GebzeLi
Altın Üye
Bu konu yıllardır kafamda dolaşıyor. Bu aziz Yıldırım ve şürekası yönetimi taa 2000'li yılların başından beri yapmaya başladı bunu. Galatasaray maçlarını psikolojik savaşla "nefret şöleni" haline getirmeyi ve yarattıkları medya kalkanı ve sratejik hareketleriyle bizi suçlu durumda gösterme harekatını işleyişe koydular.
Galatasaray tribünlerine koyulan ve belgelenemeyen at pislikleri, kaleci antrenörümüz Eser'in ve Gerets'in kafasına atılan yabancı maddeler, Mondragon'a atılan ve geçici duyma kaybı yaşamasına sebep olan maytap, Hasan Şaş'ın kelinde patlayan yumurta, takım otobüsümüzü stat kapısında tüm canları inene kadar bekletme, oyuncularımızı stat koridorlarında tartaklama, polis gücünü kullanarak taraftarımıza eziyet, "teker teker gidilecek" uygulamasının bir tek Galatasaraylılar'a yapılmasıyla seyircilerimizin tartaklanmasına göz yummak, numaralı tribünde misafir tribününe atılan kesilmiş mermerler ve daha niceleri bir planın, programın durakları...
1. aşama: "Alenen delirtme ve Passat":
İlk aşamada 2005-2006 yılına kadar olan Kadıköy maçları var... Bu dönemde Fenerbhçe stadında Galatasaray takımı ve taraftarına her türlü eziyet göstere göstere yapılmıştır. Tribünleri "O... C..." diye bağırtan şarkıcı eskisi amigo yazarlardan tutun, taraftarlarımıza ve oyuncularımıza yapılan eziyetler, "Ultravesti" veya alenen galiz küfür içeren"Gö... Si... mi?" pankartlarına kadar bu dönemde yapılan pislikler medyada çok az yer bulabilmiştir. Faruk Süren'in son dönemde camia içinde desteğini kaybetmesi ve Özhan Canaydın'ın da pasifliği nedeniyle buna karşı hiçbir şey yapılamamıştır.
Bu dönemde Kadıköy'deki derbiler öncesi Fener yönetimi ve emrindeki basın yangına körükle giderken Ali Sami Yen'deki karşılaşma öncesi "itidal" çağrıları ve centilmenlik gösterileri yapılır ve başbakan ve emniyet müdürünün koyu Fenerli olduğu ülkemizde emniyet güçleri de Kadıköy'ün aksine "aşırı önlemler" alırdı.
Bu dönemde Sami Yen maçları klasik Galatasaraylı centilmenliği gereği bir iki istisna harcinde "sütliman" geçerken Kadıköy ise Galatasaray taraftarı arasında "terör mabedi" lakabını kazanmıştır. Aziz Yıldırım ektiklerini biçmeye başlamış ve Sami Yen'e gittiği her maç ağır küfürlere maruz kalmıştır. Sanılmasın ki bundan rahatsız olmuştur Aziz. Planlı bu eylemin amacı da budur aslında. 2004 yılında bir maç sonrası "Mektebi Sultani çocuklarıymış bunlar... Ne çocukları olduğu belli" laflarıyla durumu iyice belli etmiştir.
2. aşama: "Ben yapmadım o yaptı"
Galatasaraylı taraftar ve futbolcuları delirtme ve bir Kadıköy travması yaratma çabası sonuç vermektedir. Ancak Galatasaray cephesinden dalga dalga yayılan tepkiler artık üzeri örtülemez bir boyuta gelince ve cep telefonuyla TV kameralarının her nedense görmediği en ufak olaylar dahi ortaya çıkartılmaya başlanınca, bir de Adnan Polat ve Haldun Üstünel gibi durumun farkında ve etkili kişiler yönetime girince, Fenerbahçe Yönetimi bir strateji değişikliğine gitmiştir. Yıllarca numaralıdaki tetikçilerine üzerimize atsınlar diye sivriltilmiş mermer parçalarını dağıtan, misafir tribününü yumurtaya, pisliğe bulayan, stat hoparlörlerine verdiği müzikle tüm stadı "O... Ç... Galatasaray" diye bağırmaya teşvik eden aynı kişiler bu kez Fener tribünlerine özellikle maç sırasında sukunet çağrısı yapmıştır.
Yeni plana göre kameraların olmadığı yerde tahrike tam gaz devam edilirken (mesela otoparkta veya koridorlarda yapılan fiziki tacizler ya da maçtan 2 saat önce henüz basın ortada yokken takım ısınmaya çıktığında yapılan iğrenç tezahüratlar ve oyuncuların üzerine yağdırılan yabancı maddeler), kameraların bulunduğu veya cep telefonu kayıtlarının mümkün olduğu durumlarda ise sakin sakin durarak hem Galatasaray camiası daha da çıldırtılacak, hem de takım ve taraftarımızı Kadıköy'den yıldırma politikasına alttan alta devam edilecektir. Kadıköy'de binbir çifte standarta isyan eden, pankart yüzünden biber gazlarını yiyen Galatasaray taraftarı da 2006'da hepten çıldıracak ve meşhur "sulu maça" imza atacaktır.
Maçtan önce çevik kuvvet harekatıyla kendi stadında daha da dellendirilen taraftarımız o güne kadar görülmeyen bir şiddete imza atmıştır. Ve gerek daha önce başına gelenlerin medya tarafında üzerinin örtülmesi ve gerekse özellikle Canaydın döneminde Galatasaray yönetimlerinin pasifliği nedeniyle oluşan aşırı tepkisiyle haklıyken haksız duruma düşmüştür. Bir güzel de beş maç ceza yemiştir.
Kadıköy’deki Galatasaray maçlarında 90 dakika küfür etmeyen Fener taraftarı nefretini maç öncesi ve sonrasında kusmaya alışmıştır. Giderek daha çok tahrik eden Aziz’in tetikçileri bu kez Sami Yen maçları öncesi ortamı geren beyanatlar vermeye başlamıştır. Galatasaray taraftarı küfür etmeye ve fiziksel saldırıda bulunmaya düpedüz manipüle edilmektedir. Ali Sami Yen’in sahaya hakim bölümündeki taraftar profilinin de değişmesiyle bu „dolmuşa binen“ kitlenin sayısı daha da artmıştır.
3. aşama: „Sağ göster, sol vur“
Son maçlarda ise bu tahrik operasyonu Fenerbahçe yönetimi veya basından Fenerli oyunculara inmiştir. Son maçta açıkça gördük ki, oyuncular tribünleri tahrik etmek için özel talimat almışlar. Bu talimatın da organizasyonun başından geldiğini anlamak zor değil.
Zaten Aziz Yıldırım’ın seneler sonra ilk kez Sami Yen’e gelmesi de amacını açık seçik gösteriyor. Ceza sınırındaki Ali Sami Yen’i kapattırtmak.
Fener aynen Arda’nın dediği gibi oyunu soğutmaya çıkmıştı sahaya. Her hareketleri çaktırmadan ortamı germek içindi.
Emre bu yüzden maç boyu kapalı tribünün önünde oynadı. Güya „kardeşim“ dediği Sabri bir pozisyonda hemen kapalının önünde hafif sert girdi, kendisi de sütten çıkmış ak kaşık olmayan Sabri bu kez masumca Emre’yi yerden kaldırmak isterken Emre kolunu itti. Kapalıdan Emre’ye isabet edecek bir madde belki de hükmen yenilmemize neden olacaktı. Neyse ki atanlar isabet ettiremediler. Ama anons yapıldı. Daha sonra yine yerden Sabri’ye küfür eden Emre Sabri’nin gırtlağını sıkmasını sağladı. Normalde „boğazını keserim“ hareketleri yapan Emre elini bile kaldırmadı. Hepsi talimatlı, planlı pisliklerdi.
Aynı Emre –ki bugün altan Tanrıkulu da çok eleştirdi bunu- bu iki olaydan hemen sonra inadına korner atmaya gitti Yeni Açık köşesine. Ne yazık ki taraftar yine sakin olamadı ve madde yağdırdı. Bunların o kadar gözler dönmüş ki adam kendi sağlığını düşünmüyor. Seneler önce Fene tribününden Terim’e atılan çakının bir benzeri de Emre’ye isabet etse adamın hayatı tehlikede! Ama utanmadan korner tmaya gidiyor ve ağır ağır kullanıyor ki birşeyler isabet etsin kendisine. Neyse ki bu da olmuyor...
Roberto Carlos, Lugano gibi oyuncular da „tribünlere“ oynuyorlar... Her neyse, 70’den sonra iki taraf da yoruluyor ve 91. Dakikaya geliniyor. İyi-kötü o dakikaya kadar aşırıklardan uzak bir maç oynanırken üstelik Fener serbest vuruş kullanırken Lugano kameralardan uzak bir bölgede Emre’ye arkadan kafayı koyuyor. O da yetmiyor, bir de önden koyuyor... Ortalık karışınca olayla hiç alakası olmayan, oryı ayırmaya giden Arda’nın da Semih arkadan ensesine yapışmaz mı... Olacak şey değil. Ama bu adarla da kalmıyor tabii. Taraftar birden deliriyor ve Volkan’a ağır küfürler ediyor. Neden olduğunu o anda anlayamıyoruz TV’den. Sonra bugün görüyoruz. Maçtan sonra utanmadan „bize saygısızlık yaptılar“ demecini veren adam, meğerse bütün bunlar olup b,iterken kapalıya bakarak orasını karıştırmakla meşgulmüş. Ya orada tribün yıkılsaydı bunun hesabını nasıl verecekti bu utanmaz? Ve onu tetikçi olarak kullanan „birileri“...
Fenerbahçe’nin on yıllardır temsil ettiği „ne pahasına olursa olsun kazanmak, kazanamayınca da rakibi bozmak“ stratejisi bu noktaya geldi artık. Asla tasvip etmiyorum hareketi ve yanılıyor da olabilirim; ama kim bilir Portekizce tercüman çocuk ne yaptı tribünlere saha kenarından...
4. Sonuç:
Alenen Galatasaray’ın sahasını kapattırma ve Emre ve Arda gibi oyunculara durduk yere saldırarak attırma amaçlı bu organize vaziyet gözümüzü açmalı artık. Aslantepe’ye bırakılmamalı bu iş. Görüldü ki sadece ultrAslan sitesinden „aman küfür etmeyelim, yabancı madde atmayalım“ bildirileriyle olmuyor bu iş. Stat girişlerinde kulübün kontrolü artırması lazım.
Rakibin her tür taktiğine karşı yönetim ve taraftar gruplarının oturup önceden stratejiler geliştirmeleri lazım.
„Fenerbahçe’nin bu başarılı ama seviyesiz hareketlerini biz de yapalım“ demiyorum. Ama bu tip Ali Cengiz oyunlarıyla istediklerini almalarına daha ne kadar seyirci kalabiliriz? Gerek medya, gerekse polis nezdinde etkinliğimizi artırmak ve rakibin olası provokasyonlarına karşı neler yapılacağını sakin kafayla belirlemek lazım. Bu konuda geçmişte yaşanan tüm olaylar kronolojik olara listelenip interaktif bir basın duyurusu haline getirilebilir mesela. Ya da başka önerileriniz varsa lütfen gönderin. Bu komediyi izlemekten ben bıktım artık. „Fenerli pişkinliğinin“ zamanı geçmeli artık.
ALiSamiYen.Net
