BestBoy`
●мєтaмσяF
Sar cigarama umudu,dumanından dünlerim fışkırsın.Bakire kalbime tecavüz edenleri anlatsın 'vicdan tohumu'.Eli kanlı Anlayışsızlar ordusunda,barış çubuğunu tek başına tüttüren bir salağı haykırsın?Pişman olan beni,Satılan beni,Kerhane dünyaya kiralanan beni...Can damarındaki insanlıgına Sıkılan;benligimdeki beni… Ve Gözü yaşlı gülüşüm Vasiyet olsun;bana benzeyen bin avuç farklı tenlerdeki tebessümlere… Birileri var biliyorum;tek dilek vicdan diyen.Birileri var biliyorum;alayanızın canı cehenneme diyen.Ve Birileri var biliyorum;yüreğine kendi mezarını eken…Bunların dışında bildigim tek şeyin ‘bilmedigim pek cok şey oldugudur’ diyorum?Kimsenin anlamayacagı cümleler kurmayı;bir dilencinin dilenmeyi sevdiği kadar sevebiliyorum. Kimsenin benim tanımadıgım ‘Beni’ anlamasını istemiyorum.
Kullanan insanlar;bir gün kullanılacağını unuturlar…Kullanıldıklarında dünyadaki dengesiz dengeye söverler, oysa bilmezler ‘insanlardaki, kardeşlerdeki, dostlardaki sevgi kavramları;ya cıkarları cüzdanlarına yaklaştığında yada bacak aralarındaki şeytan minyatürleri kalktıgında Biter…Sesin duyulmaz çoğu zaman;çünkü ‘sahtekar’ sıfatına sığdırmıştır seni k..... hayat… Bizler ufak sıfatlarız…Sesi duyulmayan binlerce sıfatsızın en sessiz ‘ele başıyım’.
Şu aralar küçüklüğümde ektigim nefret tohumlarının yeşerdiği gölgede;hain pusular kuruyorum geleceğe…Ben delikanlıca korkmayarak en büyük hedef oluyorum ‘altın bileziklere’… Ve ben hiç bir insan yüreğinin BAKİRE olmadıgını,birilerinin ırzına geçtiğini bilecek kadar büyük olduğumu biliyorum…Ben bu ufak sıfata bir türlü sığamıyorum,taşasım var!
Kafamı çevirip lise çıkışlarına bakıyorum;15 yaşındaki KADIN ları görüyorum sübyanların koynunda…Kültürüm p.. olmuş…Göz önündeki sözde sanatçılara bakıyorum,sanat çekecegine k.. baş çeken kameramanların komedyenliklerine gülüyorum…Veya kurulan magazin mahkemeleri…Oysa şehit veriyor bu ülke!Oysa binlerce ANNEM ağlıyor kardeşlerimin cansız bedenine…Biz ULU TÜRK İNSANI;sanatçıların açılan k..larını tartısıyoruz…Gülüyorum.Acıda olsa o 15 yasındaki kaldırım düşeni ögrencileri anlıyorum …yaşına başına bakmadan evimin adresini isteyecek kadar yüreksiz yüreklileri…Bu tarzda Yetiştirmeye devam edin genç kızları bu ülkenin kaltaklara acayip ihtiyacı var.Veya arkadaslık sitelerinde kendilerini üne kavuşmuş sanan yüzlerce insanı yadırgamıyorum,onların tek derdi gerçekle yüzleşememek.İnternet bir zehir,umarım herkes birgün anlar…
Hayatı anlamak zor bey amca!sorma sakın bana…Sen benim babam oldugunda;ben şişe çevirendim…Yapılan her iyilik unutuluyor;kardeşin de olsa dostun da…Yarı yolda bırakılıyorsun,eline verilen tek hediye ‘nefret’. Sessiz çığlıkları kimse duymuyor,övülmeleri şahlanarak dinliyor…Ah benim dünlerdeki elimden tutan;şimdi neden bırakıyorsun?Özür için randevu al…
Şimdi sessizce çekip gidiyorum tüm umutlarımdan,boynum bükük değil!gülerek gidiyorum…Kulağımda eşsiz sevinç notaları,ve aklımda sevdigimin ten kokusu…Arkamda satılmışlığım ve onun arkasında eli kanlım…Büyüdüğümü anlıyorum yürüdükce sessizliğimde,küçük çocuklugumdaki kekemeligimi unutmuş değilim ve sebebini.Ben sevdiğimin yanına gidiyorum,tüm misketlerimi paylaştıklarıma; bensizliği bırakarak herşeye rağmen hoşçakalın diyorum..Ben bu ‘ufak sıfatı’ cok iyi taşıyorum.Ve size bir tavsiye veriyorum;asla benden tavsiye almayın…Anlayamadıgım hayatı sizlere bırakıyorum,adımı unuttum veya ne yazacagımı şaşırdım.hoşcakalın...
*TABU*
Kullanan insanlar;bir gün kullanılacağını unuturlar…Kullanıldıklarında dünyadaki dengesiz dengeye söverler, oysa bilmezler ‘insanlardaki, kardeşlerdeki, dostlardaki sevgi kavramları;ya cıkarları cüzdanlarına yaklaştığında yada bacak aralarındaki şeytan minyatürleri kalktıgında Biter…Sesin duyulmaz çoğu zaman;çünkü ‘sahtekar’ sıfatına sığdırmıştır seni k..... hayat… Bizler ufak sıfatlarız…Sesi duyulmayan binlerce sıfatsızın en sessiz ‘ele başıyım’.
Şu aralar küçüklüğümde ektigim nefret tohumlarının yeşerdiği gölgede;hain pusular kuruyorum geleceğe…Ben delikanlıca korkmayarak en büyük hedef oluyorum ‘altın bileziklere’… Ve ben hiç bir insan yüreğinin BAKİRE olmadıgını,birilerinin ırzına geçtiğini bilecek kadar büyük olduğumu biliyorum…Ben bu ufak sıfata bir türlü sığamıyorum,taşasım var!
Kafamı çevirip lise çıkışlarına bakıyorum;15 yaşındaki KADIN ları görüyorum sübyanların koynunda…Kültürüm p.. olmuş…Göz önündeki sözde sanatçılara bakıyorum,sanat çekecegine k.. baş çeken kameramanların komedyenliklerine gülüyorum…Veya kurulan magazin mahkemeleri…Oysa şehit veriyor bu ülke!Oysa binlerce ANNEM ağlıyor kardeşlerimin cansız bedenine…Biz ULU TÜRK İNSANI;sanatçıların açılan k..larını tartısıyoruz…Gülüyorum.Acıda olsa o 15 yasındaki kaldırım düşeni ögrencileri anlıyorum …yaşına başına bakmadan evimin adresini isteyecek kadar yüreksiz yüreklileri…Bu tarzda Yetiştirmeye devam edin genç kızları bu ülkenin kaltaklara acayip ihtiyacı var.Veya arkadaslık sitelerinde kendilerini üne kavuşmuş sanan yüzlerce insanı yadırgamıyorum,onların tek derdi gerçekle yüzleşememek.İnternet bir zehir,umarım herkes birgün anlar…
Hayatı anlamak zor bey amca!sorma sakın bana…Sen benim babam oldugunda;ben şişe çevirendim…Yapılan her iyilik unutuluyor;kardeşin de olsa dostun da…Yarı yolda bırakılıyorsun,eline verilen tek hediye ‘nefret’. Sessiz çığlıkları kimse duymuyor,övülmeleri şahlanarak dinliyor…Ah benim dünlerdeki elimden tutan;şimdi neden bırakıyorsun?Özür için randevu al…
Şimdi sessizce çekip gidiyorum tüm umutlarımdan,boynum bükük değil!gülerek gidiyorum…Kulağımda eşsiz sevinç notaları,ve aklımda sevdigimin ten kokusu…Arkamda satılmışlığım ve onun arkasında eli kanlım…Büyüdüğümü anlıyorum yürüdükce sessizliğimde,küçük çocuklugumdaki kekemeligimi unutmuş değilim ve sebebini.Ben sevdiğimin yanına gidiyorum,tüm misketlerimi paylaştıklarıma; bensizliği bırakarak herşeye rağmen hoşçakalın diyorum..Ben bu ‘ufak sıfatı’ cok iyi taşıyorum.Ve size bir tavsiye veriyorum;asla benden tavsiye almayın…Anlayamadıgım hayatı sizlere bırakıyorum,adımı unuttum veya ne yazacagımı şaşırdım.hoşcakalın...
*TABU*
