rahip20
New member
- Katılım
- 28 Ocak 2006
- Mesajlar
- 999
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
Onyedi Deve Böyle Bölünür Üçe
Ölmek üzere olan yaşlı bir baba, yatağının başına üç oğlunu çağırarak onlara vasiyette bulundu:
“Oğullarım, ben ölünce, birbirinize düşmemeniz için, size sahibi olduğum 17 deveyi paylaştırmak istiyorum” dedi. “Miras olarak develerin yarısını büyük oğluma, üçte birini ortancaya, dokuzda birini ise küçük oğluma bırakıyorum.”
Babalarının ölümünden sonra, mirası babalarının vasiyeti uyarınca paylaşmak üzere kardeşler biraraya geldiler, fakat bir türlü işin içinden çıkamadılar, mirası babalarının istediği gibi pay edemediler. Çünkü 17 sayısı ne 2'ye, ne 3'e, ne de 9'a bölünebiliyordu.
“Bu işin üstesinden ancak köyün deneyimli, yaşlı bilgesi gelir” dediler ve gittiler, ona danıştılar. Bilge kişi onlara akıldan önce bir deve verdi:
“Benim bir devem var” dedi. “Onu alın, kendi develerinize katın ve yeniden bir hesap yapın.”
Bu cömertliğe çok şaşıran oğullar, 18 deveyi pay etmeye giriştiler. Önce 2'ye böldüler, büyük oğul 9 develik payını aldı. Sonra 3'e bölerler, çıkan 6 deveyi de ortanca oğul aldı. Daha sonra 9'a böldüklerinde ise, 2 deveyi de küçük oğul aldı.
Kardeşler, tüm develeri paylaştılar ama ortada fazladan bir deve kaldı.
Oğullar bu duruma da bir çözüm getirmesi için yaşlı bilgeye başvurdular.
Bilge gülmeye başladı:
“İyi öyleyse” dedi. “Sorununuz çözümlendiğine göre, ben de devemi geri alayım.”
Bilge kişi, olaya girdiği gibi yine sessizce olaydan sıyrıldı. Üç kardeşin, çözümü olanaksız görünen sorunlarını çözmüştü. Onlara yardımcı olabilmek için kendi devesini vermişti ama, sorun çözüldükten sonra ise devesini geri almış, kendinden hiçbir şey eksilmemişti.
Ölmek üzere olan yaşlı bir baba, yatağının başına üç oğlunu çağırarak onlara vasiyette bulundu:
“Oğullarım, ben ölünce, birbirinize düşmemeniz için, size sahibi olduğum 17 deveyi paylaştırmak istiyorum” dedi. “Miras olarak develerin yarısını büyük oğluma, üçte birini ortancaya, dokuzda birini ise küçük oğluma bırakıyorum.”
Babalarının ölümünden sonra, mirası babalarının vasiyeti uyarınca paylaşmak üzere kardeşler biraraya geldiler, fakat bir türlü işin içinden çıkamadılar, mirası babalarının istediği gibi pay edemediler. Çünkü 17 sayısı ne 2'ye, ne 3'e, ne de 9'a bölünebiliyordu.
“Bu işin üstesinden ancak köyün deneyimli, yaşlı bilgesi gelir” dediler ve gittiler, ona danıştılar. Bilge kişi onlara akıldan önce bir deve verdi:
“Benim bir devem var” dedi. “Onu alın, kendi develerinize katın ve yeniden bir hesap yapın.”
Bu cömertliğe çok şaşıran oğullar, 18 deveyi pay etmeye giriştiler. Önce 2'ye böldüler, büyük oğul 9 develik payını aldı. Sonra 3'e bölerler, çıkan 6 deveyi de ortanca oğul aldı. Daha sonra 9'a böldüklerinde ise, 2 deveyi de küçük oğul aldı.
Kardeşler, tüm develeri paylaştılar ama ortada fazladan bir deve kaldı.
Oğullar bu duruma da bir çözüm getirmesi için yaşlı bilgeye başvurdular.
Bilge gülmeye başladı:
“İyi öyleyse” dedi. “Sorununuz çözümlendiğine göre, ben de devemi geri alayım.”
Bilge kişi, olaya girdiği gibi yine sessizce olaydan sıyrıldı. Üç kardeşin, çözümü olanaksız görünen sorunlarını çözmüştü. Onlara yardımcı olabilmek için kendi devesini vermişti ama, sorun çözüldükten sonra ise devesini geri almış, kendinden hiçbir şey eksilmemişti.
