Albayrak
Can Feda
- Katılım
- 23 May 2007
- Mesajlar
- 4,439
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
Benim halkım erken yatar, geç uyanır.
Olup bitenlere, ölümlere, acılara, hüzünlere pek aldırış etmez.
Sığ suları sever, yaşamın derin sularına inmez.
Unutkandır!
Katliamlara, faili meçhul cinayetlere önce tepki gösterir, sonra bir kenara çekilir.
Emperyalizmin acı, gözyaşı, kan olduğunun bilincinde değildir.
Demokrasiyi, özgürlükleri önemsemez...
Emeğin en yüce değer olduğunu düşünmez.
12 Mart ve 12 Eylül faşizmini çoktan unuttuğundan, sivil faşizme alkış tutar!
Tarikat şeyhlerine tapan din bezirgânlarını, demokrasinin ve özgürlüklerin simgesi sanır!
Atatürk’ün aydınlanma devrimini, kadınlara seçme ve seçilme haklarının 1934 yılında verildiğini unutur.
Kendilerini “aydın” olarak yutturanlara inanır, Avrupa’da “aydınlanma sürecinin” yüzyıllar boyunca sürdüğünü aklına getirmez.
Avrupa’nın laik toplum yapısının, demokrasinin ve özgürlüklerin gericiliğe karşı yüzyıllarca süren mücadeleler sonucu gerçekleştirildiğini anlatanlara “din düşmanı” yaftasını yapıştırır.
Avrupa’daki o kanın nasıl aktığını, insanların birbirlerini nasıl boğazladığını, kırdığını düşünmez.
Avrupa’nın laik demokratik toplum olmak için hangi evrelerden geçtiğini bilmez.
Avrupa’nın aydınlanma devrimi sürecini AKP’nin “ampulü” sanır; kitap, dergi okumaz, sinemaya, tiyatroya gitmez.
Örgütlü toplum olamaz.
Emekten yana tavır alamaz.
Korkaktır, yılgındır...
Politikacıdan hesap soramaz.
Kadercidir bu yüzden...
***
Aklına Türkiye’nin yüzkarası 6-7 Eylül olayları gelir ama 1950’den bugüne değin Türkiye’nin gerici-faşist iktidarlarca yönetildiğini göremez.
Dini, siyasette araç olarak kullanan sağcı partilerin, büyük sermaye desteğinde olduğunu, emperyalizmin ağababalarının sözünden çıkmadığını ne dün ne bugün görmüştür.
Düşünmek bile istemez!
Aydınlanmayı, devrimleri ellerinin tersiyle iten salt yobazlar değil, bir dönem sol maskeyle dolaşan dönekler de aynı sloganı atarlar günümüz Türkiyesi’nde:
“Laik Cumhuriyet diktasına karşı demokrasi ve özgürlük savaşı veriyoruz...”
Nabza göre şerbet verirler!
Turgut Özal’ın kuyrukçukluğunu yapanlar, Tayyip Bey’in uçağına binerler!
Halkımızın hoşuna gider...
Halkımız onlara inanır!
Bir paket bulgur, şeker, zeytin, mercimek...
En kötüsünden yakacak kömür!
Biraz da davul tozu ve minare gölgesi!
Oylar ceplerdedir...
“Laikler Müslümanları ezer... Laikler din düşmanıdır...Türkan Saylan’ın annesi dönmedir... Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği misyonerdir...” yalanlarına inanır benim yoksul halkım.
Çünkü uyurgezerdir...
Siyanürlü su içer, uyarılara aldırış etmez...
Zehirli mantar yer, çoluk çocuk ölür yine de vazgeçmez!
Açtır, işsizdir, parasızdır!
Allah verdi, Allah aldı...
Fark etmez!
Baştan söylemiştim:
“Benim halkım sığ sularda dolaşmayı sever, yaşamın derin sularına inmez...”
O yüzden Mustafa Kemal’in 1923 devrimine sımsıkı sarılmaz.
1923, uygarlık devrimidir...
Emperyalizme karşı direniş sürecidir, tam bağımsızlıktır.
Kafa yormaz, düşünmez, tartışmaz!
1923 devrimine felsefe tarihinin içinden bakılır.
Bakılmazsa bir anlam ifade etmez!
Aydınlanma devriminin kökü, işlevi nedir, bilinmez.
Uygarlık tarihini, ulusların var oluşunu, yaşamı öğrenmek için Türkiye’nin geçirdiği evrelere bakmak gerekir.
***
Avrupa, ortaçağın karanlığından kurtulmak için gericilikle savaştı, oluk gibi kan aktı.
Feodal yapı, din ekseninde gelişiyor; Güneydoğu’yu kuşatan bağnazlık ülke genelinde destek buluyor.
Tarikat şeyhleri devlet kadrolarını ele geçiriyor.
Benim halkıma gelince...
“Aydınım” diye geçinenler ise laikliği küçümserken cehaletin anıtı olmayı “liberallik” diye görüyor, din bezirgânlarıyla birlikte...
Öyle değil mi halkım?
Hikmet Çetinkaya
