alıştım mı ki ? Sen Erzurum gibisin Soğuk soğuk yakıyorsun.. Saçaklarda...

Annemi dinlemeliydim. Soğukta ilk ayaklarını sıcak tut.. Ayakların üşürse, Her yanın üşür, derdi.. Önemsemedim. Bu nedenden Üşüdüğüm çok günler oldu. 　 Annemi dinlemeliydim Mutlu olmak istiyorsan eğer, Eşini, işini, arkadaşını iyi seç, derdi Dinlemedim. Bu nedenden, Sersefil, biçare, yapayalnız...

[IMG] Yalnızlık bir tutkudur Her insanın yapamadığı.. Kendinden kaçıp kopamadığı.. Şarkılardaki nakarattır Türkülerdeki gazel Şiirlerdeki hüzündür. Yalnız yatıp, Yalnız kalkarak Aynalarda gördüğün yüzündür. Bazan gözyaşındır. Bazan ekmeğindir, aşındır. Çok zaman da kirli kalabalıktan kaçıp...

Sıcacık oluyor içim, Seni düşününce... Ve ellerin, Ve gözlerin, Ve dudakların bana akınca.. Seni görüyorum aynada, Bana bakınca... Necdet GÖKNİL

Yorgun bir kış gecesinde Kar yağıyordu penceremin önüne... Dışarıda soğuk bir rüzgar uğulduyordu... Üşüyordum. Bir sigara daha yaktım. Seni içiyordum İçim ısındı. Çocuk ağlayışları geliyordu komşu evden.. Perdeyi aralasam, Dışarıya baksam.. Seni karanlıklardan da görecektim. Radyodan...

Tut ki, Seninle bir gece.. Olmaz ya... Tut ki oldu. Bir araya geldik. Ateşle barut misali... Senin ellerin kibrit, Benim avuçlarım çakmak. Ya sen yakacaksın bu ateşi.. Ya da ben... Sonra ne mi olacak ?! Bak ben sana söyleyim: Çok güzel olacak Çoookkk !! Necdet GÖKNİL

Fazla zamanımız yok. Gül, oyna... İnsanları sev. Aşksız kalma bu günler... Saksındaki çiçeği kurutma.. Bahçende solmasın güller.. Fazla zamanımız yok... Fazla zamanımız yok. Gül, oyna... Kendini de sev. Türkü söyle, Şarkı söyle. Şiir yaz, Resim yap. Aynalara bak biraz... Fazla...

[/URL]"] Ben Mevsimlerden en çok baharı severdim. Bir ağacın dalında çiçek görsem Tomurcuğunu sana benzetirdim. İçim kıpır kıpır olur, Çocukluğum gelirdi aklıma.... Yaşamak ne güzel, derdim. Gülerdim. Sahi, Sen baharı sever miydin? Unuttum. Bu şehirde erken uyanıyor Palmiyeler...

İstanbul akşamları tütüyor gözlerimde... Dilime gurbet şarkıları dolandı. İçimden hasretlik duyguları taşıyor.. Bilmem ne sokağın Bilmem ne yokuşunda Vurulup, düştüğümü görüyorum. Kaç güneş söndürdüm gözlerimde Ayrılık bitsin diye... Kadehim bir doldu Bir daha boşalmadı. Kaçak...

Ben yalnızlıklarda yoğruldum. Acıların içinden çıktım. Biraz karaydım, biraz eğri.. Seni görünce, Seni tanıyınca doğruldum... Tam bilmem kaç yıl sonra seni Bilmem kaç yıl sonra beni buldum. Dizelerimden, şarkılarmdan, türkülerimden Bir çıkış çıktın ki karşıma.. Sevinçlerden...

Bir gün diyorum, Bırak herşeyi gel. Karanlık örtmüş olsa da gökyüzünü.. Üzerindeki gece elbisenle gel. Hiç çekinme... Hiç utanma... Öylecene gel. Bir gün diyorum, Unutmuşken bütün olanları... Beni yeni sevmişçesine, Umutlarınla gel. Bir gece diyorum, Hal-hatır anlamayan yatağına...

Ne kadar da kolaydır Ne kadar da güzel söylenir Sevgili uğruna ölmek Ya da ölebilmek.. Oysa, Aşk için yaşamakdır bütün marifet... Necdet GÖKNİL

Sen gittin Geceleri gözlerimin önüne Uyuduğumda rüyalarıma giren kim? Söyle sen kaç kişisin ? Yazdığım bütün şiirlerde Gezdiğim bütün şehirlerde Seni buluyor Seni görüyorum. Bu kadar acımasız olma Sonuçta sen de bir insansın. Gündüzümde Gecelerimde çoğalma.. Derdimi kime anlatayım ? Kime...

Ben sana yıldızlar topladım gökyüzünden Bütün odalarına serpiştirdim Karanlık gecelerde korkmayasın Aydınlık içinde kalasın diye... Güneşten bir parça koparıp getirdim Üşümeyesin diye... Ben kaç kez karanlıklarda kayboldum bilmezsin. Kendimi bile göremez oldum çok gece. Yalnızlığımda ne çok...

Bir gün anlarsın herşeyin bittiğini... Yüreğine sayısız bıçaklar saplanır, çıkar. Taş kesilir bütün vücudun. Oturup, Gizlice, Sessizce ağlarsın... Her yer, her şey anlamını yitirir Kahırlarla dolu, Onun resmine bakar, bakarsın... Bir acı şarkı söyler dudakların kendiliğinden Taa içinde...

Beni düşünürsen Bütün mavi renklerde düşün Bir deniz gördüğünde Bulutsuz bir gökyüzüne baktığında Ve aynalara mavi gözlerinle Mavi mavi güldüğünde düşün. Bil ki o zaman yanındayım Gün yirmi dört saat Seni düşünmek benim işim... Necdet GÖKNİL

Beni ne kadar seviyorsun? Hergün yeniden doğacak kadar mı ? Bir martının denizi sevdiği kadar mı ? Susmak iyi gelmez böyle durumlarda.. Çekinme, hadi söyle Yüreğinden konuş... Beni ne kadar seviyorsun ? Beni ne kadar seviyorsun ? Döndüğün her köşe başında Beni görmek ister gibi mi ? Ya da her...

Sen gidersen.. Yapayalnız kalırsam.. Ya, Dokunamazsam yüreğine Sözcüklerimle.. Yaşadığın kente koşup gelemezsem.. Kanter içinde.. Soluk soluğa kalıp, Düşüverirsem kaldırımlara.. Ya gidersen.. Ellerini çekersen ellerimden.. Gözlerime bir daha bakmazsan.. Göremezsem Kahkahalarla dolu yüzünü...

Bekle.. En olmaz hayallere dalıp, gittiğin zaman Kapından süzülüp, Karşına dikileceğim... Hasretimi kusacağım dudaklarımdan Hece hece, cümle cümle... Bak nasılmış kavuşmanın sevinci... Nasılmış sabırın doğurduğu duygular Göreceksin... Durup durup boynuna sarılacağım. Bekle beni...

Sen de yan benim gibi İçinde küller oluşmadan Çiçeklerine dolular yağsın Bahar mevsiminde Sevgi tomurcuklarına kış vursun Birer birer kırılsın dalların Hüzün fırtınalarından Dudakların çığlık çığlığa Bir dostu çağrılayıp dursun Denizler kudursun Duygu yüklü gemilerin batsın Kimselere anlatama...