olmuyor böyle..(tugilas)

[tugilas]

olmuyor böyle,
olmuyor birtanem
hasretin kapı eşiğinde oturmakla bitmiyor
dalıp gitmekle gelmiyorsun
köşe başından çıkarmış gibi yapmakla
yanı başımdaki günlerin hayal edilmiyor
ne kadar sulasamda soluyorsun gözlerimde
ne kadar gel desem sanki o kadar gidiyorsun
kar etmiyor sevdiğin sarkıları
aklıma adımdan üste yazışım
gölgemi sokak lambalarıyla teselli etmekle
gövde mi kandırımıyorum
titriyorum üşüyorum
üstelik her yer dönüyor sanki ben duruyorum
her şey çekilirken ayaklarımdan
sanki benden gidenleri seyrediyorum
ufkumdan uzak geliyor bana
aynalardaki halim
bunca cevaba
artık bir soru arıyorum


her yanım perişan
her yanım kırık dökük
sandelyem kadar eskidir umutlarım
vazomda mühebbet güllerim gibidir
aynı noktaya dalıp dalıp durmalarım
biliyorum artık islah olmaz duygularım
kim bilir ne zaman tenezzül ederde
kapıdan gösterir kendini geç kalmış baharım
biliyorum
ben bu dünyada senle imtahan olundum
kah gelişinle kah gidişinle
sabır deryasına bir damla suda ben oldum
yağmurda ıslanmamaktın
gök yüzündeyken uçmamak
ve yere düşmemekti seni sevmek
hep bir tebessüme asılı kalmak
bir baheneden öte bişeydi
hayatın ceremesinden
koşupta kollarına sığınmak


olumuyor güzel yüzlüm olmuyor
beni sevdiğini zannetmekle
yaşayıp durulmuyor
belki biraz sabrediliyor ama
bu bekleyişin sonu hayırlı görülmüyor
...
tugilas