Elensu
New member
- Katılım
- 16 Mar 2006
- Mesajlar
- 1,374
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
ÖFKE.........
Engellenme, incinme veya gözdağı karşısında gösterilen şiddetli kızgınlık duygusu; gazap, hiddet. Kişi kendisine yapılan kadar, başkasına karşı yapılandan da incinebilir ve bundan dolayı öfkelenebilir.
Öfke, ahlâkî eksikliklerdendir. İnsanda varolan gazab kuvvetinin ifrat derecesi olan öfke, bir âfettir. Öfke anında insan doğru düşünemez. Normal davranışlarda bulunamaz. Öfkeli olarak yapılan işler hep sonradan pişmanlık duyulan işlerdir. Bunun için "Öfke ile kalkan zararla oturur" denilmiştir.
Bir anlık öfke ile cinayet işleyenlere sık sık rastlanır. Öfke ev ve iş yerlerinde huzursuzluklara ve rahatsızlıklara sebep olur. İnsan, iradesini kullanarak öfkesini yenmeye, kendisini öfkelendirenleri bağışlamaya çalışmalıdır. Cenab-ı Hak;
"(O takva sahipleri) bollukta ve darlıkta harcayıp yedirenler, öfkelerini tutanlar, insanların kusurlarını bağışlayanlardır. Allah da iyilik edenleri sever" (Âl-i İmran, 3/ 134) buyurmuştur.
Peygamberimiz'e gelerek kendisine öğüt vermesini isteyen bir adama Resulullah (s.a.s); "Öfkelenme!” demiş ve bu sözünü birkaç kere tekrarlamıştır (Riyazü's-Salihîn, I, 80).
Öfke anında Allah'a sığınmak ve öfkenin geçmesini istemek gerekir. Öfkeli birisini gören Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur:
"Ben bir kelime biliyorum ki, eğer şu adam o kelimeyi söylese muhakkak öfkesi geçer. O kelime: Eûzü billahi mineş-şeytânirracîm", sözüdür" (Müslim, Birr ve Sıla, 109).
Başka bir hadis-i şerifte de şöyle buyurulmuştur:
"Kuvvetli ve kahraman pehlivan, herkesi yenen kimse değildir. Kuvvetli ve kahraman pehlivan ancak öfke zamanında nefsine mâlik olan ve öfkesini yenen kimsedir" (Müslim, Birr ve Sıla, 107).
Peygamber Efendimiz bir başka hadisinde şöyle buyurmuştur:
Bir kimse öfkesinin gereğini yapmaya kadir olduğu halde öfkesini yenerse, Allah Teâlâ kıyamet gününde halkın gözü önünde onu çağırır, huriler içinden istediğini seçmekte muhayyer kılar" (Riyazü's-Salihîn, I, 80).
Kur'an-ı Kerim'de genellikle kâfirlerin müminlere karşı duydukları öfkeden bahsedilmiştir. Aksine müminler öfkelerini yenen insanlardır.
Peygamber Efendimiz, Cenab-ı Hakk'a sığınmayı öfkenin ilâcı olarak tavsiye etmiş, insanın kendi kendine telkinle ulaşacağı irade sağlamlığının onu öfkelenmekten kurtaracağına işaret etmiştir. Yine Peygamberimiz öfkeyi güç ve kuvvetin değil zayıflığın ve aczin alâmeti olarak görmüştür. Öfke nefse hâkim olamamanın işaretidir. Nefislerine hâkim olamayanların sonu ise hüsrandır. Müslüman, işlerini öfke ile değil; teennî, sabır ve yumuşaklıkla halletmelidir.
Akif KÖTEN
....................................................
Öfke Üzerine Kücük bir Hikaye
Bir zamanlar çok çabuk öfkelenen ve bu yüzden hiç arkadas edinemeyen küçük bir oglan varmis. Babasi ona bir kese dolusu çivi vermis ve her öfkelendiginde, bahçe kapisina bir çivi çakmasi gerektigini söylemis. Oglan daha ilk gün kapiya 37 çivi çakmis. Ilerleyen haftalarda öfkesini kontrol etmeyi ögrendikçe, kapiya çaktigi çivilerin sayisi da, her geçen gün azalmis. Gün gelmis, öfkesini kontrol etmenin, kapiya çivi çakmaktan daha kolay oldugunun kesfetmis. Ve bir gün çocuk, öfkesine hiç kapilmamayi ögrenmis. Kosup babasina durumu anlatmis ve babasi da ona, öfkesine her hakim olusunda, kapidan bir çivi çikartmasini söylemis. Günler geçmis oglan babasina, kapidaki tüm çivileri söküldügünü anlatmis. Babasi da onu elinden tutup, bahçe kapisinin yanina getirip, söyle demis; "Aferin oglum, çok sey basardin ama bir bak, kapinin üstü delik desik oldu. Bu kapi asla eskisi gibi olmayacak. Öfkeyle söyledigin sözler, tipki bu delikler gibi iz birakir. Bir insana biçak saplayip, sonra çekip alabilirsin ama üst üste ne kadar özür dilersen dile, o yara hala oradadir..
:ter:
Engellenme, incinme veya gözdağı karşısında gösterilen şiddetli kızgınlık duygusu; gazap, hiddet. Kişi kendisine yapılan kadar, başkasına karşı yapılandan da incinebilir ve bundan dolayı öfkelenebilir.
Öfke, ahlâkî eksikliklerdendir. İnsanda varolan gazab kuvvetinin ifrat derecesi olan öfke, bir âfettir. Öfke anında insan doğru düşünemez. Normal davranışlarda bulunamaz. Öfkeli olarak yapılan işler hep sonradan pişmanlık duyulan işlerdir. Bunun için "Öfke ile kalkan zararla oturur" denilmiştir.
Bir anlık öfke ile cinayet işleyenlere sık sık rastlanır. Öfke ev ve iş yerlerinde huzursuzluklara ve rahatsızlıklara sebep olur. İnsan, iradesini kullanarak öfkesini yenmeye, kendisini öfkelendirenleri bağışlamaya çalışmalıdır. Cenab-ı Hak;
"(O takva sahipleri) bollukta ve darlıkta harcayıp yedirenler, öfkelerini tutanlar, insanların kusurlarını bağışlayanlardır. Allah da iyilik edenleri sever" (Âl-i İmran, 3/ 134) buyurmuştur.
Peygamberimiz'e gelerek kendisine öğüt vermesini isteyen bir adama Resulullah (s.a.s); "Öfkelenme!” demiş ve bu sözünü birkaç kere tekrarlamıştır (Riyazü's-Salihîn, I, 80).
Öfke anında Allah'a sığınmak ve öfkenin geçmesini istemek gerekir. Öfkeli birisini gören Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur:
"Ben bir kelime biliyorum ki, eğer şu adam o kelimeyi söylese muhakkak öfkesi geçer. O kelime: Eûzü billahi mineş-şeytânirracîm", sözüdür" (Müslim, Birr ve Sıla, 109).
Başka bir hadis-i şerifte de şöyle buyurulmuştur:
"Kuvvetli ve kahraman pehlivan, herkesi yenen kimse değildir. Kuvvetli ve kahraman pehlivan ancak öfke zamanında nefsine mâlik olan ve öfkesini yenen kimsedir" (Müslim, Birr ve Sıla, 107).
Peygamber Efendimiz bir başka hadisinde şöyle buyurmuştur:
Bir kimse öfkesinin gereğini yapmaya kadir olduğu halde öfkesini yenerse, Allah Teâlâ kıyamet gününde halkın gözü önünde onu çağırır, huriler içinden istediğini seçmekte muhayyer kılar" (Riyazü's-Salihîn, I, 80).
Kur'an-ı Kerim'de genellikle kâfirlerin müminlere karşı duydukları öfkeden bahsedilmiştir. Aksine müminler öfkelerini yenen insanlardır.
Peygamber Efendimiz, Cenab-ı Hakk'a sığınmayı öfkenin ilâcı olarak tavsiye etmiş, insanın kendi kendine telkinle ulaşacağı irade sağlamlığının onu öfkelenmekten kurtaracağına işaret etmiştir. Yine Peygamberimiz öfkeyi güç ve kuvvetin değil zayıflığın ve aczin alâmeti olarak görmüştür. Öfke nefse hâkim olamamanın işaretidir. Nefislerine hâkim olamayanların sonu ise hüsrandır. Müslüman, işlerini öfke ile değil; teennî, sabır ve yumuşaklıkla halletmelidir.
Akif KÖTEN
....................................................
Öfke Üzerine Kücük bir Hikaye
Bir zamanlar çok çabuk öfkelenen ve bu yüzden hiç arkadas edinemeyen küçük bir oglan varmis. Babasi ona bir kese dolusu çivi vermis ve her öfkelendiginde, bahçe kapisina bir çivi çakmasi gerektigini söylemis. Oglan daha ilk gün kapiya 37 çivi çakmis. Ilerleyen haftalarda öfkesini kontrol etmeyi ögrendikçe, kapiya çaktigi çivilerin sayisi da, her geçen gün azalmis. Gün gelmis, öfkesini kontrol etmenin, kapiya çivi çakmaktan daha kolay oldugunun kesfetmis. Ve bir gün çocuk, öfkesine hiç kapilmamayi ögrenmis. Kosup babasina durumu anlatmis ve babasi da ona, öfkesine her hakim olusunda, kapidan bir çivi çikartmasini söylemis. Günler geçmis oglan babasina, kapidaki tüm çivileri söküldügünü anlatmis. Babasi da onu elinden tutup, bahçe kapisinin yanina getirip, söyle demis; "Aferin oglum, çok sey basardin ama bir bak, kapinin üstü delik desik oldu. Bu kapi asla eskisi gibi olmayacak. Öfkeyle söyledigin sözler, tipki bu delikler gibi iz birakir. Bir insana biçak saplayip, sonra çekip alabilirsin ama üst üste ne kadar özür dilersen dile, o yara hala oradadir..
:ter:
