ölüme vuslat..

kamer28

DOLUNAY
Katılım
25 Şub 2008
Mesajlar
3,850
Reaction score
0
Puanları
0
Yaş
44
Konum
Rabbime hamd-ü senalar olsun,yazdırıyor ilham kale
Ölüm, bıraktırır insanı mezarda ameliyle baş başa
Herkes gittikten sonra vurur başını istemeden taşa
Çok hayıflanır anlayınca ölenin kendisi olduğunu
Nedametleri fayda vermez derinden ahları çıkar boşa

Ölüm, er veya geç bindirir insanı ayaksız tahtadan bir ata
Mutlu etmez dünya nimetleri küstürür insanı hayata
Hiç kimse övünmesin servetiyle şan ve şöhretiyle
Belli olmaz muhtaç eder bir anda ekmeklerden bayata

Ölüm, ahrete inanmayan için en büyük tuzaktır
Nefis her zaman der “ben ölmem ölüm bana uzaktır”
Ne zaman, nerede ve nasıl geleceği hiç belli olmaz
Can taşıyan herkesin yanında vazgeçilmez bir azıktır

Ölüm, yeniden dirilmek ve yapılanların hesabını vermektir
Güller içinde diken dikenler içinde Muhammedi gül dermektir
“Ölümün başımın gözümün üstünde yeri var” diyenler için
En büyük muştu sevgili kulların yoluna güller sermektir

Ölüm, kimisine dayanılmaz firak kimisine de en kutlu visaldir
İbret almak isteyen herkesin er veya geç binmesi gereken saldır
Ölüm şerbetini içmeye hazırlıklı olmayanlar için
Tasavvur edilemeyecek kadar yürekleri parçalayan bir haldır.

Ölüm, umulmadık bir anda hazırlıksız iken çıkar karşına
Kimse engelleyemez karalar bağlanır albenisine güvendiğin çarşına
Gel inat etme bir an önce in nefsin azgın atından
Aksi takdirde ağıların en ağısı bırakılır kıvamında pişmiş aşına

Ölüm, öyle bir yolculuktur ki yoktur asla bir daha dönüşü
Bir acayip olur ömür projektörlerinin aniden sönüşü
Babayiğit isterim ölüm meleği geldiğinde peltekleşmesin
Asırlık bir çınar ağacı gibi dimdik olsun ölüme karşı duruşu

YA RABBİ HAYIRLI ÖLÜM NASİP EYLE...
 
Geri
Üst