Bana oğlumun ölüsünü verdiler
Uzunköprü'de askerliğini yaparken yaşamını yitiren Çağlayan Polat'ın babası, "Sapasağlam verdim, şuuru kapanmış olarak aldım" dedi.
Çağlayan Polat 20 yaşında genç bir fidandı... Çağlayan’ı, babası kendi elleriyle teslim etti askerlik yapacağı birliğe, “Oğlum sizlere emanettir” diyerek. Askerlik yaptığı Edirne Uzunköprü 102. Topçu Alayı’nda yedinci ayını dolduran Çağlayan geçtiğimiz hafta salı gecesi mide bulantısı şikâyetiyle revire kaldırıldı...
Çağlayan, durumunun ağırlaşması üzerine helikopterle Haydarpaşa Numune Hastanesi’ne sevk edildi. Hastaneye geldiğinde şuuru kapalıydı, yapılan müdahalelere rağmen geçtiğimiz hafta cuma günü yaşamını yitirdi. Cerrahpaşa’ya gönderilen kanında “yüksek oranda antifirizin işlenmesiyle ortaya çıkan madde” yani bilinen adıyla “aseton” bulundu. Hastanede Çağlayan’la ilgilenen bir nörolog “Haydarpaşa’ya getirildikten sonra her şey nizamıyla yapıldı. Ama keşke üç gün gecikilmeseydi, her şey başka olurdu” diye konuştu.
Kendi ellerimle teslim ettim
Ahmet Turan Polat, Çağlayan’ın babası... 32 yıllık öğretmen olan baba bir okulda müdürlük yapıyor. Oğlunun ani ölümüyle ilgili olarak kendisine net bir bilgi verilmemiş. Acılı baba, “Ben oğlumu askere ellerimle sapasağlam verdim. Onlar bana şuuru kapanmış olarak geri verdi” diyerek içindeki isyanı dile getiriyor. Ahmet Turan Polat acısını şöyle aktarıyor; “Benim oğlum yedi aylık asker. Uzunköprü’ye elimle teslim ettim, sapasağlam. Albayın postası. Haziran ayıydı. Telefonum çaldı. Baba dedi ‘ne olursun beni buradan kurtar’. Ne oldu oğlum dedim? ‘Gece onbire kadar albayı bekliyorum. Onu evine bırakıyorum. 3-5 nöbetine gidiyorum. Gece uyandırıp şınav çektiriyorlar. Sabah yine komutanımı almaya gidiyorum’...
Kürdanları cebine attı
Bu konuşmanın üzerine bayramda oğlunun yanına gittiğini anlatan gözü yaşlı baba, “Birlikte dışarı çıktık. Öğretmenevinde karnını doyuruyorum. Baktım bir avuç kürdan aldı, peçeteye sarıyor. Oğlum ne yapıyorsun dedim: Geçenlerde albayın dişine bir şey kaçmış, ‘bana çabuk kürdan bul’ dedi. Bulamadım, kızdı. Bir daha dişine bir şey girerse hazır edeyim...”
Ahmet Turan Polat, eğitimci olduğunu vurgulayarak, “Ben küçük çocuklarımı, büyüklerden sakınırım. Hani diyorlar ya komutanlar için ‘baba’. Baba filan değiller. Komutanıyla konuşmuştum, kendisi demişti ‘Hocam buradakilerin hepsi esrarkeş, jiletçi, Çağlayan örnek göstereceğimiz bir asker’ diye. Benim çocuğumun psikolojisini onlar bozdular.”
“Askere saygım kalmadı” diyen Ahmet Turan Polat, oğlunun ölümünün ardından iki erin ailenin yanına yollandığını söylüyor, “Kışlada her şeyin güzel, komutanların iyi olduğunu anlatmaları için”. Ahmet Turan Polat’ın cevabı ise şu olmuş: “Oğlum şimdi çıkın gezin dedim. Siz gezdikçe ben Çağlayan geziyor zannediyorum. ‘Nefes alın’ dedim. ‘Özgürlüğünüzü yaşayın’, bana askeriyeyi anlatmayın...” Çağlayan Polat’ın tüm ailesi ve arkadaşlarıyla görüştük. Söyledikleri ortak şey şu oldu, “Sigara, içki içmeyen çocuktu. İntihar edebilecek biri değildi.”
Uzunköprü'de askerliğini yaparken yaşamını yitiren Çağlayan Polat'ın babası, "Sapasağlam verdim, şuuru kapanmış olarak aldım" dedi.
Çağlayan Polat 20 yaşında genç bir fidandı... Çağlayan’ı, babası kendi elleriyle teslim etti askerlik yapacağı birliğe, “Oğlum sizlere emanettir” diyerek. Askerlik yaptığı Edirne Uzunköprü 102. Topçu Alayı’nda yedinci ayını dolduran Çağlayan geçtiğimiz hafta salı gecesi mide bulantısı şikâyetiyle revire kaldırıldı...
Çağlayan, durumunun ağırlaşması üzerine helikopterle Haydarpaşa Numune Hastanesi’ne sevk edildi. Hastaneye geldiğinde şuuru kapalıydı, yapılan müdahalelere rağmen geçtiğimiz hafta cuma günü yaşamını yitirdi. Cerrahpaşa’ya gönderilen kanında “yüksek oranda antifirizin işlenmesiyle ortaya çıkan madde” yani bilinen adıyla “aseton” bulundu. Hastanede Çağlayan’la ilgilenen bir nörolog “Haydarpaşa’ya getirildikten sonra her şey nizamıyla yapıldı. Ama keşke üç gün gecikilmeseydi, her şey başka olurdu” diye konuştu.
Kendi ellerimle teslim ettim
Ahmet Turan Polat, Çağlayan’ın babası... 32 yıllık öğretmen olan baba bir okulda müdürlük yapıyor. Oğlunun ani ölümüyle ilgili olarak kendisine net bir bilgi verilmemiş. Acılı baba, “Ben oğlumu askere ellerimle sapasağlam verdim. Onlar bana şuuru kapanmış olarak geri verdi” diyerek içindeki isyanı dile getiriyor. Ahmet Turan Polat acısını şöyle aktarıyor; “Benim oğlum yedi aylık asker. Uzunköprü’ye elimle teslim ettim, sapasağlam. Albayın postası. Haziran ayıydı. Telefonum çaldı. Baba dedi ‘ne olursun beni buradan kurtar’. Ne oldu oğlum dedim? ‘Gece onbire kadar albayı bekliyorum. Onu evine bırakıyorum. 3-5 nöbetine gidiyorum. Gece uyandırıp şınav çektiriyorlar. Sabah yine komutanımı almaya gidiyorum’...
Kürdanları cebine attı
Bu konuşmanın üzerine bayramda oğlunun yanına gittiğini anlatan gözü yaşlı baba, “Birlikte dışarı çıktık. Öğretmenevinde karnını doyuruyorum. Baktım bir avuç kürdan aldı, peçeteye sarıyor. Oğlum ne yapıyorsun dedim: Geçenlerde albayın dişine bir şey kaçmış, ‘bana çabuk kürdan bul’ dedi. Bulamadım, kızdı. Bir daha dişine bir şey girerse hazır edeyim...”
Ahmet Turan Polat, eğitimci olduğunu vurgulayarak, “Ben küçük çocuklarımı, büyüklerden sakınırım. Hani diyorlar ya komutanlar için ‘baba’. Baba filan değiller. Komutanıyla konuşmuştum, kendisi demişti ‘Hocam buradakilerin hepsi esrarkeş, jiletçi, Çağlayan örnek göstereceğimiz bir asker’ diye. Benim çocuğumun psikolojisini onlar bozdular.”
“Askere saygım kalmadı” diyen Ahmet Turan Polat, oğlunun ölümünün ardından iki erin ailenin yanına yollandığını söylüyor, “Kışlada her şeyin güzel, komutanların iyi olduğunu anlatmaları için”. Ahmet Turan Polat’ın cevabı ise şu olmuş: “Oğlum şimdi çıkın gezin dedim. Siz gezdikçe ben Çağlayan geziyor zannediyorum. ‘Nefes alın’ dedim. ‘Özgürlüğünüzü yaşayın’, bana askeriyeyi anlatmayın...” Çağlayan Polat’ın tüm ailesi ve arkadaşlarıyla görüştük. Söyledikleri ortak şey şu oldu, “Sigara, içki içmeyen çocuktu. İntihar edebilecek biri değildi.”
