Tunyukuk
New member
- Katılım
- 9 May 2007
- Mesajlar
- 17,591
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
Nilgün Kara : Ruhunu Yansıtmak
Siyah-beyaz, minimalizm, uzun pozlama, kare kadraj fotoğraflarınızda ilk bakışta göze çarpan genel özellikler... Bu tercihlere nasıl bir süreçten geçerek ulaştınız?
Uzun pozlama tekniğini, doğanın yalın güzelliği ile buluşturup, boşluktan anlam çıkaran siyah beyaz fotoğraflar...
Fotoğrafa başladığımdan beri, bu tarz fotoğraflar hep ilgimi çekmiştir. Bende bıraktıkları etki uzun süre devam etmiş olmalı ki, ne zaman durgun bir su ya da dinlendirici bir boşluk görsem, gözümün kompozisyon arayışlarına geçtiğini fark edince, bu tür fotoğraflar çekmeye karar verdim. Ve serüven başladı…
Kafanızda oluşturduğunuz görüntünün peşine mi düşüyorsunuz yoksa her şey çekim anında mı gelişir? Çekim öncesi ve sonrası Nilgün Kara neler yapar?
Çoğu zaman; kafamda kurguladığım görüntülerin peşine düşüyorum. Duyguları farklı şekillerde anlatmak için çekim öncesi, doğru obje üzerinde düşünmek gerekiyor.. Kimi zaman da; doğa, size düşündüğünüzden çok daha fazlasını sunuyor ve buna kayıtsız kalamıyorsunuz..
‘Derelict’ isimli çalışmanız beni en çok etkileyenlerden biri... Bu ve bunun gibi fotoğraflarındaki basit materyallerin görsel şölene dönüşmesini sağlayan teknik sır nedir?
Sır; soyutlama becerisi ve tekniği doğru kullanmak.. Bu ikisi ile estetik kaygısını sentezleyip yapmış olduğum tercihler… Hepsi bu..
Bir fotoğrafın düşündürdüğü mü, estetikliği mi, varması gereken hedefi mi önemlidir sizce?
Düşündürmek, bir mesaj kaygısı taşır. Ben mesaj kaygısından daha çok, bir fotoğrafın verdiği duyguyu önemserim. Yaptığım çalışma eğer bir duygu hissettirebiliyorsa; bu onun bir ruhu olduğunu gösterir. Fotoğraflarımın varması gereken hedef; içindeki bu ruhu en estetik şekilde yansıtmaktır…
Gördüğünüz örneklerden muhakkak etkileşim olmuştur görsel anlamda. Örnek alıp, etkilendiğiniz fotoğrafçılar oldu mu?
Tabiî ki oldu.. Serdar Akın’ın ‘Bilinçaltı’ isimli fotoğrafı benim bu tarz çalışmalara yoğunlaşmamı sağlayan fotoğrafların ilkiydi. Etkilenme nedenim ; bu fotoğraftaki dinginlik ve düzenin izleyende çok farklı duyguları, aynı anda hissettirebiliyor olmasıydı… Gözümüze önemsiz gibi görünen küçük detayları, sanata dönüştürmek usta gözlerin işi…
Bu tarz fotoğrafları çekmeye başladıktan sonra Michael Kenna’nın galerisini keşfettim. Kar kompozisyonlarına olan ilgim onun sayesinde başladı diyebilirim. Kenna, soyutlama ile ilgili mantığı tamamen kavrayan bir fotoğrafçı…
Fotoğrafa PS veya diğer işleme programların ne kadar katkısı var sizce? Kullanıyor musunuz? Hangisini ve nereye kadar?
Photoshop, digital fotoğrafçılığın karanlık odasıdır, fakat hiçbir zaman konunun ve çekim tekniğinin önüne geçmemeli. En başta kompozisyonun zenginliği ve hissettirdiği duygu önemli benim için. Bunlar yoksa, istediğiniz kadar ps ve diğer işleme programlarını kullanın, işe yaramayacaktır.
Çalışmalarımda photoshopu kullandığım alanlar ; kadraj ayarı(crop) ve tonlama... Bunun yanında bazı fotoğraflarda, yüksek asadan kaynaklanan ‘noise’ sorunlarını giderebilmek için ‘Noise-ninja’ yada ‘Neat image’ gibi programları da kullandığım oluyor..
Ben hep fotoğrafların, sahiplerinin kişilklerini ve hayat görüşlerini yansıttıklarını düşünürüm. Sizce de böyle mi? Fotoğraflarınız sizi yansıtıyor mu?
Fazlasıyla..
Tarz değişir mi? Bir gün farklı şeyler de deneyebilirim (nü, makro, belgesel gibi...) diyebilir misiniz?
Tarz, önemli bir konu. Bir nevi görünmez imza diyebiliriz buna. Fotoğrafçı kendine özgü bu imzayı yaratana kadar değişik kategorilerde farklı şeyler denemelidir. Kendi açımdan bu deneme sürecini tamamladığımı ve imzamı oluşturduğuma inanıyorum. Tabiî ki diğer kategorilerde de çalışmalar yapmayı sürdürebilirim, ancak bunlar sanat kaygısı taşımadan çektiğim fotoğraf kareleri olarak kalacaklardır.
Fotoğraf için ekipman ne kadar önemlidir? Kullandığınız ve sahip olmak istediğiniz ekipmandan bahseder misiniz?
Tatmin edici sonuçlar alabilmek için iyi bir ekipman çok önemli. Ben Canon 5D kullanıyorum ve aldığım sonuçlardan oldukça memnunum.Gelecek planlarım içerisinde kaliteli baskı elde edebilmek adına Hasselblad çekimleri yapmak var… Fazlasıyla kalite takıntım olduğu bir gerçek.
Fotoğrafçılık ideallerinizi anlatır mısınız?
Fotoğrafçılık üzerine planlarım arasında uzun zamandır ertelediğim ve yapmazsam kendimde her zaman bir şeylerin eksik kalacağını düşündüğüm yüksek lisans eğitimimi tamamlamak var. Daha sonra yurtiçi ve yurtdışında sergiler açmayı düşünüyorum.
Bunun dışında; çocuklarla fotoğraf çalışmaları yapmak hayallerim arasında.. Çocuklar ezber dışı bakış açılarına sahipler, onlarla Türkiye’yi fotoğraflama düşüncesi, beni şimdiden heyecanlandırıyor.
Diğer zamanlarında fotoğraf dışında Nilgün Kara, neleri yapmaktan keyif alır? Bunlardan fotoğrafçılığına yansıyan şeyler var mı?
Sadece fotoğraf değil, güzel sanatların diğer dallarına da ilgim var. Resim sergileri, müze ziyaretleri, sinema ve tiyatro en az fotoğraf kadar keyif aldığım aktiviteler. Bazen, gördüğüm bir resim ya da duyduğum bir replik fotoğraflarımdaki kompozisyonu oluşturmamı sağlıyor.
Röportaj : İnci İŞLER
Siyah-beyaz, minimalizm, uzun pozlama, kare kadraj fotoğraflarınızda ilk bakışta göze çarpan genel özellikler... Bu tercihlere nasıl bir süreçten geçerek ulaştınız?
Uzun pozlama tekniğini, doğanın yalın güzelliği ile buluşturup, boşluktan anlam çıkaran siyah beyaz fotoğraflar...
Fotoğrafa başladığımdan beri, bu tarz fotoğraflar hep ilgimi çekmiştir. Bende bıraktıkları etki uzun süre devam etmiş olmalı ki, ne zaman durgun bir su ya da dinlendirici bir boşluk görsem, gözümün kompozisyon arayışlarına geçtiğini fark edince, bu tür fotoğraflar çekmeye karar verdim. Ve serüven başladı…
Kafanızda oluşturduğunuz görüntünün peşine mi düşüyorsunuz yoksa her şey çekim anında mı gelişir? Çekim öncesi ve sonrası Nilgün Kara neler yapar?
Çoğu zaman; kafamda kurguladığım görüntülerin peşine düşüyorum. Duyguları farklı şekillerde anlatmak için çekim öncesi, doğru obje üzerinde düşünmek gerekiyor.. Kimi zaman da; doğa, size düşündüğünüzden çok daha fazlasını sunuyor ve buna kayıtsız kalamıyorsunuz..
‘Derelict’ isimli çalışmanız beni en çok etkileyenlerden biri... Bu ve bunun gibi fotoğraflarındaki basit materyallerin görsel şölene dönüşmesini sağlayan teknik sır nedir?
Sır; soyutlama becerisi ve tekniği doğru kullanmak.. Bu ikisi ile estetik kaygısını sentezleyip yapmış olduğum tercihler… Hepsi bu..
Düşündürmek, bir mesaj kaygısı taşır. Ben mesaj kaygısından daha çok, bir fotoğrafın verdiği duyguyu önemserim. Yaptığım çalışma eğer bir duygu hissettirebiliyorsa; bu onun bir ruhu olduğunu gösterir. Fotoğraflarımın varması gereken hedef; içindeki bu ruhu en estetik şekilde yansıtmaktır…
Gördüğünüz örneklerden muhakkak etkileşim olmuştur görsel anlamda. Örnek alıp, etkilendiğiniz fotoğrafçılar oldu mu?
Tabiî ki oldu.. Serdar Akın’ın ‘Bilinçaltı’ isimli fotoğrafı benim bu tarz çalışmalara yoğunlaşmamı sağlayan fotoğrafların ilkiydi. Etkilenme nedenim ; bu fotoğraftaki dinginlik ve düzenin izleyende çok farklı duyguları, aynı anda hissettirebiliyor olmasıydı… Gözümüze önemsiz gibi görünen küçük detayları, sanata dönüştürmek usta gözlerin işi…
Bu tarz fotoğrafları çekmeye başladıktan sonra Michael Kenna’nın galerisini keşfettim. Kar kompozisyonlarına olan ilgim onun sayesinde başladı diyebilirim. Kenna, soyutlama ile ilgili mantığı tamamen kavrayan bir fotoğrafçı…
Fotoğrafa PS veya diğer işleme programların ne kadar katkısı var sizce? Kullanıyor musunuz? Hangisini ve nereye kadar?
Photoshop, digital fotoğrafçılığın karanlık odasıdır, fakat hiçbir zaman konunun ve çekim tekniğinin önüne geçmemeli. En başta kompozisyonun zenginliği ve hissettirdiği duygu önemli benim için. Bunlar yoksa, istediğiniz kadar ps ve diğer işleme programlarını kullanın, işe yaramayacaktır.
Çalışmalarımda photoshopu kullandığım alanlar ; kadraj ayarı(crop) ve tonlama... Bunun yanında bazı fotoğraflarda, yüksek asadan kaynaklanan ‘noise’ sorunlarını giderebilmek için ‘Noise-ninja’ yada ‘Neat image’ gibi programları da kullandığım oluyor..
Ben hep fotoğrafların, sahiplerinin kişilklerini ve hayat görüşlerini yansıttıklarını düşünürüm. Sizce de böyle mi? Fotoğraflarınız sizi yansıtıyor mu?
Fazlasıyla..
Tarz değişir mi? Bir gün farklı şeyler de deneyebilirim (nü, makro, belgesel gibi...) diyebilir misiniz?
Tarz, önemli bir konu. Bir nevi görünmez imza diyebiliriz buna. Fotoğrafçı kendine özgü bu imzayı yaratana kadar değişik kategorilerde farklı şeyler denemelidir. Kendi açımdan bu deneme sürecini tamamladığımı ve imzamı oluşturduğuma inanıyorum. Tabiî ki diğer kategorilerde de çalışmalar yapmayı sürdürebilirim, ancak bunlar sanat kaygısı taşımadan çektiğim fotoğraf kareleri olarak kalacaklardır.
Fotoğraf için ekipman ne kadar önemlidir? Kullandığınız ve sahip olmak istediğiniz ekipmandan bahseder misiniz?
Tatmin edici sonuçlar alabilmek için iyi bir ekipman çok önemli. Ben Canon 5D kullanıyorum ve aldığım sonuçlardan oldukça memnunum.Gelecek planlarım içerisinde kaliteli baskı elde edebilmek adına Hasselblad çekimleri yapmak var… Fazlasıyla kalite takıntım olduğu bir gerçek.
Fotoğrafçılık ideallerinizi anlatır mısınız?
Fotoğrafçılık üzerine planlarım arasında uzun zamandır ertelediğim ve yapmazsam kendimde her zaman bir şeylerin eksik kalacağını düşündüğüm yüksek lisans eğitimimi tamamlamak var. Daha sonra yurtiçi ve yurtdışında sergiler açmayı düşünüyorum.
Bunun dışında; çocuklarla fotoğraf çalışmaları yapmak hayallerim arasında.. Çocuklar ezber dışı bakış açılarına sahipler, onlarla Türkiye’yi fotoğraflama düşüncesi, beni şimdiden heyecanlandırıyor.
Diğer zamanlarında fotoğraf dışında Nilgün Kara, neleri yapmaktan keyif alır? Bunlardan fotoğrafçılığına yansıyan şeyler var mı?
Sadece fotoğraf değil, güzel sanatların diğer dallarına da ilgim var. Resim sergileri, müze ziyaretleri, sinema ve tiyatro en az fotoğraf kadar keyif aldığım aktiviteler. Bazen, gördüğüm bir resim ya da duyduğum bir replik fotoğraflarımdaki kompozisyonu oluşturmamı sağlıyor.
Röportaj : İnci İŞLER