Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Hani zoraki bir uzun yol seyrinde, radyoda en sevdiğin şarkı çıkar da; seyahat ettiğin otobüs hızla ilerledikçe, şarkıyı linç eder ya o muhitteki yerel radyoların frekansa karışması. Sabote edilir mevcut bütün hissiyatın bir anlamda. İşte tam da öyleyim bu sıralar… “Yayınımızda ufak bir arıza oldu tekniklik.” diyerek kendini ifade edememe hakkını kullanıyorum yalnızlığımın, hem de bütün devrikliğiyle. “Döndün kıbleye doğru, açtın mahrem yerlerini. Marjinallik ile arabesklik arasındaki o müthiş yanılsamadasın. Annen demiş ki; -Göster ama elletme kalbini!” diyerek ikaz ediyor beni ömrüme telefonla bağlanan katılımcılar. Fena halde kimsesizim bugünlerde, bildiğin gibi değil. Eğer bilseydin zaten, ‘kimsem’ olurdun bir koşuda. Benim de bu yersiz yurtsuz kelimelerin çatısını kurma gereksinimim biterdi. Tekrara girerdi tüm yaşamsal faaliyetlerim; bonservisi hayli yüksek bir kahvaltı sofrasında, hayata açlığımı seninle doyurmaya çalışırken. Eşlik ederdin kederlerime, benimle olsan. Bir çay bardağı rakım var arada bir öyle, ona falan karışırdın sen de tabii; hani mümkün mertebe benimle olsan. Benimle olsan; ses tellerinin inceldiği yerden koptuğu tüm o anlarda dahi, suskunluk en tutkulu sevdalın olurdu muhtemelen. Sessizliği mesken bellerdi anadilin, öksürük nöbetlerinden geçerken ben. Yüksek ihtimalle üç-beş yazılırdı zaten! Ve sen, illaki sen; asırlardır güneş girmeyen evlere acilen girme branşında ihtisasını tamamlamış tıp a tıp bir terapisttin, asla iyi edemedin mevsimsel yaralarımı… Bir kamyon dayak yemiş gibi… Hırsla yumruklamış gibi sana gelinen yolların emektar yüzünü… Gırtlağına sarılır gibi direksiyon hâkimiyeti düşük bir gecenin… Güzelliğinden geçiyordum senin, öyle bir uğradım sadece!
Ağzı ne çok yandı kalemimin
Ve ne çok sövdüm eksik etek şehrime
Çünkü müşahedede tutulmalıydı harflerim
Aksine tedaviye ihtiyaç olmadığına ikna edilmişim(?)
Bir de kelimeleri izinsiz toplayarak kurduğu cümlelerle
Yasadışı eylemler düzenleyen şairliğimin
Hakkında görüldüğü yerde vur emri uygulayacakmış
Sayın idare amirlerim!
Okuyan kim varsa suça ortak kabul edilecekmiş hem de
Tevekkeli değil ya didik didik aranıyor yüreğim
Neden korkayım eninde sonunda bulacakları sensin!
Ben evet çok güzel bir yüz anlatabilirim burada. Fakat korkarım, tüm kelamlarımın dizi titrer diye eşsizliğinin huzurunda. Hem o kadarı da Allah’ın işi… Benim fani ellerim neylesin!
Her yüzde biraz sen varsın
Kimi biraz daha yıpranmış halin
Tebessümünde asırlık sırlar saklı kiminin
Ve kiminde, yok aynada bile bir karşılığın
Delirmiş olmalıyım yüzünün esrikliğinde
Yüzde yüz haklısın!
Yüzyıllardır evet, yüzün nesilden nesle aktarılıyor
Güzelliğinin saltanatını bir ben süremedim…
Eğer ki bir şiirle yıkılırsan, ellerim göçük altından ilk olarak gülüşünü çıkarır. Gülümsersin sonra sen, belki bu afette en az hasarla atlatılır.
Temeli sağlamlaştırmalı ve yeni çelik halatlar eklemeli Sırat’a. Aşkların acil durum koordinasyon merkezleri yoktur bilirsin. Ve Tanrıya yaşama fırsatı tanınmaz hiçbir ayrılıkta.
Garip olan şu ki sana devriliyorum aklımdaki her artçı sarsıntıda. Sen de biraz hissetsen içimdeki kara parçalarının yerinden oynayışlarını, şu yaşadıklarımıza deprem bile demezsin…
Beni çok sev, bir nar bahçesindeki tanelerin toplamından pay biç mesela. Çünkü ben öyle yapıyorum. Bu yüzden Afrika’nın en kurak çöllerinde bile nar ağaçları görüyorum. Beni çok sev, ben seni hesapsız seviyorum…
Beni çok sev, bir nar bahçesindeki tanelerin toplamından pay biç mesela. Çünkü ben öyle yapıyorum. Bu yüzden Afrika’nın en kurak çöllerinde bile nar ağaçları görüyorum. Beni çok sev, ben seni hesapsız seviyorum…
