piken
New member
- Katılım
- 5 Eki 2005
- Mesajlar
- 2,622
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
Daha ne kadar sonbahar olabilir? Daha ne kadar dinginleşir içim ? Daha ne kadar sessizce yaşanır bu coşkunluk?
İçimdeki milyonlarca odadan Çatur çutur sesler gelmeye başlıyor. Dışarıdan yepyeni, taptaze görünen bu koca konak içinde yüzyıllanmış anıları ve özlemleri yaşatıyor gerçekte Doğarken yanımda getirdiğim eski bir yaşanmışlık
Şimdi kapalı ya gök yüzü, düşlerimi benden başka kimse göremez; şimdi bana gerçekten bakan ilk kişi içimi görüverir;onun olurum Şimdi soğuktan pembe ya herkesin burnu, kimse alamaz aklımdan geçenlerin kokusunu; şimdi beni tam olarak ilk koklayan ilk kişi alıverir yüzyıllardır saçlarıma karışan gizemin kokusunu ; onun olurum Şimdi hiç cesaret edemediğim onca sırrımla yan yana yürürken, yaşadığımı kanıtlıyorum kendime; gözlerimde yağmura yakalaşan bulutun pıhtılaşmış doluluğu
Onca kişiyi tuttuğum göğsüm sıcacık ,kestaneli bir soba gibi çıtır çıtır Gözlerimi kapadığım an gördüğüm birkaç kişiyi,geri getiremeyeceğim yığınla sözcükle birlikte özlemekten yorgun, yürüyorum Ne farkım var şimdi şurada durmuş ağaca bakan yaşlı ve bırakılmış kadından
Yürüyor olamam mı beni daha canlı yapan; kim çıkacak ki yürürken yoluma? Biriyle göz göze gelmek mi beni ben yapacak? Duyduğum her söze inandığım, duymadıklarıma da kendimi ikna ettiğim bir yoldayım ben Her gece yıldızlı gece olacak benim için.Her gece saçlarımın arasından içimdeki sakin ve temiz köye bakıp yıldızları sayacağım ben Yanında uyurken yıldızları gördüğüm adam olmayacak başka hiç kimse
Ben şimdi daha benim; çünkü benim mevsimim sonbahar
alıntı...
İçimdeki milyonlarca odadan Çatur çutur sesler gelmeye başlıyor. Dışarıdan yepyeni, taptaze görünen bu koca konak içinde yüzyıllanmış anıları ve özlemleri yaşatıyor gerçekte Doğarken yanımda getirdiğim eski bir yaşanmışlık
Şimdi kapalı ya gök yüzü, düşlerimi benden başka kimse göremez; şimdi bana gerçekten bakan ilk kişi içimi görüverir;onun olurum Şimdi soğuktan pembe ya herkesin burnu, kimse alamaz aklımdan geçenlerin kokusunu; şimdi beni tam olarak ilk koklayan ilk kişi alıverir yüzyıllardır saçlarıma karışan gizemin kokusunu ; onun olurum Şimdi hiç cesaret edemediğim onca sırrımla yan yana yürürken, yaşadığımı kanıtlıyorum kendime; gözlerimde yağmura yakalaşan bulutun pıhtılaşmış doluluğu
Onca kişiyi tuttuğum göğsüm sıcacık ,kestaneli bir soba gibi çıtır çıtır Gözlerimi kapadığım an gördüğüm birkaç kişiyi,geri getiremeyeceğim yığınla sözcükle birlikte özlemekten yorgun, yürüyorum Ne farkım var şimdi şurada durmuş ağaca bakan yaşlı ve bırakılmış kadından
Yürüyor olamam mı beni daha canlı yapan; kim çıkacak ki yürürken yoluma? Biriyle göz göze gelmek mi beni ben yapacak? Duyduğum her söze inandığım, duymadıklarıma da kendimi ikna ettiğim bir yoldayım ben Her gece yıldızlı gece olacak benim için.Her gece saçlarımın arasından içimdeki sakin ve temiz köye bakıp yıldızları sayacağım ben Yanında uyurken yıldızları gördüğüm adam olmayacak başka hiç kimse
Ben şimdi daha benim; çünkü benim mevsimim sonbahar
alıntı...
