Özlemek ..

Hayaline sarılmak…
Yokluğunla uyanmak…
Her sabah aynı acıyı yaşamak...
Herşeye rağmen,yine de güzel..!


....​
 
Bugün bir garip çırpınışta yüreğin..
Ne zaman bir sevgili görsen gözlerinden yaş akar bilirim..
Dalar dalar gidersin maziye..
Bir kalemde sildiğin yalan sözlere,güler geçersin delice!
Ne zaman bir şarkı çalsa aşka,sevgiye dair...
Bakışların dumanlı,kalbin mutluluk hayâlleriyle yaralı..
Sussan,gözlerin konuşur..
Konuşsan aklın şaşar,yorulur..
Beklenilen ise bir türlü gelmez,kader!
Yazılmayınca kim gelir bulur?
Kim sever seni..Özlediğin gibi şefkâtle?
Kim sarar canına canını..
Ruhuna deva kim olur çıkarsız..
Hesapsız kim yâr olur hayatta?
Korkar oldun biçare yürek!
Korkma mutluluk seni de bulur elbet..!


......​
 
Bir akşam üstü aynı yolları adımlamışlığımız
Baktığımız,bakıp görebildiğimiz her yer aynı
Benim denizde seninse havadaki martıda
Ama ikimizin de o sahilde göz izi kalmış
Bu tesadüfte dakikalar geçerken aramızdan
Ortak meridyen olmuş hayata geç kalmışlığımız
Ve sen bana ben sana hiç rastlamamışken
Bir tek ayrılıklarımız birbirine rastlamış
Oturmuşlar denize set çeken sahil kenarına
Benim ayrılığım derin denizlere dalarken
Senin ayrılığın martılara simit atmış
İkisi de birbirinden ürkek,birbirinden kırılgan
Sessizliğin dem vurduğu karanlık gecede
Çiselemeye başlayan o ince yağmura aldırmadan
Birlik olup maviliği yırtan acımasız gemiler gibi
Tuzlu suyun içinde kayıp gözler aramış
Adı hasret ama;koysan ne gönüle,ne bedene sığmaz
Bir akşam üstü aynı yolları adımlamışlığımız
Baktığımız,bakıp görebildiğimiz her yer aynı
Herkes içindeki tüm hasretle buraları dolaşırken
Bu gözler yalnız bizim değil buraya gelen herkesin
Çünkü martılar ve denizlere bizden önce hasret bulaşmış...


......​
 
Senden bana kalan yalnız dokunuşlarındı..
Sen gittin ama ellerin hala tenimdeydi..
Şefkatle hasrettiğim parlayan gözlerinle..
Nihayetsizce senden her an öpülmeyi bekledim...

......​
 
Anlatabilmeyi ne kadar çok isterdim..
Belki ilk gözyaşlarım senden olandı..
Parmaklarımın arasında tuttuğum kalem..
Yazmaya cesaret edemediğim mısralar..
Sinemde yankılanan gizlediğim haykırışlar..
Artık yeter diyordu..
söyle çekinme istiyordu..
Ama yine çaresizliğimle
Sana olan hasretimle..
Yazmaya korkuyordum..
Belki kırılacaksın diye..
Etrafında dayanıklı olan hevesler..
Ne kadar bariz çıkıyor ahenksiz sesler..
Önünde diz çökmeyi marifet sananlar..
Senin dikkatini çeken gayretli olan nefesler..
Teninde solmak,sorumlu olmak isteyen ümitler..

Nasıl yaklaşa bilirdim ki..
Cazibemde ki sefillikle mi..
Meteliksiz yutkunduğum ilikle mi..
Bir teklifin korkusunda kalan umutla mı..
Tebessümünle kokuları salan güzelliğinle
Cesaret bulmazdım yanında,adımlayamazdım..

Sen o kadar farklıydın ki sensiz olan her şey..
Melalimle belirttiğim nefesler olan gizemler..
Sensizlik diyarında bir hüzünlü adımlarıydı..
Her bir seste seni aramak renklerde seni görmek..

Kelebeklerin kanatlarından medet bekleyerek solmak..
Lakin büyük denizler içinde boğulmak nefesinden korkmak..
Sana olan hasretimle toprak içinde sessiz kaybolmak..
İç sızılarında anılmayı becere bilerek seninle olmak....


...... ​
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Geri
Üst