JackSoneS
~// кяσηiк м
- Katılım
- 19 Ara 2007
- Mesajlar
- 3,959
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
İZLEMEK İÇİN TIKLAYIN!!!
Adnan Menderes'in yıllardır unutulmayan idam edilme anı
Bu soru, 48 yıl sonra Adnan Menderes'in oğluna soruldu...
Türkiye'nin yakın tarihinin en trajik olaylarından biri, 27 Mayıs ihtilalinin ardından dönemin Başbakanı Adnan Menderes ve bakanları Hasan Polatkan ile Fatin Rüştü Zorlu'nun idam edilmesidir. Fadime Özkan, Adnan Menderes'in hayatta kalan tek oğlu olan politikacı Aydın Menderes ile yaptığı röportajda hafızalara kaznınan o fotoğrafı sordu: "Bakabiliyor musunuz bu fotoğrafa?"
MENDERES'İN OĞLU OLMAK
Adnan Menderes’in oğlu olmak sizin için ne demek?
Balık için deniz ne ise, benim için de babam o demek. Küçüklüğümden beri babamın yaptığı işi çok merak ettim ve siyaseti, ülke idaresini öğrenmek istedim. Babamın yapmak istediklerini anlamaya çalıştım. Kafam Türkiye’yle, Adnan Menderes ve siyasetle doldu. O yüzden Adnan Menderes’in oğlu olmadan kendimi tanımlamam bile zor olur.
Bu durumda Menderes’in sadece fiziki değil, siyaseten de varisisiniz.
E tabii. Söyleyeceklerim var. Misyonumuz spesifik olarak Adnan Menderes’in herkesçe doğru tanınmasına yardımcı olabilmektir. Zira DP ve Adnan Menderes’in hatırası üzerinde hálá açık kapalı baskılar, unutturma gayreti ve dezenformasyon var. Bu toplum Menderes’i ve DP’yi tam ve doğru kavrayamazsa kendini tanımaktan mahrum kalacak, yaşadığı olayların sebeplerini bilemeyecektir. Bu misyon sadece evlat olarak değil milletin kaderine karşı kendini borçlu hisseden bir ferdi olarak da benim için çok önemlidir.
MEYDAN OKUYORUM
Babanızı 15 yaşınızda kaybettiniz. Başbakan oğlu olarak el üstünde tutulurken birden bire ‘düşükler’in çocuğu olarak onulmaz bir yara aldınız, herkesin sizden kaçtığını gördünüz...
Evet ama annem bize başbakan oğlu olduğumuzu aklımıza getirmeyi, büyüklük taslamayı yasaklamıştı. Bizim için en büyük ayıp, iltimas istemekti. Babam ise milletin gönlünde taht kurmuştur. Biz de onun evlatları, eşi olarak oralardan hiç düşmedik. 48 yıldır bu sevginin büyük bir vefayla yaşadığını gördük.
BABASINI ASANLARI AFFETTİ Mİ?
Babanızı asanları affettiniz mi?
Yargılamadım ki, değmez. Adnan Menderes’i darağacına götüren son derecede girift olaylar var. Birçok insan şu veya bu şekilde rol üstlenmiş. Yargılasanız en fazla hangisini suçlu bulacaksınız. Suçlu bulsanız ortada Türkiye var. Bu tür hesaplaşmaların ele geçirileni cezalandırılarak olabileceği kanaatinde değilim. Yıkılmak, yok edilmek istenileni ayakta tutup, yaptırılmayanları yaparak yaptırtarak direnmelisiniz.
Dışarıdan teslim olmuş gibi görünseniz de meydan okuyorsunuz öyleyse!
Tabi. Ben Türkiye’yi, 50-60 arasındaki Menderes’in gözü ve düşünceleriyle mümkün olduğu kadar izlemeye kavramaya çalışıyorum. Kim ne derse desin, ne yaparsa yapsın. Bu benim ölçümdür.
BABAM RÜYALARIMDA
Bu bilinç düzeyi. Olup biteni bilinçaltınız nasıl kaydetti acaba? Babanızı nasıl görürsünüz rüyalarınızda?
Haklısınız... Sabit bir rüya yerine o anki ruh haletiyle bağlantılı olarak onu bazen üzgün sessiz, bazen sevinçli, bazen kürsüden halka hitap ederken görüyorum. Babam gece geç geldiği vakitler beni kaldırır uykulu halimde beni konuşturmaya çalışır, eğer tutarsız sözüm olursa kahkahalarla güler, kucaklardı. Bazen adeta o anıları canlandıran rüyalar görüyorum. Bazen ise sanki hayattaymış, tekrar dönecekmiş gibi.
AH O FOTOĞRAF
O feci resim girer mi rüyalarınıza?
Ben babamı üzgün gördüm ama hiç darağacında görmedim.
Bakabiliyor musunuz peki o fotoğrafa?
18 Eylül 1961 sabahından beri baktım. Sık baktığım bir resim değildir. Özellikle bakmam ama karşıma çıkarsa özellikle bakarım. Yok sayamam ondan kaçamam.
Bir sabah kahvaltıda gazetenizi açıyorsunuz ve babanızı darağacında gösteren fotoğrafla karşılaşıyorsunuz! İnsan allak bullak olur herhalde?
Hem de nasıl! Sadece beni allak bullak etmesi değil ki! Adnan Menderes’in idamına Türkiye’de çoğu insan ağladı da, ben inanıyorum ki meleklerin de hepsi ağlamıştır. O insanı tanıdıktan sonra o apayrı bir şey... Çok büyük bir trajedi... Sadece babamın asılması değil ki! Çok ağır, insanlığın kabul edebileceği bir olay değildir bu. 29 sene evvel tam da 15 Eylül akşamı İmralı’daydım. Gece geç vakit infazların gerçekleştiği yerleri gördük. Tahta parçaları vardı, herhalde darağacından kalmıştır. İpler, birkaç tane boş tabut vardı... Bunları görmekten kaçmayı erken yaşımda bile sağlıksız bir davranış olarak kabul ettim. Bundan kaçamazsınız, bu var.
superonline.com
