desantralizasyon
Altın Üye
en güzel aşk gece içine sığdıramadığın dır
gece karanlık ve yanlızlıktır...
hani seni tutar elinden götürür en gidilmemiş
utopyalara
dönmek iztemezsin
dersin ki çağırın
ahmet i mehmet i
burak ı
bu bir çilingir sofrasının mekansız varlığına dönsün
kaldırılmasın arta kalan tüm acılar
onlar sözlü meze olsun gırtlağı yakan tarihimize
buz ve su istemeyelim mümkünse
gece içenler göz yaşlarıyla bulanıklaştırır içkilerini
sıçak içerlerki yansın içlerinde ki özlemleri
sonra bir ağıt sancısında söylensin o kadının türküsü
her zaman şu dünyada ne kadar yalnız olduğumu hatırlatır bana
ben de geceleri ç severim
iskendere bağıracak bir nedeni y tur geceleri diyojenin
gölge etme başka birşey istemem diyemez
gece en sefil zaman olgusudur
her yorgunun koynuna girdiği
geceler insanın kendin muhakeme ettiği zamandır
yosmadır, oruspudur ama kendini sınarsın onda
kendinle sevişirsin
yanında milyonlar olsada
en hafiff elbiselerle çıkarsın karşısına
korkutmaz seni, germez
çıplak bile kalırsın bazen
saklar seni ele vermez
uzaklar hep gece hatırlanır neden
aydınlıklar hep gece özlenir
insana dialektik bir varlık olduğunu anlatatan tel günah keçisidir o
tek günah keçisidir o
uzaktan milyonlarca ışık gösterir
ıldır ıldır yüzünde
el yordamıyla yaşatır gözlerinin varlığında
var olmanın dibidir
yok olamanın sırrı
merak etme kurban
gece için bu kadar kastı insan oğlu
ışıklar ne için...
zülfükar
gece karanlık ve yanlızlıktır...
hani seni tutar elinden götürür en gidilmemiş
utopyalara
dönmek iztemezsin
dersin ki çağırın
ahmet i mehmet i
burak ı
bu bir çilingir sofrasının mekansız varlığına dönsün
kaldırılmasın arta kalan tüm acılar
onlar sözlü meze olsun gırtlağı yakan tarihimize
buz ve su istemeyelim mümkünse
gece içenler göz yaşlarıyla bulanıklaştırır içkilerini
sıçak içerlerki yansın içlerinde ki özlemleri
sonra bir ağıt sancısında söylensin o kadının türküsü
her zaman şu dünyada ne kadar yalnız olduğumu hatırlatır bana
ben de geceleri ç severim
iskendere bağıracak bir nedeni y tur geceleri diyojenin
gölge etme başka birşey istemem diyemez
gece en sefil zaman olgusudur
her yorgunun koynuna girdiği
geceler insanın kendin muhakeme ettiği zamandır
yosmadır, oruspudur ama kendini sınarsın onda
kendinle sevişirsin
yanında milyonlar olsada
en hafiff elbiselerle çıkarsın karşısına
korkutmaz seni, germez
çıplak bile kalırsın bazen
saklar seni ele vermez
uzaklar hep gece hatırlanır neden
aydınlıklar hep gece özlenir
insana dialektik bir varlık olduğunu anlatatan tel günah keçisidir o
tek günah keçisidir o
uzaktan milyonlarca ışık gösterir
ıldır ıldır yüzünde
el yordamıyla yaşatır gözlerinin varlığında
var olmanın dibidir
yok olamanın sırrı
merak etme kurban
gece için bu kadar kastı insan oğlu
ışıklar ne için...
zülfükar
