stubborn
New member
- Katılım
- 9 Kas 2005
- Mesajlar
- 37
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 36
Yine farklı duygulara boğuldu gönlüm,içimde dolandı durdu sensizliğin gemileri.Yağmur damlalarını hissettim dudaklarımda,şehrin deli karanlığında bütün sokaklar ıslanıyordu; sanki bütün günahlarından arınır gibi.Seni anımsadım,ufak bir tebessüm belirdi yüzümde,hayalimde yaşattım bütün anıları.Bir iki damla yaş aktı gözlerimden,inan ki eskisi gibi ağlamadım,ağlayamadım bu defa ve de ağlamyacaktım.Çünkü sevginin yerini pişmanlık almıştı.Uğruna aylarca perişan yaşadığım insan sen miydin?Lanet olsun...Seninle var olan ve biten sevgiye.Şimdi daha mutluyum,ne beni sevmeni istiyorum ne de geri dönmeni."Dönme sakın"artık hiçbirşey değişmez çünkü.Biten yalnızca sevgin değil,seni de tamamıyle sildim içimden,aklımdaki gözlerine mil çektim, kör oldular.Düşünecek hiçbirşeyin kalmadı.Birgün biliyorum göreceğim pişmanlığını,sürüneceksin karşımda köpekler gibi.Hergün ağlayacaksın yanacaksın pişmanlıktan,giden geri gelmeyecek,ölüm bile fayda getirmeyecek,çözüm olmayacak acılarına.Elveda ve yineliyorum elveda,bir gün gelsin çocuklar gibi ağla karşımda,bu sana ettiğim ve edeceğim son BEDDUA... :alkol:
