otlupeynir
Çǿκ کε√díκ طę ∂طí
Bir dilek tuttun
İpucu bir martı tüyü...
Bir rüzgâr fısıltısı...
Bir demet papatyaydı
Belki üç beş beyaz gül...
Bir kelebek kanadı
Belki... Kumda can çekişen denizyıldızıydı
İçindeki baharı bir kış gecesi vurdun
Zordu aşkına özne olmak
Sadece şiirlerde yan yana gelebilirdi, kardelenle papatya
Yılkı atları düşlerde koşardı pembe bulutlarda
Korkuttun .
Bir dilek tuttun
Rengarenk uçurtmaların ipine
Kelebeklerin kanadına....
Atların yelelerine tutundun
Hayat oldun... Aşk oldun... Nur oldun..
.
Yarı yıkık bir duvarda kırık bir tuğla oldun
Dünyanın en zor oyununa soyundun...
Ebelemek isterken sobelendin sen..
Vazgeçemediğin bir yıldızda
Vazgeçilemeyen bir mavi oldun..
alıntı
