Mayhoş
mayhoş
Evrensel bir şarkının kulakta çınlaması gibidir hayat.Bilindik tanıdık bir melodisi var,her ses ,her söz tanıdık geliyor sana..Ve insanlar bu melodi eşliğinde dans ediyor,dudakları arasından çıkan her söz başka bir etki yaratıyor sende,anlam veremiyorsun...
İnsan derdini anlatabiliyor mu karşısındaki insana..Anlayabiliyor mu dinleyen?Nereye kadar anlatabilirsin ki..Nereye kadar anlar dinleyen..Kendine pay çıkarır mı,kendine döner mi insan..
Peki sen düşündün mü hiç anlamlandıramadığın,ve gerçeklerinle yüzleşemediğin o insanlardan biri olduğunu..Bu düşünceyii taşıdın mı yüreğinde?
Çıplak, masum, dünyaya karşı bi haber doğarız..Ama giysilerimizle tüm çıplak yanlarımızı örteriz..Yoğurulmaya başladıkça hayatta hani çiğlikten kurtuldukça,hep başkalarının eksiğini görmeye başlarız..Giysilerimizle örtülüdür ya tüm pisliklerimiz...
Kendimize karşı ne kadar lutufkar oluruz başka başka karakterlere bürünürken oysaki karşımızda insan hiç kendisi olamaz..
İnsanın dünya ile olan izdivacı gizem olur yansır bize..Ne kadar çözmeye çalışırsak çalışalım, bir ömür ah ediş..Gördün mü ömrün insanla izdivacını.. Sadece ah ediş dünyaya, doldurulamayan boşluğa...
Aslında yeni güne gözümüzü açtığımız anda iliklerimize kadar hissederiz yaşamı..Tüm gerçekliği ve şeffaflığı ile durur öylece kalabalığın içinde yalnız,uğultuların içinde sessizce..
Nefret şevkat,sevgi,aşk,tutku,keder,gurur,umut,masumiyet,güzellik ve çirkinlik hep iç içe...
Neyin ne oldugunu bilmeden ahkam kesenleri,şiddetin çözüm olduğunu savunan beyinleri,kendi düşüncelererini ve fikirlerini karşısında ki insana empoze etmeye çalışan sıg beyinlileri,tanımadıkları halde önyargı ile yaklaşan kişilikleri,anlayıştan yoksun olanları,aynaya bakmak yerine başkalarına ayna tutanları,koyun gibi güdülmeye alışanları,nerede nasıl konuşacağını bilmeyenleri,bilgisizliğini küstahlığı ile örtenleri insan görünümünde olupta insan olmayı başaramayanları O an çizmek istersin hafızana..Not almak hiç boşluk kalmayana kadar her anı,paylaşırsın yinede..İnsan en çok umutu ikram etmeyi sever yinede onu seçer kendine..Yani umut her yerde..
Bir kuşun kanat açısında,çıplak ayaklarına bir papuc bulan çocugun gözünde ki ışıkta,emekleyen çocugunun ilk adım atışında yanında olan babanın tebessumunde, çocugunun ilk kelimesi anne olan kadının mutluluk gözyaşında,bir güvercinin pencereye koyduğunuz ekmekleri yediğini gördüğünüzde A'dan Z'ye her şeyde ve her yerde..
Umut asla bizi ve hayallerimizi terketme..
Şimdi hadi çıkalım buradan Selin takılı kalalım mutlu olan insanların yüzünde ki ifadelere...
Peki Siz hangi ifadeye takılı kaldınız bu günlerde
