Allah için olan sevgi ve düşmanlık..

[tugilas]

Mektep,yolculuk ve aynı mahellede bulunmak sebebiyle olan,görüşme ve alışkanlık,Allah için sevme değildir.Yüzü güzel,sözü tatlı veya kalbine hoş geldiği için bir kimseyi sevmek de,Allah içi değildir.Makam ,mal veya dünya maksatlarından bir maksat için bir kimseyi sevmek de Allah için değildir.Allah için olandostluk ve sevgi,imansız ele geçmez.Buda iki derecedir.

birinci derece:Bir kimseyi,onun yapabileceği şeyden dolayı sever.Ama bu şey dini bakımdan olur ve Allah için yapılır.Üstadını ,ilim öğrettiği için sevmek gibi...bu Allah için olan sevgidir .Ama bundan maksat makam mal değil âhiret olmalıdır.Maksat dünya olursa ,bu sevgi Allah için olmaz.Bir kimse sadaka verir ve fakirlere sadaka vereni severse,yahut fakirleri misafir edeni severse,Allah için sevmiş olur.Hattâ kendisini günahlardan koruduğu için sevmekte Allah için olur.
ikinci derece:Bu daha yüksektir.Bir kimseyi yalnız Allahû Teâlâ için sevmek olup ondan hiç bir fayda düşünmez.Ne ilim öğrenie ne de ilim öğretir,ne dinine hizmet ve yardım için herhangi bir iyilikte bulunur.Onun yalnız Allahû Teâlâ'ya itaat ettiği için Allahû Teâlâ'yı sevdiği için sever.Hattâ Allahû Teâlâ'nın kulu olduğu için ,yarattığı için sever.Bu da Allah sevgisidir ve daha kiymetlidir.
Allah için düşmanık nasıl olur:Allahû Teâlâ'ya itaat edenleri Allah için seven kimse zaruri olarak kâfirleri,zalimleri,âsileri,ve fâsıkları yine Allah için düşman tutar.Çünkü,bir kimseyi seven ,onun dostlarını da sever,düşmanlarına düşman olur.Allahû Teâlâ,kâfirleri,zalimleri,âsilerive fasıkları sevmez.O halde bir Müslüman fâsık olursa,Müslümanlığı için sevilir,fıskı içinde düşman bilinir.


KAYNAK:KİMYÂ-YI SAÂDET İMAMI GAZALÎ syf.275,276