chuckies
_-€X-_
уüяєğιм∂єкι ѕєηѕιzℓιğιηℓє вσğ вєηι
Written By_Chuckies
Artık buralarda sensizliğin verdiği sessizlik hâkim.
Odam sessiz, ellerim sensiz…
Bir ağustos sabahı öyle üşüyorum ki,
Ellerim buz kesmiş.
Hayalin geliyor gözlerimin önüne an gibi,
Öyle masum sıcak bakıyorsun ki içim kıpır kıpır oluyor.
Hayal dahi olsa gözlerinin içine bakarken hala utanıyorum.
Hala terler boşalıyor üzerimden kızarıyorum.
An gibi bir gelip gidiyorsun gözlerimin önüne,
Sonra tekrar sensizliğe boğuluyorum.
Oysa hayalinle bile mutluydum ben,
Hayal bile olsa gözlerinin içine bakabiliyordum.
Sıcaklığını hissedebiliyordum düşlerimde.
Şimdi yine benliğim sensiz ve sessiz.
Elimde bir kalem yüreğimden gelen çığlıklarımı,
Bir kâğıt parçasına aktarıyorum.
Ahh ne kadar isterdim sana söyleyeyim içimdeki ateşleri,
Ahh ne kadar isterdim kâğıda değil de gözlerinin içine bakıp ‘Seni Seviyorum’ demeyi,
Ahh ne kadar isterdim yanımda olmanı, dizimin dibinde uyumanı,
Ahh ne kadar isterdim sana tüm benliğimle sarılmayı saçlarını okşamayı sıcaklığını hissetmeyi,
Ama yoksun işte yoksun…
Hayalinle, odamın duvarına asılı resminle avutuyorum yüreğimi, üşümüş ellerimi…
Her baktığımda gözümden iki damla gözyaşı akıyor.
Resmini okşuyorum resmini öpüyorum.
Ah bu acı ölümden beter bilemezsin meleğim.
Öyle zor ki sensizlik.
Ne olur gittiğin yerden dön meleğim,
Ne olur bana tekrar hayat ver, kollarına al beni doyasıya öp,
Ne olur sıcaklığını tekrar hissettir bana hayatım, nefesim, kanım, canım ol…
Yoksa bu hasret bitirecek beni, bedenim sensizlikten buz kesecek.
Sen yoksun ya şimdi
Gözyaşlarım bir sel misali akıyor benliğimdeki karanlık denizlerime ve çırpınmakta olan bir el kurtarmanı bekliyor.
Ya tut ellerimi al beni yanına ya yüreğimdeki sensizliğinle boğ beni...
Odam sessiz, ellerim sensiz…
Bir ağustos sabahı öyle üşüyorum ki,
Ellerim buz kesmiş.
Hayalin geliyor gözlerimin önüne an gibi,
Öyle masum sıcak bakıyorsun ki içim kıpır kıpır oluyor.
Hayal dahi olsa gözlerinin içine bakarken hala utanıyorum.
Hala terler boşalıyor üzerimden kızarıyorum.
An gibi bir gelip gidiyorsun gözlerimin önüne,
Sonra tekrar sensizliğe boğuluyorum.
Oysa hayalinle bile mutluydum ben,
Hayal bile olsa gözlerinin içine bakabiliyordum.
Sıcaklığını hissedebiliyordum düşlerimde.
Şimdi yine benliğim sensiz ve sessiz.
Elimde bir kalem yüreğimden gelen çığlıklarımı,
Bir kâğıt parçasına aktarıyorum.
Ahh ne kadar isterdim sana söyleyeyim içimdeki ateşleri,
Ahh ne kadar isterdim kâğıda değil de gözlerinin içine bakıp ‘Seni Seviyorum’ demeyi,
Ahh ne kadar isterdim yanımda olmanı, dizimin dibinde uyumanı,
Ahh ne kadar isterdim sana tüm benliğimle sarılmayı saçlarını okşamayı sıcaklığını hissetmeyi,
Ama yoksun işte yoksun…
Hayalinle, odamın duvarına asılı resminle avutuyorum yüreğimi, üşümüş ellerimi…
Her baktığımda gözümden iki damla gözyaşı akıyor.
Resmini okşuyorum resmini öpüyorum.
Ah bu acı ölümden beter bilemezsin meleğim.
Öyle zor ki sensizlik.
Ne olur gittiğin yerden dön meleğim,
Ne olur bana tekrar hayat ver, kollarına al beni doyasıya öp,
Ne olur sıcaklığını tekrar hissettir bana hayatım, nefesim, kanım, canım ol…
Yoksa bu hasret bitirecek beni, bedenim sensizlikten buz kesecek.
Sen yoksun ya şimdi
Gözyaşlarım bir sel misali akıyor benliğimdeki karanlık denizlerime ve çırpınmakta olan bir el kurtarmanı bekliyor.
Ya tut ellerimi al beni yanına ya yüreğimdeki sensizliğinle boğ beni...
Written By_Chuckies
