otlupeynir
Çǿκ کε√díκ طę ∂طí
Senden önce noktaydım
Yarım yamalak bir hayatın sonunda duran
Sonra sen geldin, sana doğru akan virgül oldum
Ayırdım senden önceki anlamsızlığı
Senli cümleler yerleştirdim dilime
''tırnak''içinde değil
Canımın en kuytusunda seviyorum seni sevgili
Herkesten sakladığım gizli öznem,
sondan başladığım hayatımın yüklemisin
Sensiz devrikken tüm cümlelerim
ve yirmidokuz harfken alfabem
Yirmidördünün fazlalık olduğunu şimdi anladım
Artık beş harf yetiyor anlamlı cümleler kurmaya
Ve her mısrası ''Sen''li şiirler yazmaya
İki nokta üstüsteyiz düşlerimde yar
bazen de iki nokta altalta
Altından girip üstünden çıkıyoruz aşkın
Bir satırbaşında buluşuyor ellerimiz
Bir ünlemde değiyor gözlerim gözlerine
Pürdikkat kesiliyorum maviliğe
Kayboluyorum sonra
İmlasız bir aşkın derinliğinde...
