Mayhoş
mayhoş
Hep bilindik cümleler kurar,Hep güzelliklere sarılırdı.
Korktukça daha çok kahkaha atar acıyan yanlarını geri de bırakırdı..
Çizgi film izlerdi en çok.ßalkonunda ki soğan ektiği legenin başında durur saksılara ektiği nergisleri sular heyecanla çiçek vermesini beklerdi..Oysa saksıda nergis soganından başka bir şey yoktu.Ama mavi hep hayal ederdi bir gün çiçek açacak..Annesinin sıcak göğüsü pis ilaçlardan daha etkiliydi.Çocuklarla oynamayı severdi bir de..Düşünmeden planlamadan pat diye oluşan minik arkadaşlıklarını.Bir de tecrübelerinden yararlandığı çıtırlarını.Onların gözünde ki hüzünden hep kendine pay çıkartırtı.Gülümsemeleri hayata bağlardı mavi`yi..belki onların yanında hazır oL duruşundan esas bekleyişinden arındığı içindi.
Nefes almaktı onun için yazmak,her ne kadar beceremese imza atmak sayardı kendince hayata.ßelkide şu çivisi çıkmış dünyaya güzel bir söz uğruna katlanmak..Karşısına geçip pis pis sırıtmak gibi geliyordu yazmak.
Yazmasam ölmem ama içimdeki güzellikleri öldürebilirim belki..Değermi değmez.O en karanlık anlarda,biraz hayal etmek kendine sarılmaktı belkide.Sırtı hep soğukta kalırdı ama en sahicisinden sarılırdı.Yarım kalır bilirdi o yüzden özlemle bekleyişlerini de yazardı mavi..
Kim bilir belki günün birinde okurda biri koşar gelirdi taa uzaklardan.
Gelsene gel hadi
10,9,8,7,6,5 ...
Hayatı yarım geçirmeye değer mi?
Mavi tamamlanmak istedi...
Korktukça daha çok kahkaha atar acıyan yanlarını geri de bırakırdı..
Çizgi film izlerdi en çok.ßalkonunda ki soğan ektiği legenin başında durur saksılara ektiği nergisleri sular heyecanla çiçek vermesini beklerdi..Oysa saksıda nergis soganından başka bir şey yoktu.Ama mavi hep hayal ederdi bir gün çiçek açacak..Annesinin sıcak göğüsü pis ilaçlardan daha etkiliydi.Çocuklarla oynamayı severdi bir de..Düşünmeden planlamadan pat diye oluşan minik arkadaşlıklarını.Bir de tecrübelerinden yararlandığı çıtırlarını.Onların gözünde ki hüzünden hep kendine pay çıkartırtı.Gülümsemeleri hayata bağlardı mavi`yi..belki onların yanında hazır oL duruşundan esas bekleyişinden arındığı içindi.
Nefes almaktı onun için yazmak,her ne kadar beceremese imza atmak sayardı kendince hayata.ßelkide şu çivisi çıkmış dünyaya güzel bir söz uğruna katlanmak..Karşısına geçip pis pis sırıtmak gibi geliyordu yazmak.
Yazmasam ölmem ama içimdeki güzellikleri öldürebilirim belki..Değermi değmez.O en karanlık anlarda,biraz hayal etmek kendine sarılmaktı belkide.Sırtı hep soğukta kalırdı ama en sahicisinden sarılırdı.Yarım kalır bilirdi o yüzden özlemle bekleyişlerini de yazardı mavi..
Kim bilir belki günün birinde okurda biri koşar gelirdi taa uzaklardan.
Gelsene gel hadi
10,9,8,7,6,5 ...
Hayatı yarım geçirmeye değer mi?
Mavi tamamlanmak istedi...
