- Katılım
- 23 May 2010
- Mesajlar
- 10,583
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
EVE DÖNEN ERKEĞİ KADIN AFFEDER DE, YA ÇOCUK?….
Psikiyatrist Dr.İbrahim BİLGEN ( Psikoterapist)
Bu konuya yazımın sonunda döneceğim ama boşanmış erkeğin psikolojisine son günlerde önem verirken müsaadenizle şu son soruyu da yanıtlamak istiyorum.Bir de boşamış ve çocuğu olan erkekler olabilir. Bu durumlarda bu tip bir erkekle karşılaşan kadının hem erkeğe hem çocuğa karşı olan tutumu nasıl olmalı size göre?
Bir de boşamış ve çocuğu olan erkekler olabilir. Bu durumlarda bu tip bir erkekle karşılaşan kadının hem erkeğe hem çocuğa karşı olan tutumu nasıl olmalı size göre?
Öncelikle olmalı ve gereklilikler dışında yaşanılanlar vardır. Gerçek olan yapılamalılar değil, yaşanılanlar, hissedilenlerdir. Böyle bir birliktelikte olması gereken biz olabilmeyi başarabilmektir. Ama doğruyu söylemek gerekirse benim danışanlarımda gördüğüm tecrübeler genelde biz olabilmeyi başaramamak olmaktadır. Baba ve çocuk bir tarafta, yeni eş ise bir tarafta kalmaktadır. Yeni eş kendisini yalnız bazen de çocuk kendisini yalnız ve anlaşılmamış hissedecektir. Babanın işi kolay gibi görünse de onunda işi pek kolay olmamaktadır. Huzursuzluk çıkmasın diye sürekli çaba sarf eden kişi baba olabilmektedir. Böyle bir durumda kadın bir anne olmaktan daha çok baba ile çocuk arasına girmeden çocuğu destekleyici pozisyonunda olmalıdır. Çünkü çocukların her zaman kafasında hele hele çocuk ergenliğe gelmişse yeni gelen kişiyi, annesinin yerini almak isteyen kişi olarak görmektedir. Yeni eş böyle bir niyetinin olmadığını çocuğa hissettirmeli ve çocuğa bir dost gibi davranmalıdır. Eşi çocuktan yakınsa bile çok karışmadan ve yorum yapmadan dinleyen pozisyonunda olmalıdır.
Bu yazı dizisini yazdığım günden beridir çevremdeki kişiler “Hayırdır sık sık bu yazıyı yazıyorsun bir sebebi mi var ? diye soruyorlar. Bu konuyu yazmamın tek sebebi bu konuya hiç değinilmemiş olmasıdır. O kadar çok boşanma ile biten evlilikler ve bir o kadar da boşanmadan çocuklar için sürdürülen evlilikler var ki? Zaten bu kişiler sık sık “Şu evlilik insan doğasına aykırı deyip dururlar”. Evliliğin insan doğasına aykırı olduğunu düşünen kişiler, eşinden ayrılıp boşanmış bir erkek olarak keyifli günler yaşayabilirler. Ama sonrasında gün gelip de yaşlanınca, eşine dönüp “ Ben ettim sen etme beni affet “ diyebilmektedirler. Nedendir bilinmez ama bazı kadınlarda eşlerini affedebiliyorlar. Bence bunda da kadının kini en büyük rolü oynuyor olsa gerek. Eeee hakkı yok mu dersiniz?. Bence, kadın, eşinin geri eve dönmesini kendi düşmüş olana gülmek için kabul ediyor olsa gerek. Peki affeden eş olurda çocuklar eve dönen babaya neler hissederler dersiniz? İşte ben bunun pek agfla sonuçlandığını görmedim.
Herkesin bir ya da daha fazla çocuğu olabilir, keyfini sürebilir. Ama bir çocuğun bir tek babası vardır. O baba onun için kahramandır. Hele bu çocuk, birde kız çocuğuysa yeryüzünde o kahramanın üzerine bir tek bir kahraman yoktur. Babası evde yokken başkası ile beraberken bir çocuk bunu bilerek ne kadar bu hayattan zevk alır dersiniz? İşte gün geldiğinde baba eve döndüğünde o çocuğun kini ve öfkesi annesi kadar affedici olmamaktadır. Boşanmış ya da boşanmayı düşünen erkeklere duyurulur. Eğer boşanmayı düşünüyorsanız doğanızı bilmem, hatta, o doğa, evlilikle mi güzeldir, yoksa aykırıyken mi güzeldir , ama , o doğanızı sürerken çocuklarınızı da düşünün derim. Yoksa o doğa bir gün sizi hayatında öyle bir aykırı görür ki işte o acı, doğanıza hiç ama hiç doğal gelmez. Demedi demeyin. Sağlıcakla Kalın.
Psikiyatrist Dr.İbrahim BİLGEN ( Psikoterapist)
Bu konuya yazımın sonunda döneceğim ama boşanmış erkeğin psikolojisine son günlerde önem verirken müsaadenizle şu son soruyu da yanıtlamak istiyorum.Bir de boşamış ve çocuğu olan erkekler olabilir. Bu durumlarda bu tip bir erkekle karşılaşan kadının hem erkeğe hem çocuğa karşı olan tutumu nasıl olmalı size göre?
Bir de boşamış ve çocuğu olan erkekler olabilir. Bu durumlarda bu tip bir erkekle karşılaşan kadının hem erkeğe hem çocuğa karşı olan tutumu nasıl olmalı size göre?
Öncelikle olmalı ve gereklilikler dışında yaşanılanlar vardır. Gerçek olan yapılamalılar değil, yaşanılanlar, hissedilenlerdir. Böyle bir birliktelikte olması gereken biz olabilmeyi başarabilmektir. Ama doğruyu söylemek gerekirse benim danışanlarımda gördüğüm tecrübeler genelde biz olabilmeyi başaramamak olmaktadır. Baba ve çocuk bir tarafta, yeni eş ise bir tarafta kalmaktadır. Yeni eş kendisini yalnız bazen de çocuk kendisini yalnız ve anlaşılmamış hissedecektir. Babanın işi kolay gibi görünse de onunda işi pek kolay olmamaktadır. Huzursuzluk çıkmasın diye sürekli çaba sarf eden kişi baba olabilmektedir. Böyle bir durumda kadın bir anne olmaktan daha çok baba ile çocuk arasına girmeden çocuğu destekleyici pozisyonunda olmalıdır. Çünkü çocukların her zaman kafasında hele hele çocuk ergenliğe gelmişse yeni gelen kişiyi, annesinin yerini almak isteyen kişi olarak görmektedir. Yeni eş böyle bir niyetinin olmadığını çocuğa hissettirmeli ve çocuğa bir dost gibi davranmalıdır. Eşi çocuktan yakınsa bile çok karışmadan ve yorum yapmadan dinleyen pozisyonunda olmalıdır.
Bu yazı dizisini yazdığım günden beridir çevremdeki kişiler “Hayırdır sık sık bu yazıyı yazıyorsun bir sebebi mi var ? diye soruyorlar. Bu konuyu yazmamın tek sebebi bu konuya hiç değinilmemiş olmasıdır. O kadar çok boşanma ile biten evlilikler ve bir o kadar da boşanmadan çocuklar için sürdürülen evlilikler var ki? Zaten bu kişiler sık sık “Şu evlilik insan doğasına aykırı deyip dururlar”. Evliliğin insan doğasına aykırı olduğunu düşünen kişiler, eşinden ayrılıp boşanmış bir erkek olarak keyifli günler yaşayabilirler. Ama sonrasında gün gelip de yaşlanınca, eşine dönüp “ Ben ettim sen etme beni affet “ diyebilmektedirler. Nedendir bilinmez ama bazı kadınlarda eşlerini affedebiliyorlar. Bence bunda da kadının kini en büyük rolü oynuyor olsa gerek. Eeee hakkı yok mu dersiniz?. Bence, kadın, eşinin geri eve dönmesini kendi düşmüş olana gülmek için kabul ediyor olsa gerek. Peki affeden eş olurda çocuklar eve dönen babaya neler hissederler dersiniz? İşte ben bunun pek agfla sonuçlandığını görmedim.
Herkesin bir ya da daha fazla çocuğu olabilir, keyfini sürebilir. Ama bir çocuğun bir tek babası vardır. O baba onun için kahramandır. Hele bu çocuk, birde kız çocuğuysa yeryüzünde o kahramanın üzerine bir tek bir kahraman yoktur. Babası evde yokken başkası ile beraberken bir çocuk bunu bilerek ne kadar bu hayattan zevk alır dersiniz? İşte gün geldiğinde baba eve döndüğünde o çocuğun kini ve öfkesi annesi kadar affedici olmamaktadır. Boşanmış ya da boşanmayı düşünen erkeklere duyurulur. Eğer boşanmayı düşünüyorsanız doğanızı bilmem, hatta, o doğa, evlilikle mi güzeldir, yoksa aykırıyken mi güzeldir , ama , o doğanızı sürerken çocuklarınızı da düşünün derim. Yoksa o doğa bir gün sizi hayatında öyle bir aykırı görür ki işte o acı, doğanıza hiç ama hiç doğal gelmez. Demedi demeyin. Sağlıcakla Kalın.