SevencLoves
Altın Üye
Hayatın hiç acıması yok bazı yaralara karşı, kapanmasına asla izin vermiyor
onların Sen ne kadar çabalarsan çabala, sana izin verdiği kadar güçlü
olabiliyorsun yaşamın ve onun izin verdiği kadarı diniyor acılarının
Ayrıldık Çok acıydı Bir daha asla unutmayacağım ve iyileşmeyecek
bir yaranın sahibi olduğumu bilmiyordum o zamanlar Sadece ağlıyordum sana
ve bana Ve yarım kalan, yaşayabilecekken vazgeçilen günlere
Baktığım, gördüğüm, dokunduğum her şey canımı yakıyordu Bir türlü sonu
gelmeyen gözyaşlarımla birlikte bu acıdan öleceğim günü bekliyordum
Üstelik de bu günün gelmesini deli gibi istiyordum...
Ayrıldık
Acıydı
Sonra geçti
Her şey gibi
Ya da bana öyle geldi
Bir gün bir yerlerde, hem de hiç beklemediğin bir anda - ve özellikle de en
güçsüz olduğun anda - hayat bir yerlerden sakladığı acını çıkarıp vurur
yüzüne Her şeyin geçip gittiğini sanırken, daha az önemsediğini ya da
artık tamamen bittiğimi düşünürken sen, aniden bir duvara çarparsın Ve
her şey tuzla buz olur
Aslında hiç unutmadığını ve gerçekte hiç de o kadar güçlü olmadığını yüzüne
vurduğunda hayat, sen çoktan acılarınla yeniden başbaşasındır İşte o yara
yeniden açılmıştır, yeniden kanıyordur. Üstelik o kan istemesen de hayatına
bulaşmaya başlamıştır yeniden&
Unutmak diye bir şey yok İnsan hiçbir şeyi unutmuyor Büyük bir
maharetle geçmişe gömdüğünü sandığı şeyleri hayat bir anda çıkarıp önüne
koyuyor
Yüzleşmek imkansız acımla, ayrılıkla ve seninle Yüzleşmek imkansız sana
olan sevgimle Ne olur karşıma çıkma Ne olur çıkma karşıma bir
daha…
Artık hayatımdan çıksan diyorum
Bu ikili delilik sona erse
İkimiz için de en hayırlısını diliyorum
Hiç olmamış gibi davranabilmeyi
Bu yok ediciliği anlayabilmeyi
Bir bilsen ne kadar yürekten istiyorum
Lütfen
Görmeyeyim seni
Bir yerlerde karşıma çıkma
Konuşmayalım, bakışmayalım
Ne olursun
onların Sen ne kadar çabalarsan çabala, sana izin verdiği kadar güçlü
olabiliyorsun yaşamın ve onun izin verdiği kadarı diniyor acılarının
Ayrıldık Çok acıydı Bir daha asla unutmayacağım ve iyileşmeyecek
bir yaranın sahibi olduğumu bilmiyordum o zamanlar Sadece ağlıyordum sana
ve bana Ve yarım kalan, yaşayabilecekken vazgeçilen günlere
Baktığım, gördüğüm, dokunduğum her şey canımı yakıyordu Bir türlü sonu
gelmeyen gözyaşlarımla birlikte bu acıdan öleceğim günü bekliyordum
Üstelik de bu günün gelmesini deli gibi istiyordum...
Ayrıldık
Acıydı
Sonra geçti
Her şey gibi
Ya da bana öyle geldi
Bir gün bir yerlerde, hem de hiç beklemediğin bir anda - ve özellikle de en
güçsüz olduğun anda - hayat bir yerlerden sakladığı acını çıkarıp vurur
yüzüne Her şeyin geçip gittiğini sanırken, daha az önemsediğini ya da
artık tamamen bittiğimi düşünürken sen, aniden bir duvara çarparsın Ve
her şey tuzla buz olur
Aslında hiç unutmadığını ve gerçekte hiç de o kadar güçlü olmadığını yüzüne
vurduğunda hayat, sen çoktan acılarınla yeniden başbaşasındır İşte o yara
yeniden açılmıştır, yeniden kanıyordur. Üstelik o kan istemesen de hayatına
bulaşmaya başlamıştır yeniden&
Unutmak diye bir şey yok İnsan hiçbir şeyi unutmuyor Büyük bir
maharetle geçmişe gömdüğünü sandığı şeyleri hayat bir anda çıkarıp önüne
koyuyor
Yüzleşmek imkansız acımla, ayrılıkla ve seninle Yüzleşmek imkansız sana
olan sevgimle Ne olur karşıma çıkma Ne olur çıkma karşıma bir
daha…
Artık hayatımdan çıksan diyorum
Bu ikili delilik sona erse
İkimiz için de en hayırlısını diliyorum
Hiç olmamış gibi davranabilmeyi
Bu yok ediciliği anlayabilmeyi
Bir bilsen ne kadar yürekten istiyorum
Lütfen
Görmeyeyim seni
Bir yerlerde karşıma çıkma
Konuşmayalım, bakışmayalım
Ne olursun
)))
