SevencLoves
Altın Üye
Biliyorum kızgınsın. Kırgınsın. Söylemek istemediğin sözler , dilinin ucunda. Hani biraz tutmayip biraksan kendini hepsini yüzüme vuracaksın. Zor duruyorsun. Kibarliğindan. Ya da doru kelimeleri arıyorsun hala....
Yok... Boşuna arama... Sevginin arkasında bıraktığın her hece kaybolmuş sayılır... Derin bir kuyuda onlar şimdi ; ulaşılmaz , karanlik , dipsiz... Bırak orda kalsınlar. Onlar çirkin. Dokunsan elini , dilini yakarlar. Canını acıtırlar. Benim de... Yüzünden , gözlerinden , dudaklarının titremesinden , bilmediğin bir melodiyi ıslığa dökme çabandan anlıyorum işte , kızgınsın.... Senin olmayanlari bırak , bana kendi kelimelerinle sula... Haydi söyle! Bağır, çağır, yüzüme haykır ama kızgınlğını yüreğinde saklama ne olur... Gözlerini kaçırma benden. Büyütme... Her şeyi hemen şimdi söyle. Affedeceksen şimdi affet beni...
Zaman yok.
Doğru değil bu kadar uzak olman. Kendini uzaklara vurman... Zaman yetmezmiş gibi , bir de araya mesafeler koyman... Yollar , duraklar doğru değil... Bilesin... Boşuna bu kaçışın... Alıp kendini başka yerlere götürmen yeterli değil. Ben buradayim. Tam burada. Hiç değişmedi yerim. Bildiğin yerdeyim. Bildiğin gibi...
Doğru değil bizi parçalaman. Kabul et bunu. Için böyle istemiyor , farket , anla... Dokunacaksan şimdi
dokun bana
Zaman yok.
Ben de bekleyebilirim kır çiçeklerinin , ıslak çimenler arasından boy atmasını... Ben de bekleyebilirim ılık lodoslarin coşturduğu bulanık denizin , küçük sandalları sahilde bir o yana, bir bu yana yatirmasını , ben de...
Evet , ben de önce şiirler söyleyebilirim sana , sonra küçük çekingen notlar gönderebilirim. Doğru kelimelerin peşinde , ben de küçük adımlarla dolaşabilirim, ben de...
Evet ben de bulduğum ilk aydınlık günde yanına gelip , ilk serin geceyi bekleyebilirim sevdiğimi anlatmak için.... Ben de yüreğimi nadasa bırakıp bir süre , bir başıma labirentlerinde dolaşabilirim hayatın , ben de...
Ama bunu yapmıyorum görüyorsun. Önce sevdiğimi bilmen gerekiyor diye düşünüyorum. Yaşam bunun ardından geliyor. Adımlarım böyle daha sağlam. Buna inanıyorum , bunu yaşıyorum...
Hadi sen de yap bunu.
Seveceksen şimdi sev beni...
Zaman yok!
Yok... Boşuna arama... Sevginin arkasında bıraktığın her hece kaybolmuş sayılır... Derin bir kuyuda onlar şimdi ; ulaşılmaz , karanlik , dipsiz... Bırak orda kalsınlar. Onlar çirkin. Dokunsan elini , dilini yakarlar. Canını acıtırlar. Benim de... Yüzünden , gözlerinden , dudaklarının titremesinden , bilmediğin bir melodiyi ıslığa dökme çabandan anlıyorum işte , kızgınsın.... Senin olmayanlari bırak , bana kendi kelimelerinle sula... Haydi söyle! Bağır, çağır, yüzüme haykır ama kızgınlğını yüreğinde saklama ne olur... Gözlerini kaçırma benden. Büyütme... Her şeyi hemen şimdi söyle. Affedeceksen şimdi affet beni...
Zaman yok.
Doğru değil bu kadar uzak olman. Kendini uzaklara vurman... Zaman yetmezmiş gibi , bir de araya mesafeler koyman... Yollar , duraklar doğru değil... Bilesin... Boşuna bu kaçışın... Alıp kendini başka yerlere götürmen yeterli değil. Ben buradayim. Tam burada. Hiç değişmedi yerim. Bildiğin yerdeyim. Bildiğin gibi...
Doğru değil bizi parçalaman. Kabul et bunu. Için böyle istemiyor , farket , anla... Dokunacaksan şimdi
dokun bana
Zaman yok.
Ben de bekleyebilirim kır çiçeklerinin , ıslak çimenler arasından boy atmasını... Ben de bekleyebilirim ılık lodoslarin coşturduğu bulanık denizin , küçük sandalları sahilde bir o yana, bir bu yana yatirmasını , ben de...
Evet , ben de önce şiirler söyleyebilirim sana , sonra küçük çekingen notlar gönderebilirim. Doğru kelimelerin peşinde , ben de küçük adımlarla dolaşabilirim, ben de...
Evet ben de bulduğum ilk aydınlık günde yanına gelip , ilk serin geceyi bekleyebilirim sevdiğimi anlatmak için.... Ben de yüreğimi nadasa bırakıp bir süre , bir başıma labirentlerinde dolaşabilirim hayatın , ben de...
Ama bunu yapmıyorum görüyorsun. Önce sevdiğimi bilmen gerekiyor diye düşünüyorum. Yaşam bunun ardından geliyor. Adımlarım böyle daha sağlam. Buna inanıyorum , bunu yaşıyorum...
Hadi sen de yap bunu.
Seveceksen şimdi sev beni...
Zaman yok!