Yavaş yavaş oldurrken kendımi...

[d0LpHiNs™]

Yavaş yavaş öldürerek kendimi , vazgeçiyorum senden

Soğuk kargo paketinden çıkan sıcak notuna dokunuyorum günlerdir
“Yaşamıma kattığın huzur ve hüzün için teşekkürler” diyen
milyonlarca anlamlar yüklü notuna..
Usulca okşuyorum kağıt parçasını, parmaklarının değdiğini düşünerek.
Ben papatyalar dikiyorum ellerinin değdiği yere…
Bilirsin papatyaları daha çok severim güllerden..

Dokundukça, üzerinde pembe çizgileri olan beyaz kağıda, sana dokunuyormuş gibi oluyorum
Sana özlemime dokunmuş gibi
Sonra resimlerine bakıyorum teker,teker
Gözlerim bir an ellerine takılıyor yine
İnce
Şefkatli
Dost
Sevgili ellerine….
Kimi zaman yüzümde dolaşan, kimi zaman karnımın sıcaklığında konaklayan,
Kimi zaman ellerimden ayrılamayan, bazen dudaklarımda dolaşan
Kimi zaman bedenimi keşfe çıkmış
Çocuk ellerine…

Birden en sevdiğimiz şiirleri okurken buluyorum kendimi
Defalarca okurken
Aklıma her kelimesini kazırcasına…
Ahmed Arif’in “bıçkılanmış dal gibi ayrı düştüğüm,ömrümün sebebi,ustam,sevgilim”dizeleri dolaşıyor içimde…

İstanbul’u düşünüyorum sonra
En çok seninle sevdiğim
En çok seninle özlediğim istanbul’u
Soğuk bir kış akşamında bir kadeh şarabımızın ardından çocuk gözlerimizdeki hüzünle izlediğimiz istanbul’u

Sonra dağlar geliyor aklıma, uzak dağlar
Hep beni alıp götürmeni düşlediğim senin yurdun dağlar….

Seni düşündükçe ne çok şeyi düşündüğümü fark ediyorum birden…
Ve seni nasıl kaybettiğimi…

Yavaş yavaş vazgeçiyorum senden
Kendimi öldürür gibi……..


Alıntıdır...

 

[~PRENSES~]

Bir başlık içine devam olarak şiirleri koyarsan iiyi olur eline sağlık..