By CaPTaiN
New member
Bu olaya mantıklı bir yanıt bulamıyorum ve hala kanımı donduran bu olayın şokunu yaşıyorum.
Bulunduğumuz bölge beldenin dışında ve tepelik bir bölge, çevremizde yalnızca birkaç tane ev bulunuyor ve ana yola uzaklığı yaklaşık 1,5 km. yüksek bir nokta olduğu için rüzgarla birlikte, 15 km uzaktaki büyük bir kasabanın ışıklarının verdiği manzara oldukça keyifli.
İki gün öncesi, akşam saat 9 civarları; kız arkadaşım tatilde olduğu için uzun bir görüşme yapma isteği duydum bu nedenle tepenin üzerine oturdum ve konuşmaya başladım, henüz 5 dakika olmuştu birden arkamdan çok süratlı birşeyin geçtiğini hissettim kafamı çevirdiğimde hiçbirşey görememiştim, konuşuyor olmam ve rüzgarın esmesinden dolayı aklıma kötü bir şey getirmedim, muhtemelen hızlı bir rüzgar arkamdaki otları oynattı diye düşündüm. Görüşmem uzun sürmedi, kız arkadaşım babamlarla dışarıya çıkacağız, dönünce ben seni ararım dedi ve kapattı. Eve girdiğimde bu garip olayı çoktan unutmuştum. Aradan 3 saat geçti kız arkadaşım aradı odada kardeşim uyuduğundan beni biraz bekle dışarıya çıkayım 5 dakika sonra ararım dedim. Amacım arabayı tepenin üzerine çıkartıp hem hafiften müzik dinlemek hem de konuşmaktı, arabayı tepenin üzerinde manzaraya karşı durdurdum, güzel bir müzik açtım, kız arkadaşımı aradım. Yaklaşık 40 dakikadır konuşuyorduk oldukça keyifli gidiyordu sohbet, kız arkadaşım bir dakika beklememi istedi seni hemen ararım dedi ve kapattı, kapatınca ben bir sigara yaktım, müziği değiştirdim, kapıyı araladım dışarıda rüzgar vardı, manzaranın tadını sigarayla yoğunlaştırıyordum, sigarayı ağzıma götürdüm kafamı hafif geri aldım manzaraya bakarak sigaramdan içime çekiyordum gözlerim dikiz aynasına gitti !!!!! AMAN TANRIM!!!!! arabada arka koltukta donuk bakışlarıyla bana bakan bir surat vardı o korkunç ve ölüleri andıran gözleri o kadar içime işlediki kanım dondu, kendimi bu güne kadar hissetmediğim bir korkuda, sanki boşluğa düşercesine dizlerimin dermanın gittiğini ve elimi bile oynatamayacak kadar güçsüz kaldığımı hissettim, gayri ihtiyari bir çığlıkla kendimi kapının dışına yuvarladım çıldırmıştım tepeden eve inişim belki saniseler içerisinde gerçekleşti. Babama kekeleyerek olayı anlattım, işte o an gerçekten ne kadar korktuğumu anladım dizlerim beni daha fazla taşıyamadı yere düştüm. Babam arabayı getirdi ama orada hiç birşey olmadığını söyledi.
Şimdi düşünüyorum da uzun konuşmam süresince acaba o şey hep oradamıydı ?
Bulunduğumuz bölge beldenin dışında ve tepelik bir bölge, çevremizde yalnızca birkaç tane ev bulunuyor ve ana yola uzaklığı yaklaşık 1,5 km. yüksek bir nokta olduğu için rüzgarla birlikte, 15 km uzaktaki büyük bir kasabanın ışıklarının verdiği manzara oldukça keyifli.
İki gün öncesi, akşam saat 9 civarları; kız arkadaşım tatilde olduğu için uzun bir görüşme yapma isteği duydum bu nedenle tepenin üzerine oturdum ve konuşmaya başladım, henüz 5 dakika olmuştu birden arkamdan çok süratlı birşeyin geçtiğini hissettim kafamı çevirdiğimde hiçbirşey görememiştim, konuşuyor olmam ve rüzgarın esmesinden dolayı aklıma kötü bir şey getirmedim, muhtemelen hızlı bir rüzgar arkamdaki otları oynattı diye düşündüm. Görüşmem uzun sürmedi, kız arkadaşım babamlarla dışarıya çıkacağız, dönünce ben seni ararım dedi ve kapattı. Eve girdiğimde bu garip olayı çoktan unutmuştum. Aradan 3 saat geçti kız arkadaşım aradı odada kardeşim uyuduğundan beni biraz bekle dışarıya çıkayım 5 dakika sonra ararım dedim. Amacım arabayı tepenin üzerine çıkartıp hem hafiften müzik dinlemek hem de konuşmaktı, arabayı tepenin üzerinde manzaraya karşı durdurdum, güzel bir müzik açtım, kız arkadaşımı aradım. Yaklaşık 40 dakikadır konuşuyorduk oldukça keyifli gidiyordu sohbet, kız arkadaşım bir dakika beklememi istedi seni hemen ararım dedi ve kapattı, kapatınca ben bir sigara yaktım, müziği değiştirdim, kapıyı araladım dışarıda rüzgar vardı, manzaranın tadını sigarayla yoğunlaştırıyordum, sigarayı ağzıma götürdüm kafamı hafif geri aldım manzaraya bakarak sigaramdan içime çekiyordum gözlerim dikiz aynasına gitti !!!!! AMAN TANRIM!!!!! arabada arka koltukta donuk bakışlarıyla bana bakan bir surat vardı o korkunç ve ölüleri andıran gözleri o kadar içime işlediki kanım dondu, kendimi bu güne kadar hissetmediğim bir korkuda, sanki boşluğa düşercesine dizlerimin dermanın gittiğini ve elimi bile oynatamayacak kadar güçsüz kaldığımı hissettim, gayri ihtiyari bir çığlıkla kendimi kapının dışına yuvarladım çıldırmıştım tepeden eve inişim belki saniseler içerisinde gerçekleşti. Babama kekeleyerek olayı anlattım, işte o an gerçekten ne kadar korktuğumu anladım dizlerim beni daha fazla taşıyamadı yere düştüm. Babam arabayı getirdi ama orada hiç birşey olmadığını söyledi.
Şimdi düşünüyorum da uzun konuşmam süresince acaba o şey hep oradamıydı ?
