Mayhoş
mayhoş
gözLeri körebe yasarken fütursuz sevgimin adına kıskandığım sıfatLar yerLestiriyorum..
öncesindE sonrası oLmayan merhabaLarLa sesLeniyorum varLığına..
varLığın; kutsanmıs dağ etekLeri arasında yankıLanan bihaber ademLerin uğuLtusu...
iLkeL erdemLer yerLestiriyorum sonra..
ve bir merhaba daha; gün öLdükce büyüyen bir merhaba bu gün doğdukca yeniLenen bir merhaba...
yasLarım seni tanımanın verdiği gururLa mutLanıyor..
ısLanıyor göğsüm özüne ettiğim yeminLerLe..
ezbere öLümLer söküyorum hayatımdan sonra bağısLayabiLmek umuduyLa kendimi sana..
anLamdan yasamdan andan uZak ömürLerin icindE..
tekrar aLınarak tüketiLen repLikLer cOğu zaman da ezberLer vardı..
birbirinden farkLı her güne birbirinin aynı seLam verisLer günaydın diyisLer saBah teLasLarı yarım kahvaLtıLar kacan otobüsLer..
ise gec kaLıs teraneLeri nefes nefese kaLısLar..
yaSamın kıyısında durup en iCindE kaLmaya cabaLayısLar..
hep.. bir seyLere gerceğe gec kaLısLar..
günün hoyratLığından kacıp karanLığına sığınıLan geCeLer geCe giBi yasanan günLer vardı..
ve hepsinin orta yerinde ekSik ve dE yarım ruhundan yOksun
okSijenin ciğerLerinden etkisini unutmus
fotoSenteze meyiLLi bir kadın duruyordu.. hareketsiz..
iki kisiLik düsLeri ‘biz’ deyisLeri sahipLenisLeri ve sahipLeniLisLeri unutmus bir kadın..
yüZünün asLı odaSındaki aynaSında asıLı kaLmıs güLüsü sırrına karısmıs..
baZen oLduğu giBi dOğru baZense.. dOğrusuna yaLan bir kadın..
bir saBah aCıLdı gözLeri miSkinLiği dört bir yanına buLasmıs yatağının iCindE..
muZur bir tebeSsüm yapısıp kaLmıstı düsLerinden yüZüne..
bir eZgi yerLesmisti seSine..
dOğruLdu.. kaLkmaya yeLtenmeden..
eLLerine baktı önce bir dısına bir dE avuc icLerine..
parmakLarını birbirine dOkundurdu.. dOkunabiLiyordu.. dOkunduğunu hiSsedebiLiyordu..
parmak iZLeri vardı herkes giBi.. nefes aLabiLiyordu..
göğüs kafesinin orta yerinde bir seyLerin hareketLendiğini fark etdi.. yüZüne değdi..
suSuzLuktan kurumus dudakLarında gezdirdi parmak uCLarını..
ayakLarını saLLadı iki yana.. dizLerini bükdü..
perdesini ardına kadar sıyırıp camını aCtı..
günes gözLerini kamastırmısdı.. ‘uyanma’´nın aSLı kendini ona yasatmısdı..
bağdas kurdu..
dısarıda gezdirdi gözLerini.. etrafındaki tüm kokuLarı ciğerLerine doLdurdu..
baska bir sey vardı ğünde.. baska bir seyLer vardı kendinde.. anLam veremediği..
beLirtiLerini daha önce hic görmediği bir seyLer oLuyordu..
ve o.. ne oLduğunu haLa biLmiyordu..
yüZü kendindEydi.. güLüsü de yüZündE..
adamın geLisi tüm ekSiLeri artıya cevirmisti..
fotosentezi soLunuma hayaLi gerceğe..
ya$ıyordu simdi kadın..
anLamın dOğusuydu bu.. ruhunun kendini tamamLaması..
tamamLanan ruhLa vüCudunun hayat buLması..
ömrünün iLk günüydü.. kaderinin yaZıLısının basLangıcı..
bir hikaye basLıyordu iki kisiLik..
cümLeLer kuruLuyordu iki kisiLik..
geLecek zaman kipLeri tüketiLiyordu iki kisiLik..
pek cOk saBah aynı uyandı kadın.. pek cOk geCe aynı uyudu..
yüreğindE yeseren düsLeri sırıLsıkLam bedeni..
kuLakLarında adamın seSiyLe..
iki kisiLik anLarını biriktirdi kadın..
anLamLar aLdı adamdan.. cümLeLerine yeni keLimeLer..
icten geLen güLümsemeLerin daLgaLanmaLarını kOydu denizLerine..
her bir rengi temize cıkardı adamın düsLerinde..
neden sonra bir ayrı kaLısın safak sökümüne küCük kabukLu bir yaraya takıLı kaLdı kadının gözLeri..
hic bir cAn yanması bu kadar güzeL oLamazdı..
ve hic bir yaranın kabuk tutup gecmeye basLaması bu kadar canını yakamazdı..
iZi kaLsın ne oLur diye sayıkLıyordu icinden..
hic gecmesin.. hep orada kaLsın..
iSter kaBuk tutsun defaLarca iSterse kanasın hic durmadan..
fark etmezdi..
sadece kaLsın iStiyordu teninin üZerinde..
kırmızıdan pembeye geL-gitLer yasayan güneste yansa dahi daima kendini beLLi eden bir dOğum Lekesi ğiBi..
bekLemedE simdi kadın..
bir nadasın haSada dönüsünü bekLemekte..
iLikLerinde adam koLunda yarasının iziyLe..
ve iki kisiLik yaLnızLığının iCindE adama nOtLar biriktirmekte..
bir Lanetin sOna ermesi iCin mucizeLer diLemekte..
ağLayacak gözyası yOkdu.. hiSsedecek duygu..
geLdin..
tamamLandı ruhum.. anLam buLdu duygu..
hayat iLikLerimi doLdurdu..
ve simdi gidersen..
eksiLeceğim..
yOk oLacak mevsim.. keLimeLerimi yitireceğim..
gidersen ruhumu kaybedeceğim..
gitme..
kapanmasın mabedimin kapıLarı.. kiLit atıLmasın düsLerime..
gitme..
ruhun tamamLanması hayatın anLam buLmasısın..
beni öLdürme..
dip nOt;
kapadım gözLerimi..
dOkun.. kanat yaramı..
oksa örseLenmis bedenimi..
düsünme hicbir samimiyetsiz tebeSsümü..
biLme neyin ne kadar aCıtacağını..
biLme kavusmanın biZe neLere maL oLacağını..
actım eLLerimi..
tut..
dOkun.. ve sadece sev..
Şizofren`den aLıntıdır.Harikaydı gönüL isterdi ki seçtiğin parçayıda ekLiyeyim.Ama yapamadım yüreğine sağLık.
öncesindE sonrası oLmayan merhabaLarLa sesLeniyorum varLığına..
varLığın; kutsanmıs dağ etekLeri arasında yankıLanan bihaber ademLerin uğuLtusu...
iLkeL erdemLer yerLestiriyorum sonra..
ve bir merhaba daha; gün öLdükce büyüyen bir merhaba bu gün doğdukca yeniLenen bir merhaba...
yasLarım seni tanımanın verdiği gururLa mutLanıyor..
ısLanıyor göğsüm özüne ettiğim yeminLerLe..
ezbere öLümLer söküyorum hayatımdan sonra bağısLayabiLmek umuduyLa kendimi sana..
anLamdan yasamdan andan uZak ömürLerin icindE..
tekrar aLınarak tüketiLen repLikLer cOğu zaman da ezberLer vardı..
birbirinden farkLı her güne birbirinin aynı seLam verisLer günaydın diyisLer saBah teLasLarı yarım kahvaLtıLar kacan otobüsLer..
ise gec kaLıs teraneLeri nefes nefese kaLısLar..
yaSamın kıyısında durup en iCindE kaLmaya cabaLayısLar..
hep.. bir seyLere gerceğe gec kaLısLar..
günün hoyratLığından kacıp karanLığına sığınıLan geCeLer geCe giBi yasanan günLer vardı..
ve hepsinin orta yerinde ekSik ve dE yarım ruhundan yOksun
okSijenin ciğerLerinden etkisini unutmus
fotoSenteze meyiLLi bir kadın duruyordu.. hareketsiz..
iki kisiLik düsLeri ‘biz’ deyisLeri sahipLenisLeri ve sahipLeniLisLeri unutmus bir kadın..
yüZünün asLı odaSındaki aynaSında asıLı kaLmıs güLüsü sırrına karısmıs..
baZen oLduğu giBi dOğru baZense.. dOğrusuna yaLan bir kadın..
bir saBah aCıLdı gözLeri miSkinLiği dört bir yanına buLasmıs yatağının iCindE..
muZur bir tebeSsüm yapısıp kaLmıstı düsLerinden yüZüne..
bir eZgi yerLesmisti seSine..
dOğruLdu.. kaLkmaya yeLtenmeden..
eLLerine baktı önce bir dısına bir dE avuc icLerine..
parmakLarını birbirine dOkundurdu.. dOkunabiLiyordu.. dOkunduğunu hiSsedebiLiyordu..
parmak iZLeri vardı herkes giBi.. nefes aLabiLiyordu..
göğüs kafesinin orta yerinde bir seyLerin hareketLendiğini fark etdi.. yüZüne değdi..
suSuzLuktan kurumus dudakLarında gezdirdi parmak uCLarını..
ayakLarını saLLadı iki yana.. dizLerini bükdü..
perdesini ardına kadar sıyırıp camını aCtı..
günes gözLerini kamastırmısdı.. ‘uyanma’´nın aSLı kendini ona yasatmısdı..
bağdas kurdu..
dısarıda gezdirdi gözLerini.. etrafındaki tüm kokuLarı ciğerLerine doLdurdu..
baska bir sey vardı ğünde.. baska bir seyLer vardı kendinde.. anLam veremediği..
beLirtiLerini daha önce hic görmediği bir seyLer oLuyordu..
ve o.. ne oLduğunu haLa biLmiyordu..
yüZü kendindEydi.. güLüsü de yüZündE..
adamın geLisi tüm ekSiLeri artıya cevirmisti..
fotosentezi soLunuma hayaLi gerceğe..
ya$ıyordu simdi kadın..
anLamın dOğusuydu bu.. ruhunun kendini tamamLaması..
tamamLanan ruhLa vüCudunun hayat buLması..
ömrünün iLk günüydü.. kaderinin yaZıLısının basLangıcı..
bir hikaye basLıyordu iki kisiLik..
cümLeLer kuruLuyordu iki kisiLik..
geLecek zaman kipLeri tüketiLiyordu iki kisiLik..
pek cOk saBah aynı uyandı kadın.. pek cOk geCe aynı uyudu..
yüreğindE yeseren düsLeri sırıLsıkLam bedeni..
kuLakLarında adamın seSiyLe..
iki kisiLik anLarını biriktirdi kadın..
anLamLar aLdı adamdan.. cümLeLerine yeni keLimeLer..
icten geLen güLümsemeLerin daLgaLanmaLarını kOydu denizLerine..
her bir rengi temize cıkardı adamın düsLerinde..
neden sonra bir ayrı kaLısın safak sökümüne küCük kabukLu bir yaraya takıLı kaLdı kadının gözLeri..
hic bir cAn yanması bu kadar güzeL oLamazdı..
ve hic bir yaranın kabuk tutup gecmeye basLaması bu kadar canını yakamazdı..
iZi kaLsın ne oLur diye sayıkLıyordu icinden..
hic gecmesin.. hep orada kaLsın..
iSter kaBuk tutsun defaLarca iSterse kanasın hic durmadan..
fark etmezdi..
sadece kaLsın iStiyordu teninin üZerinde..
kırmızıdan pembeye geL-gitLer yasayan güneste yansa dahi daima kendini beLLi eden bir dOğum Lekesi ğiBi..
bekLemedE simdi kadın..
bir nadasın haSada dönüsünü bekLemekte..
iLikLerinde adam koLunda yarasının iziyLe..
ve iki kisiLik yaLnızLığının iCindE adama nOtLar biriktirmekte..
bir Lanetin sOna ermesi iCin mucizeLer diLemekte..
ağLayacak gözyası yOkdu.. hiSsedecek duygu..
geLdin..
tamamLandı ruhum.. anLam buLdu duygu..
hayat iLikLerimi doLdurdu..
ve simdi gidersen..
eksiLeceğim..
yOk oLacak mevsim.. keLimeLerimi yitireceğim..
gidersen ruhumu kaybedeceğim..
gitme..
kapanmasın mabedimin kapıLarı.. kiLit atıLmasın düsLerime..
gitme..
ruhun tamamLanması hayatın anLam buLmasısın..
beni öLdürme..
seni özLediğim ama aSLa sahip oLamadığım parcan icin
söyLediğin bütün yapamamLar..
ve
aynı zamanda söyLediğin bütün dönmeyeceğim sözLerin iCin hep bekLeyeceğim..
simdi..
söyLe bana..
bu saBrıma aSk deniLebiLir mi..
söyLediğin bütün yapamamLar..
ve
aynı zamanda söyLediğin bütün dönmeyeceğim sözLerin iCin hep bekLeyeceğim..
simdi..
söyLe bana..
bu saBrıma aSk deniLebiLir mi..
dip nOt;
kapadım gözLerimi..
dOkun.. kanat yaramı..
oksa örseLenmis bedenimi..
düsünme hicbir samimiyetsiz tebeSsümü..
biLme neyin ne kadar aCıtacağını..
biLme kavusmanın biZe neLere maL oLacağını..
actım eLLerimi..
tut..
dOkun.. ve sadece sev..
Şizofren`den aLıntıdır.Harikaydı gönüL isterdi ki seçtiğin parçayıda ekLiyeyim.Ama yapamadım yüreğine sağLık.