peace_346
New member
- Katılım
- 2 Eki 2005
- Mesajlar
- 1,820
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 35
Çocuk okula gitmek istemediğini davranışlarıyla ya da sözlü olarak ifade eder çoğunlukla.
Ruh Sağlığı Ve Hastalıkları Uzmanı Doç. Dr. Remzi Gültekin okul korkusunun ne olduğunu ve ailelerin bu durumda ne yapması gerektiğini şöyle anlatıyor:
Bu durumdaki çocukta saldırgan davranışlar ve umursamazlık görülür. Disiplin sorunu fazladır. Öğrenme ve başarı motivasyonu n genellikle düşüktür.
Evde çocuğa karşı ilgi azdır. Ve sevgisiz bir ortam vardır. Çocuğun okula gitmediğinden anne babının haberi çoğunlukla yoktur. Çünkü çocuk okula gitmediği zaman evde kalmaz.
OKUL KORKUSUNU BAŞLATAN ETKENLER
Anne babaya bağımlılık ve başarı kaygısı asıl etkenlerdir .Anne babanın çocuğun bağımsız olmasından hoşlanmadığı onun kendine güvenli bir şekilde tek başına hareket etmeye teşvik edilemediği koşullarda yalnız başına okula gitmek düşüncesi bile çocuğu endişelendirebilir.
Çocuğu uzaktayken yoğun bir endişeye kapılan anne babanın korkusu bir şekilde çocuğa yansır ve çocukta anne babasından uzaktayken kendisini korumasız ve tehdit altında hisseder.
Çocuğun okula gidiş gelişi sırasında kullandığı yol yeterince güvenli olmayabilir ve anne babanın endişeleri çocuğun da kendisine güvende hissetmemesine yol açabilir. sonuçta da tüm bunlar çocukta okul korkusunu başlatabilir.
EVEBEYN NE YAPMALI?
Okula gitme konusunda ödün verilmemelidir, çocuğun okula gitmesi sağlanmalıdır.
Çocuğa okulun amacını açıklamak ve okula gitmek konusunda ailenin tüm bireyleri kararlı ve tutarlı olmalıdır.
Vedalaşmaları çabuk ve kısa süreli tutarak ayrılıkların doğal olduğu çocuğa hissettirilmelidir.
Okula gitmediği için çocuk kesinlikle suçlanmamalı , korkusuyla veya döktüğü gözyaşları ile alay edilmemelidir.
Boş zamanda oyun becerileri kazındırılarak çocuğun evebeyne olan bağımlılığı azaltılmalıdır.
Arkadaş toplantıları düzenleyerek sosyal beceriler kazanmasına fırsat tanınmalıdır.
Ruh Sağlığı Ve Hastalıkları Uzmanı Doç. Dr. Remzi Gültekin okul korkusunun ne olduğunu ve ailelerin bu durumda ne yapması gerektiğini şöyle anlatıyor:
Bu durumdaki çocukta saldırgan davranışlar ve umursamazlık görülür. Disiplin sorunu fazladır. Öğrenme ve başarı motivasyonu n genellikle düşüktür.
Evde çocuğa karşı ilgi azdır. Ve sevgisiz bir ortam vardır. Çocuğun okula gitmediğinden anne babının haberi çoğunlukla yoktur. Çünkü çocuk okula gitmediği zaman evde kalmaz.
OKUL KORKUSUNU BAŞLATAN ETKENLER
Anne babaya bağımlılık ve başarı kaygısı asıl etkenlerdir .Anne babanın çocuğun bağımsız olmasından hoşlanmadığı onun kendine güvenli bir şekilde tek başına hareket etmeye teşvik edilemediği koşullarda yalnız başına okula gitmek düşüncesi bile çocuğu endişelendirebilir.
Çocuğu uzaktayken yoğun bir endişeye kapılan anne babanın korkusu bir şekilde çocuğa yansır ve çocukta anne babasından uzaktayken kendisini korumasız ve tehdit altında hisseder.
Çocuğun okula gidiş gelişi sırasında kullandığı yol yeterince güvenli olmayabilir ve anne babanın endişeleri çocuğun da kendisine güvende hissetmemesine yol açabilir. sonuçta da tüm bunlar çocukta okul korkusunu başlatabilir.
EVEBEYN NE YAPMALI?
Okula gitme konusunda ödün verilmemelidir, çocuğun okula gitmesi sağlanmalıdır.
Çocuğa okulun amacını açıklamak ve okula gitmek konusunda ailenin tüm bireyleri kararlı ve tutarlı olmalıdır.
Vedalaşmaları çabuk ve kısa süreli tutarak ayrılıkların doğal olduğu çocuğa hissettirilmelidir.
Okula gitmediği için çocuk kesinlikle suçlanmamalı , korkusuyla veya döktüğü gözyaşları ile alay edilmemelidir.
Boş zamanda oyun becerileri kazındırılarak çocuğun evebeyne olan bağımlılığı azaltılmalıdır.
Arkadaş toplantıları düzenleyerek sosyal beceriler kazanmasına fırsat tanınmalıdır.