Yazdan kalma birgündü. Herzaman olduğu gibi gene gelen geçeni izliyordum camın kenarından.Bi an karşıda birisi beliriverdi o kadar şaşırmıştımki bu sen olamazdın bu mümkün değildi sonra beni çağırdın yanına gitmeliydim çünkü çok özlemiştim geçmiş aklıma geldi o an gözlerim doldu.Senki benim küçük bi isteğimi yerine getirmek için feda etmiştin herşeyi.Ama karşımdaydın şuan.Biz ayrılmayı hiç hak etmemiştik ama sen bırakıp gitmiştin hiç acımadan düşünmeden belkide öle olmasını istemişti birisi.Bu bize yapılmamalıydı. Artık eskisi kadar güçlü değildim beraber gezdiğimiz yerlerden geçerken daha fazla içim sızlıyordu dayanamıyordum.Bu küçük bedenlerimiz herşeyi ne kadarda erken yaşamıştı.Herşeye rağmen genede karşımdaydın artık dayanamıyordu bu beden bu yürek.Yanına gelmiştim sonunda. Ben yaklaştıkça sen bir adım uzaklaşıyordun bu yol bukadar uzun değildi olmamalıydıda zaten ama ben sana birtürlü ulaşamadım. Ölüm bizi çok erken bulmuştu ve biz bunu hak etmemiştik.
"gitme ne olur bütün gelmeyenler gibi. . ."
"gitme ne olur bütün gelmeyenler gibi. . ."