Yaşam Ne Tuhaf Bilmecedir

YaSeNYA

New member
Katılım
15 May 2006
Mesajlar
38
Reaction score
0
Puanları
0
Yaşam Ne Tuhaf Bilmecedir Sen Anlıyorsun. Beni Anlıyorsun Artık Kaç Zaman Sonra Kimbilir. Telefonlarda Sesim çatal çatal Olduğunda, Birden Bire çözümsüz Yanlızlıklarda Dalıp Gittiğimi… Anlıyorsun Yanılmıyorum. Ve Kaç Zaman Sonra Beni Anlaman Gücüme Gidiyor… Beni Anlaman Gücüme Gidiyor…
Biliyorsun Herşeyi Biliyorsun. Sensiz Geçen Günlerin, Karabasanların çelik Pençesinde Apansız çığlıklara Dönüştüğünü Anlıyorsun Canım Benim.. Anlıyorsun Canım… Ve Kaç Zaman Sonra Beni Anlaman Gücüme Gidiyor. çünkü Anlıyorsun Ve Yoksun, Anlıyorsun Ve Gelmiyorsun Hepsi Bu.! Hani Bir Düş Penceresydi Yaşamak? Hani Bir Ağacın Kabuklarını Yırtarak Yazılan Isimlerden Daha Fazlasını Yaşamaktı Aşk? Kahır Adına Payımıza Düşeni Sorgusuz Kabullenip ödeyeceğimiz Bedellerin Her çeşidini Hiçe Sayıp Birlikte Varolmaktı? Zamanın Bizim Olan Bir Yerinde Yalnızca Biz Olacaktık Hani? Tırnaklarımızla Kazanacaktık öylemi; Bizim Olan Ne Carsa Yaşamın Içinde Kopardığımız…
Sen Bu Değilsin. Biliyorsun Herşeyi Biliyorsun, Sen Bu Değilsin. Gözlerim Biraz Daldığında Sıcak öpüşlerle Gülümserdin Korkularıma. Ellerin Avuçlarımda Erirken, Herşeye Meydan Okurduk Unutamazsın…
şimdi Hangi Mevsimlerdeyiz Söyle Bana. Sen Söyle Anlat Sevdiğim. Anlat Ne Varsa Içindeki.
Olurmuydu Sevdiğim Olurmuydu? çiçeklerini Severken Dallarını Kırmak Olurmuydu? Hani Sevmekti, Yaşamaktı, Yaşatmaktı Yanılgılara Teslim Olmadan. şimdi Yatağıma Külçe Gibi Uzanıp Ellerime Kapandığımda, Yüzümü Boylu Boyunca çizen Yaşların Kimyasında Hangi Bilinmezleri Sakladığımı Gizlediğimi Nasıl Anlatırım Sana? Sevgileri Gerçek Rengiyle Yaşamak Vardı Oysa. Içimizi Sancılar Bassa Da Zamanın En Olmadık Yerinde, Yürümek Vardı Kimselerin Bilmediği Yerlere. Korkunun Tanımını Değiştirerek Biraz Da.. öylesine, Hesapsız, Hiç Beklenmedik…
Biliyorsun, Herşeyi Biliyorsun. Yaşam Ne Tuhaf Bilmecedir Sen Anlıyorsun. Ve Kaç Zaman Sonra Beni Anlaman Gücüme Gidiyor. çünkü Anlıyorsun Ve Yoksun. Anlıyorsun Ve Gelmiyorsun….
 
Sanal Mıydın Sevgilim

SANAL mıydın sevdiğim...?Buz gibi bir ekranda sıcak bir merhabaydın sen, en gerçekten daha gerçektin. Rotasını, klavyeye dokunan parmaklarımızın çizdiği yolculukta aynı durakta karşılaştık biz. Sıcacık bir merhabaydın sen buz bir ekranda. Yalnızdık, yolu yok yanlızdık, bir şekilde yalnız. Gerçek yaşam içindeki sanallığımızdan kaçıp, sanal yaşamdaki gerçekliğe soyunmamış mıydık cebimizdeki yalnızlık ağırlaşınca. Sonra çıplaklığımıza kelimelerimizi giyinmemiş miydik! Açıp tüm gizlerimizin önünü, istediğimizce özgür, dilediğimizce deli, yaşayamadığımızca çocuk, inandığımızca kendimiz, nasıl artık birbirimize zaman içinde, kaybolmuş nehirler gibi. Söylenememiş biriktirdiklerimizi, kırılmış umutlarımızı, bedeli ödenmiş vakitlerimizin bıraktığı fermanı, yitirdiklerimizi sormadık mı, anlatmadık mı birbirimize güvenerek! En gülünmeyecek şeylere bile gülmedikmi çocuklar gibi bir masalın içinde kahkahalarla, haytaca, tüm günün ciddiğilini fırlatıp bir kenara! Olabildiğimizce özgür, kırabildiğimizce rahat, umursamazca katı, tüm öfkemizle, yığılan isyanlarımızın hırsını çıkarmadık mı birbirimizden, başka bir hayattan toplayıp getirdiğimiz nefretlerimizle sessiz harflerde avaz avaz bağırmadık mı? Vurgulardaki samimiyete sığınıp,bir dost gögsü hasretiyle kelimelerimize yaslanmadık mı, sarılmadık mı birbirimize soğuk gecelerin siyah yanlızlığında, ağlamadık mı harf harf !... Yağmuru yağdırdık birlikte, güneşi doğdurduk, ayrı mevsimlerde aynı mevsimin soğuğunda üşüdük, sıcağında ısındık, paylaştık biz. Herhangi bir gün yorgun akşamında dudağımıza değmeyen bir fincan kahvenin tadını bildik, birbirimizin sigarasını yaktık, ayrı koltuklarda yan yana oturduk, paylaştık biz. Dost ziyaretlerine gittik, alışveriş yaptık, saatleri durmuş zamanlarda sokaklarda gezdik, bilmediğimiz şehirlerin uykusuz evlerinde uyuduk, uyandık birbirlerimize rüyalarımızı anlattık, paylaştık biz. En gerçkten daha gerçektik. Kelimeler yetersiz kaldığında ekranı bir kağıt parçası gibi buruşturup bir kenara atmayı, daha yakında olabilmeyi de istedik. Ama...
YALAN___gizli saklı şey kalmasın dedik aramızda konuştuk... Saatlerce, günlerce, aylarca... Tükettik en sonunda birbirimizi her şey gizemini yitirdi, ^^aşk^^ bitti... Ayrıldık.. Günler kalbimizi buza çevirdi sonra eritti, aradan nice mevsimler geçti.. Ve yine yaprakların direniş mevsimiydi yer ; en sevdiğimiz park... Karşılaştık...! Yine bilinmiyenlerle dolu iki yabancıydık. Gözlerimiz konuştu, sadece bakıştık.. Ayrılırken gizemini yitirmiş iki arkadaştık, şimdi ise......................
 
Vedalar Soğuk Olur Sıkı Giyin...

incinecek hal kalmadı bende,
sana sadece bir tavsiye;

vedalar soğuk olur, sıkı giyin!

üşüyorum..

duracağım burada
gidişini seyredeceğim
kıpırtısız, sakin gibi görüneceğim
kavgasız olacak, fırtınasız olacak
saçma sapan olacak
organlarım birbirine vuracak
arkandan sessiz bakacağım
ben yine salağı oynayacağım...

hayalleri taştan bir sevdaydı bizimkisi. kırılmazdı. yağmura kara dayanıklıydı. çığ olup düşerdi de kendine zarar vermezdi. kopmazdı. gidişler dönüşlere gebeydi de, hep acıtırdı her el sallayış. özlemler acıydı. yürek dabırsızdı. her dönüş, doğuştu aslında yeniden. ölüp ölüp dirilmek gibi değil de, erince doğmaktı.

ama

önce hayaller öldü! (cenaze meydanda kaldı, ulu orta)

gönlüme bir kor düşer
gitme öyle zamansız
önce hayaller biter
yanar külsüz dumansız

acıyorum... ya da acıyorlar... elimde kalanları sayamıyorum. nasıl sayabilirim. ateş altında heryerim... dokunulamıyorum, onarılamıyorum, dona kaldım yanarken. sadece acıyorum, acınılıyorum... demişler inanmış, ağlayışları geçer sanmıştım. bir maddeyim... bedenim var senden kalan. benden gotürdüklerini isteyemiyorum. sen giderken sen olsaydın, benden gitmezdin. sen olmadın belki de hiç!

bilmiyorum sensizliği...

baharlar hiç gelmez
mevsim hep kış olur
günlerime güneş doğmaz
hislerim uyur

takvimleri kopardım attım sen giderken. saatleri kırdım... zaman!dan söz edilmesini istemiyorum artık... kış! soğuk işte. herkese olduğu gibi... derlerdi hep de inanmazdım, vedalar soğuk olur, sıkı giyin!

ben bahardan kalmayım...
sana yangındım, ama sensiz üşüyorum... ve uyuyorum... hala!

dilimden hiç düşmez
adın hasret olur
yüreğimde sızı dinmez
gülmek güç olur

acı işte. hangi hecesinden tutarsan tut bu böyle. ne sancım diner, ne ağrım. sattım 3 kuruşa gülüşlerimi... bak gamze gamze dolmuyor yüzüm. bak acı! bak yaş! bak soğuk!

bakma... anlamayacak kadar uzağız artık. haa soğuk. demişlerdi zaten... ama yapacak birşeyim yoktu. sonunu bile bile lades dedim ben... mahkumdu!

ayrılıklar yara açar yara üstüne
yağmur ağlar sensizliğe iç çekişime
sensiz olmaz bu yerlerde dünya dar olur
eğer gidersen bu aşka çok yazık olur

gittin... yükelmin öznesi mühim değil aslında. gidildi. onarılmaz yaralarımız var artık. susuz tokluk arıyoruz belki de. yazık oldu mu? bilmem... olur mu?

sadece üşüdüğümü hissediyorum...

vedalar soğuk olurmuş, ben yolculuklara senle çıkmaya alışkındım oysa..
 
Sanma keşkelerim var

Varsın vefasız desinler. Sev dedi gönlüm sevdim, olmaz dedi gittim. Varsın yollarıma set çeksinler. Vazgeçtiğim sen değildin. Ne hatırlamak ne de pişman olmak değil derdim. Unutmak, boşlukta olmak, hiç yaşanmamış saymak istediğim. Varsın bir daha sevmesin yüreğim.

Sanma keşkelerim var!
Hiç mi hiç pişman değilim...

Varsın benden nefret etsinler. Gittiğime gideceğime lanet ettirsinler. Yeni bir yaşantı kurmak bir yana, eskisini derlemek, toplamak, katlayıp bir daha açılmayacak çekmecelere sıkıştırmak zaten zor. İnsan yeni bir yola adımını atarken eskisine her an dönmeye hazır oluyor. Varsın geri dönüşe giden bir kestirme yol olmasın. Varsın otostop çektiğim kamyoncu abim durmasın.

Tozlu yollarda nereye gideceğini bilmeden yürümek, bile bile cehenneme yol almaktan çok daha kolay. Acı veriyor, zor geliyor, insan her an vazgeçmek istiyor ama varsın hiç tükenmesin o yollar. Sonunda senden tümüyle kurtulmak var. Varsın kana bulansın her yerim.

Sanma keşkelerim var!
Hiç mi hiç pişman değilim...


Varsın bir damla umudum kalmasın. Elimden tutacak bir tek dostum olmasın. Senden vazgeçebildiysem eğer ötesi yok benim için. Herkes unutulur. Gönüllü seçtim ben bu yolu, bilerek. Güçlüydüm bu kararı aldığımda. Yeni bir hayatın bana vereceklerinden emindim.
En büyük aşk sensen eğer en büyük ızdırap da sendin.

Senden kaçabilirsem eğer mutlu olabilirdim. Varsın param olmasındı.

Terk ettiğim sen değildin. Ben seninle gelecek olan hayatımdan vazgeçtim. Varsın serilsin önüme hanlar hamamlar.

Sanma keşkelerim var!
Hiç mi hiç pişman değilim...

Varsın üç günlük ömrüm kalsın. Vücudumun her zerresi Sen diye yansın. Asla yok geriye dönüşüm. Ben seni unutmak için bu yollara düşmüşüm. Varsın Azrail gelsin alsın canımı. Varsın koparsın benden çürüyen sol yanımı.
Adını son kez de olsa söylemeyeceğim. Atıp her bir parçamı kilometrelerce uzağa, ruhumu gökyüzüne savursunlar. Kimseler ardımdan tek bir dua etmesin.
Ben seçtim bu yolu gönüllü seçtim.
Vazgeçtiğim terk ettiğim sen değildin.

Zerre kadar korkuyorsam insan değilim..
 
günde sadece 1 konu açma hakkımız var.. konuların birleştirildi..
teşekkürler
 
Geri
Üst