_bozkurt_
New member
İKTİDAR ile yargı, özellikle de yüksek yargı arasında uzun süreden beri devam eden bir mücadele, hatta yer yer kavga var.
Bu kavgada her iki tarafın da sloganı aynı:
“Yargının siyasallaşmasına engel olmak istiyoruz.”
Kim ne derse desin biliyoruz ki, Türkiye’de yargı siyasallaşmış bir kurum.
Zaten pek çok demokraside de durum farklı değil.
Bizim uzaktan bakınca farkına varmadığımız siyasallaşma, Avrupa’da da var.
Sadece bizdeki kadar değil.
Türkiye’de bu kavga sürerken biz sıradan vatandaşların bildiği bir şey var.
Her iki taraf da “yalan” söylüyor.
Yani iktidar, “Yargıyı siyasallaşmadan kurtarmak istiyoruz” derken yalan söylüyor.
Yani yargı, “Yargıyı siyasallaştırmayacağız” derken yalan söylüyor.
Ama aslında her ikisi de doğru söylüyor.
Çünkü yargı, siyasallaşmaktan yana dertli değil. Yargının karşı olduğu, AKP siyaseti. AKP ile farklı bir siyasette ve bunu korumak istiyor.
AKP ise yargının siyasallaşmasından değil, kendi siyasetinin dışında bir siyaset gütmesinden yakınıyor. AKP’nin, kendi siyasetine uygun hareket eden yargıdan hiçbir şikâyeti yok.
Örnek mi, Sincan Savcısı hükümetin hoşuna gitmeyen şeyler yapınca ona müfettiş yollamak, soruşturma açmak serbest. Ama Erzurum Savcısı iktidarın hoşuna giden şeyler yapınca ona soruşturma açmak veya görevden almak yasak.
Bana söyler misiniz, bunun neresi yargıyı siyasetten arındırmak.
Bugün yaşadığımız şudur:
Adalet ve Kalkınma Partisi, Türkiye’yi dönüştürmek istiyor. Yargı ise Türkiye’nin statükosunun korunmasını.
AKP’nin istediği, Türkiye’nin dönüşümüne katkıda bulunacak, bu dönüşümde yanında yer alacak bir yargı.
Yargının istediği ise bu dönüşümün en azından parçası olmamak ve hatta engellemek.
Kavganın özü budur.
Ve emin olun, kimsenin derdi siyasallaşmamak değildir.
Hepsinin istediği, karşısındakini “kendimleştirmektir”.
Fatih altaylı
Bu kavgada her iki tarafın da sloganı aynı:
“Yargının siyasallaşmasına engel olmak istiyoruz.”
Kim ne derse desin biliyoruz ki, Türkiye’de yargı siyasallaşmış bir kurum.
Zaten pek çok demokraside de durum farklı değil.
Bizim uzaktan bakınca farkına varmadığımız siyasallaşma, Avrupa’da da var.
Sadece bizdeki kadar değil.
Türkiye’de bu kavga sürerken biz sıradan vatandaşların bildiği bir şey var.
Her iki taraf da “yalan” söylüyor.
Yani iktidar, “Yargıyı siyasallaşmadan kurtarmak istiyoruz” derken yalan söylüyor.
Yani yargı, “Yargıyı siyasallaştırmayacağız” derken yalan söylüyor.
Ama aslında her ikisi de doğru söylüyor.
Çünkü yargı, siyasallaşmaktan yana dertli değil. Yargının karşı olduğu, AKP siyaseti. AKP ile farklı bir siyasette ve bunu korumak istiyor.
AKP ise yargının siyasallaşmasından değil, kendi siyasetinin dışında bir siyaset gütmesinden yakınıyor. AKP’nin, kendi siyasetine uygun hareket eden yargıdan hiçbir şikâyeti yok.
Örnek mi, Sincan Savcısı hükümetin hoşuna gitmeyen şeyler yapınca ona müfettiş yollamak, soruşturma açmak serbest. Ama Erzurum Savcısı iktidarın hoşuna giden şeyler yapınca ona soruşturma açmak veya görevden almak yasak.
Bana söyler misiniz, bunun neresi yargıyı siyasetten arındırmak.
Bugün yaşadığımız şudur:
Adalet ve Kalkınma Partisi, Türkiye’yi dönüştürmek istiyor. Yargı ise Türkiye’nin statükosunun korunmasını.
AKP’nin istediği, Türkiye’nin dönüşümüne katkıda bulunacak, bu dönüşümde yanında yer alacak bir yargı.
Yargının istediği ise bu dönüşümün en azından parçası olmamak ve hatta engellemek.
Kavganın özü budur.
Ve emin olun, kimsenin derdi siyasallaşmamak değildir.
Hepsinin istediği, karşısındakini “kendimleştirmektir”.
Fatih altaylı