__ela__
şizoҒгєη сαdı
- Katılım
- 2 Nis 2007
- Mesajlar
- 2,889
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
İSİMSİZ I
susadım sana suyum olmadın
acıktım sana aşım olmadın
ölürdüm sana ecelim olmadın
anlıyorum sen benimle hiç olmadın
günler geçti özlemini güttüm
geceler geçti uykulara küstüm
heran içimdeki seni büyüttüm
anlıyorum ben ateşten bir çukura düştüm
bilmem ki bu ne zaman başladı ne zaman biter
yaram ne zaman iyileşir sızılarım diner
bu bendeki sevda insanı kanser eder
anlıyorumki bu aşk benimle mezara gider
kaçarım kurtulmak isterim senden
ne yapsam kurtulamam içimdesin sen
geç karşıma çek silahı vur beynimden
anlıyorum sende nefret ediyorsun benden
uzun ömür dedikleri bir sloukta biter
insanlar sevdiğini hep yanında ister
senin gibi sevgili adamı kanser eder
anlıyorum ama nafile yüreğim seni bekler...
ŞİZOFREN BİR AŞKA MEKTUP II
Biliyorum...Zavallı kalbim bir müddet daha böyle devam edemez. Ne karşına çıkıp konuşmaya nede beklemeye tahammül edebiliyorum. Ama artık böyle olmamalı. Ne olacaksa bir an önce olmalı. Ya bitmeli bu rüya, ya da başlamalı. En çok neyi sewersin? En çok kimi sewersin? En büyük pişmanlığın ne? En çok istediğin şey ne? gibi daha aklımda seninle ilgili ne kadar çok soru war bir bilsen. İlk başta bir hewesken birden bire değişen ne oldu? O masum yüzünün altında nasıl bir ŞEYTAN yatıyor ya da herkese tebessüm ettiğin o sıcacık kalbini açtığın bedenin içinde kaç yara gizli. Beni böyle sana çeken şey ne? Dedim ya aklımda cevabını bilmediğim yüzlerce soru var. Ama şunu çok iyi biliyorum ki içimde durduramadığım ve ne yazık ki dile getiremediğim sana karşı büyük bir çoşkuyla akan bir nehir var. Acaba sen benim hakkımda ne düşünüyorsun? Senin gözünde yerim, değerim ne? İsmimi söylerken önüne bir sıfat getiriyor musun yoksa İSMİMİ BİLE BİLMİYOR musun...Ben bu satırları yazarken sen ne yapıyorsun? Ya da çevrende olup biten olaylardan habersiz benimde mi farkımda değilsin. Ne üzücü ki sana sadece uzaktan bakıyor ve öyle görmek istediğimden midir nedir seninde benimle ilgileniyormuşsun gibi olduğunu HİSSEDİYORUM...Belki bütün bu hissettiklerim bende başlayan ve biten vakti çoktan gemiş olan sarı sayfalı eski bir romanın satırlarında yaşanan bir olaydır. Geç kalınmış bir konuşma ve yeri, cismi, sıfatı belirlenemeyen bir arayış...Bir ÇIRPINIŞ...Belki bu işlerde acemi olduğumdan, belki senin vereceğin tepkiyi kestiremediğimden belki de farklı bir heyecan olsun diye böyle bir yol seçmişimdir. Sonunu bilemediğim şimdi iki seçenek var önünde. Ya bu yazılanları okumaya bile tenezzül etmeyeceksin ve kaldırıp çöpe atacaksın ya da sende de bir kıvılcım başlar ve benimle tanışmak istersin. Bunu kestiremiyorum ama sadece ümit ediyorum...BELKİ diye...
YAKLAŞMA BANA
Gidenlerin ardından kala kaldım
Sessizce izledim gidişlerini
Ağlamak geldi içimden, hıçkıra hıçkıra benliğimi kaybedercesine ağlamak
İki yaş düştü göz pınarlarımdan ağlayamadım
Yıkılan ümitler, kül olan hayaller
Virane bir şehirdi geride kalan
Oysa ne düşlr kurmuştum mutluluğa dair
Yarım kaldım, eksik kaldım, hapis kaldım...lanet bir bedenin içinde
Sonra yeniden doğdum küllerimden
Yeniden aynı acılar çektim...belki daha da fazlasını
Her bir parçamı onardım
Uzun sürdü bu çalışmalarım
Ağladım, yalnız kaldım, isyan ettim
Ama yılmadım...
Tamda yaklaşmışken işin sonuna
Birden sen çıktın karşıma
Karanlığıma ışık, yalnızlığıma dost, dertlerime sırdaş olmaya geldin
Gerçekten de öyle misin?
Acımı dindirecek kadar güçlü müsün
Ya yaralarımı saracak kadar fedakar
Peki sevdamı taşıyacak, dertlerime katlanacak kadar sabırlı mısın?
Hayır değilsin!
Ne karşımda duracak kadar yürekli
Ne gözlerime bakacak kadar cesursun
İşte burda ortağız
Bende öyleyim...küçük bir serçe kadar ürkek
Yaralı bir ceylan kadar çaresizim
Dayanaksızım, olanaksızım, imkansızım
Belki senin hakkında düşündüklerim yanlış
Belki önyargılıyım ama o kadar çok darbe yedim ki
Öyle çok mezar taşım varki şu küçücük bedenin içinde
Korkuyorum...
Tekrar bağlanmaktan, aynı acıları tekrar yaşamaktan
Kırılıp kırılıp tekrar yapıştırılmaktan yoruldum
Ve sen ecel gözlüm tamda saatinde geldin
Ne konuşmaya cesaretim
Ne tutunmaya mecalim
Ne de direnmeye takatim var...
GİDİYORSUN ÖYLEMİ
demek şimdi gidiyorsun öylemi?
yaşanan onca şeyi unutarak
umutlarımızı karartarak
hayallerimizi yakarak
geçmişimizi silip, yarınımızı hiçe sayarak
hayatımdan çıkıp gidiyorsun öylemi?
iyi ama kahvaltıyı kim hazırlayacak?
ümitlerimi, sırlarımı, geleceğimi kim taşıyacak
kim en kötü kabuslardan beni uyandıracak
iz bırakan her şeyi burda bırakarak
evimizden gidiyorsun öylemi?
peki ben kimin gözlerinde kaybolacağım
kimin elini tutup, kimin omuzlarında ağlayacağım
rakımı kiminle paylaşıp, kimin için yaşayacağım
benliğni benden alıp gidiyorsun öylemi?
üstünde hala kokum olacak
kalbinde izim kalacak
nereye gitsen kiminle olsan gözlerin beni arayacak
dudaklarında tuzum olduğu halde gidiyorsun öylemi?
tamam git...nerye istersen gidebilirsin
artık sıcaklığımı başka bedenlerde ararsın
kaç gönüle girerde benim gibi seveniyle zor karşılaşırsın
vakit geç olduğunda yanlış yaptığını anlarsın
git yollar senin, mahpus benim olsun
git mutluluk senin yoldaşın, acılar benim kardeşim olsun
git uzun yıllar seninle, ecel azrail benimle olsun
gittin...
ve ben artık sensizim...
ben artık sessizim...
ben artık bir hiçim...
gözümden yaşlar aksada,
kalbim paramparca olsada,
şûûrum kaybolsada,
sana "Gitme...Beni bırakma" demeyeceğimi bile bile gittin...
dedimya ben artık bir hiçim...
AMA...
bir şeyi unutmadın mı güzelim
sen...sen artık gidiyorsun ya
sen beni hiçliğimle baş başa bırakıp
yalnızlığıma atıp
buralarda başı boş bırakıp
gidiyorsun ya
sen...
ben...
ben artık hiç olabilirim
ama sen bundan böyle "HİÇ" bile değilsin...
seni sen yapan
seni vazgeçilmez yapan bendim...ben...
arkadaşlar bunlar son yazdığım şiirlerimden bir kaçı. ne zmandan beri şiir yazmıyordum derste
kantinde ewde bi şarkı eşliğinde filan bi anda yazmış olduğum şiirler okuma zahmetinde bulunan herkese gönülden teşekkür ederim...
"Yaklaşma Bana" azadgirl' e gelsin...
kopukdadı sana sözüm vardı şiir için ismini vermiyim ama sen bunların arasından hangisinin kendin için olduğunu anlarsın...
okuyan arkadaşlardan bi rica olcak...sölediğim gibi üstünde pek durmadan yazdığım şiirlerim bunlar we sizinde gördüğünz gibi bazılarının ismi yok bana şiire başlık olabilecek birşeyler söylerseniz size minnetter kalırım...şimdiden tşk....
susadım sana suyum olmadın
acıktım sana aşım olmadın
ölürdüm sana ecelim olmadın
anlıyorum sen benimle hiç olmadın
günler geçti özlemini güttüm
geceler geçti uykulara küstüm
heran içimdeki seni büyüttüm
anlıyorum ben ateşten bir çukura düştüm
bilmem ki bu ne zaman başladı ne zaman biter
yaram ne zaman iyileşir sızılarım diner
bu bendeki sevda insanı kanser eder
anlıyorumki bu aşk benimle mezara gider
kaçarım kurtulmak isterim senden
ne yapsam kurtulamam içimdesin sen
geç karşıma çek silahı vur beynimden
anlıyorum sende nefret ediyorsun benden
uzun ömür dedikleri bir sloukta biter
insanlar sevdiğini hep yanında ister
senin gibi sevgili adamı kanser eder
anlıyorum ama nafile yüreğim seni bekler...
İSİMSİZ II
ağlamak gerekir bazen...
iç çeker gibi usul usul yavaş yavaş...
akması gerekir gözyaşlarının yanaklarından...
kan olsalar bile...
her damlası yere değilde kalbine gitse bile...
bazen dibe vurmak gerekir...
bazen rest çekmek gerekir kadere...
yaşanılan kötü anıları...
yapılan kahpelikleri düşünerek...
yaşama isyan, ölüme mukayyut...
dibe vurmak gerekir...
güzel bünleri, tebessümleri unutarak...
en derine saplayarak hançeri, çıkarmaya çalışmak gerekir...
onu içerden...
yüzünü aklından...
gülümsemesini gözünden...
adını dilinden düşürmek gerekir...
kanatmak gerekir bazen, çürümeye yüz tutmuş yaraları...
geleceği,hayalleri,emekleri bir köşeye fırlatıp...
en karanlık, en kuytuda, en loş sokak lambasının altında...
şüoheli bakışları hiçe sayarak...
gözlerini boşluğa bırakarak...
aklını firara salarak...
ölüme koşmak gerekir...
terk edilmiş bir otel odasında...
şehrin en ücra kasabasında...
eski bir tren yolunda...
yüksek bir binanın teras katında...
onu, onlu günleri, onsuz, onursuz geçecek yılları düşünerek...
sevdayı bir kalemde satarak...
umutları karartarak...
fotoğrafları yakarak...
bavulunu bile hazırlamadan...
"ELVEDA" demek gerekir...HAYATA....
iç çeker gibi usul usul yavaş yavaş...
akması gerekir gözyaşlarının yanaklarından...
kan olsalar bile...
her damlası yere değilde kalbine gitse bile...
bazen dibe vurmak gerekir...
bazen rest çekmek gerekir kadere...
yaşanılan kötü anıları...
yapılan kahpelikleri düşünerek...
yaşama isyan, ölüme mukayyut...
dibe vurmak gerekir...
güzel bünleri, tebessümleri unutarak...
en derine saplayarak hançeri, çıkarmaya çalışmak gerekir...
onu içerden...
yüzünü aklından...
gülümsemesini gözünden...
adını dilinden düşürmek gerekir...
kanatmak gerekir bazen, çürümeye yüz tutmuş yaraları...
geleceği,hayalleri,emekleri bir köşeye fırlatıp...
en karanlık, en kuytuda, en loş sokak lambasının altında...
şüoheli bakışları hiçe sayarak...
gözlerini boşluğa bırakarak...
aklını firara salarak...
ölüme koşmak gerekir...
terk edilmiş bir otel odasında...
şehrin en ücra kasabasında...
eski bir tren yolunda...
yüksek bir binanın teras katında...
onu, onlu günleri, onsuz, onursuz geçecek yılları düşünerek...
sevdayı bir kalemde satarak...
umutları karartarak...
fotoğrafları yakarak...
bavulunu bile hazırlamadan...
"ELVEDA" demek gerekir...HAYATA....
İSİMSİZ III
aslında söylenecek pek fazla şey yok
belkide tam aksine çok şey wardır
"Merhaba" diyerek birleşen ellerin
"Hoşçakal" diyerek ayrılması
kalpte duyulan kim bilir bu kaçıncı hazin
kim bilir kaçıncı sızı
dört duvar arasında gereksiz bir derste başlayan
göz teması, karın ağrısı
çoğalan acısıyla kanayan bir yara
gecelerce kurulan ama dudakların arasından çıkmayan hece
daima özlemi duyulan imkansız bir ütopya
AŞK...SEVGİ...
kilitliymiş gibi madenin kapısı
bozukmuş gibi vuslatın yelkovanı
onu düşünmeden geçmeyen saatler
pişmanlıklar ülkesinin kaçak yolcusu
sende öylemisin?
dalıp dalıp gidiyorsan uzaklara baktığında
özeniyorsan filmdeki aşklara
sigarandan bir nefeste hiç tanımadığın biri için çekiyorsan
ismini bile bilmediğin bir insanı sayıklıyorsan rüylarında
ona susayıp ona acıkıyorsan yalnızlık şarkılarında
içli içli seyrediyorsan yağmurun yağışını
paslı bir çiwi, kalpteki yara, damardaki kan gibi
taşıyorsan onu seninle heryere istemeden de olsa
başka yüzlerde, başka seslerde, bambaşka tenlerde arıyorsan onu
sırf o beğenmişti diye rengini siyah kazağını üstünden çıkarmıyorsan
ondan nefret etsen dahi rüzgarlardan bile kıskanıyorsan elinde olmadan
ve yıllar sonra karanlık odanda
yalnız yatağında kan ter içinde uyanıp
gördüğün kabusun korkusuyla çılgın bir arzuyla onu arayıp
sesini duymak istiyorsan
gülerken gözyaşı döküp, bakarken görmüyorsan
kısaca hayatı BÜTÜN değil
PARÇA PARÇA yaşıyorsan
hoşgeldin dostum
vay haline dostum
çünkü sende AŞIK OLMUŞSUN
Allah yardımcın olsun...
belkide tam aksine çok şey wardır
"Merhaba" diyerek birleşen ellerin
"Hoşçakal" diyerek ayrılması
kalpte duyulan kim bilir bu kaçıncı hazin
kim bilir kaçıncı sızı
dört duvar arasında gereksiz bir derste başlayan
göz teması, karın ağrısı
çoğalan acısıyla kanayan bir yara
gecelerce kurulan ama dudakların arasından çıkmayan hece
daima özlemi duyulan imkansız bir ütopya
AŞK...SEVGİ...
kilitliymiş gibi madenin kapısı
bozukmuş gibi vuslatın yelkovanı
onu düşünmeden geçmeyen saatler
pişmanlıklar ülkesinin kaçak yolcusu
sende öylemisin?
dalıp dalıp gidiyorsan uzaklara baktığında
özeniyorsan filmdeki aşklara
sigarandan bir nefeste hiç tanımadığın biri için çekiyorsan
ismini bile bilmediğin bir insanı sayıklıyorsan rüylarında
ona susayıp ona acıkıyorsan yalnızlık şarkılarında
içli içli seyrediyorsan yağmurun yağışını
paslı bir çiwi, kalpteki yara, damardaki kan gibi
taşıyorsan onu seninle heryere istemeden de olsa
başka yüzlerde, başka seslerde, bambaşka tenlerde arıyorsan onu
sırf o beğenmişti diye rengini siyah kazağını üstünden çıkarmıyorsan
ondan nefret etsen dahi rüzgarlardan bile kıskanıyorsan elinde olmadan
ve yıllar sonra karanlık odanda
yalnız yatağında kan ter içinde uyanıp
gördüğün kabusun korkusuyla çılgın bir arzuyla onu arayıp
sesini duymak istiyorsan
gülerken gözyaşı döküp, bakarken görmüyorsan
kısaca hayatı BÜTÜN değil
PARÇA PARÇA yaşıyorsan
hoşgeldin dostum
vay haline dostum
çünkü sende AŞIK OLMUŞSUN
Allah yardımcın olsun...
ŞİZOFREN BİR AŞKA MEKTUP II
Biliyorum...Zavallı kalbim bir müddet daha böyle devam edemez. Ne karşına çıkıp konuşmaya nede beklemeye tahammül edebiliyorum. Ama artık böyle olmamalı. Ne olacaksa bir an önce olmalı. Ya bitmeli bu rüya, ya da başlamalı. En çok neyi sewersin? En çok kimi sewersin? En büyük pişmanlığın ne? En çok istediğin şey ne? gibi daha aklımda seninle ilgili ne kadar çok soru war bir bilsen. İlk başta bir hewesken birden bire değişen ne oldu? O masum yüzünün altında nasıl bir ŞEYTAN yatıyor ya da herkese tebessüm ettiğin o sıcacık kalbini açtığın bedenin içinde kaç yara gizli. Beni böyle sana çeken şey ne? Dedim ya aklımda cevabını bilmediğim yüzlerce soru var. Ama şunu çok iyi biliyorum ki içimde durduramadığım ve ne yazık ki dile getiremediğim sana karşı büyük bir çoşkuyla akan bir nehir var. Acaba sen benim hakkımda ne düşünüyorsun? Senin gözünde yerim, değerim ne? İsmimi söylerken önüne bir sıfat getiriyor musun yoksa İSMİMİ BİLE BİLMİYOR musun...Ben bu satırları yazarken sen ne yapıyorsun? Ya da çevrende olup biten olaylardan habersiz benimde mi farkımda değilsin. Ne üzücü ki sana sadece uzaktan bakıyor ve öyle görmek istediğimden midir nedir seninde benimle ilgileniyormuşsun gibi olduğunu HİSSEDİYORUM...Belki bütün bu hissettiklerim bende başlayan ve biten vakti çoktan gemiş olan sarı sayfalı eski bir romanın satırlarında yaşanan bir olaydır. Geç kalınmış bir konuşma ve yeri, cismi, sıfatı belirlenemeyen bir arayış...Bir ÇIRPINIŞ...Belki bu işlerde acemi olduğumdan, belki senin vereceğin tepkiyi kestiremediğimden belki de farklı bir heyecan olsun diye böyle bir yol seçmişimdir. Sonunu bilemediğim şimdi iki seçenek var önünde. Ya bu yazılanları okumaya bile tenezzül etmeyeceksin ve kaldırıp çöpe atacaksın ya da sende de bir kıvılcım başlar ve benimle tanışmak istersin. Bunu kestiremiyorum ama sadece ümit ediyorum...BELKİ diye...
İSİMSİZ IV
Çiz beni aşk, baştan başa karala
Yağmala hücrelerini, kanat yüreğini
Ne kadar acı da olsa kopar at beni kalbinden
Nasıl olsa bulanık akacaktı bu ırmak
Bırak bildiğine aksın
Beni öyle çıkar ki içinden ne hicranım kalsın
Ne de bir parçam
Sönerken en gözde şehrin ışıkları
Herkes dalarken en tatlı uykulara
Sen uyuma...
Saçların tarumar, gözlerinde nem
Nereye baksan aynı koku aynı yüz...BEN...
O çok sevdiğin aynalara bile küs
Dilinde "keşke"ler olsun, içinde pişmanlıklar
Çıkama evinden, inme sokaklara
Göz pınarların alev alsın, her baktığında hatırla
O çok sevdiğimiz şarkımız hatıra kalsın benden sana
Artık ben olmayacağım
Mısralarıma gülmeyecek, şiirlerime ağlamayacaksın
Sana sevdiği demeyecekler...
Yıllar sonra pişmanlıklar ülkesinin başkentinde uyandığın zaman
Bir yalnızlık sabahına daha
Her şeyin, hepsinin bir rüya olmasını isteyeceksin
Gerçekleri görmezden gelip mazide kalanlarla avunacaksın
Ve işte o zaman parlayacak beni kahreden ceylan gözlerin
Yanacak yalanların perdesi
Tutuşacak benliğinin ateşi
Köpüreceksin...
Sebeb oldukların gelecek aklına
Bir bir hatırlayacaksın her şeyi
Dayanamayacaksın...
Ağlayacaksın...
Ama bu da yetmeyecek...
Sen de benim gibi canına kıyacaksın...
Yağmala hücrelerini, kanat yüreğini
Ne kadar acı da olsa kopar at beni kalbinden
Nasıl olsa bulanık akacaktı bu ırmak
Bırak bildiğine aksın
Beni öyle çıkar ki içinden ne hicranım kalsın
Ne de bir parçam
Sönerken en gözde şehrin ışıkları
Herkes dalarken en tatlı uykulara
Sen uyuma...
Saçların tarumar, gözlerinde nem
Nereye baksan aynı koku aynı yüz...BEN...
O çok sevdiğin aynalara bile küs
Dilinde "keşke"ler olsun, içinde pişmanlıklar
Çıkama evinden, inme sokaklara
Göz pınarların alev alsın, her baktığında hatırla
O çok sevdiğimiz şarkımız hatıra kalsın benden sana
Artık ben olmayacağım
Mısralarıma gülmeyecek, şiirlerime ağlamayacaksın
Sana sevdiği demeyecekler...
Yıllar sonra pişmanlıklar ülkesinin başkentinde uyandığın zaman
Bir yalnızlık sabahına daha
Her şeyin, hepsinin bir rüya olmasını isteyeceksin
Gerçekleri görmezden gelip mazide kalanlarla avunacaksın
Ve işte o zaman parlayacak beni kahreden ceylan gözlerin
Yanacak yalanların perdesi
Tutuşacak benliğinin ateşi
Köpüreceksin...
Sebeb oldukların gelecek aklına
Bir bir hatırlayacaksın her şeyi
Dayanamayacaksın...
Ağlayacaksın...
Ama bu da yetmeyecek...
Sen de benim gibi canına kıyacaksın...
YAKLAŞMA BANA
Gidenlerin ardından kala kaldım
Sessizce izledim gidişlerini
Ağlamak geldi içimden, hıçkıra hıçkıra benliğimi kaybedercesine ağlamak
İki yaş düştü göz pınarlarımdan ağlayamadım
Yıkılan ümitler, kül olan hayaller
Virane bir şehirdi geride kalan
Oysa ne düşlr kurmuştum mutluluğa dair
Yarım kaldım, eksik kaldım, hapis kaldım...lanet bir bedenin içinde
Sonra yeniden doğdum küllerimden
Yeniden aynı acılar çektim...belki daha da fazlasını
Her bir parçamı onardım
Uzun sürdü bu çalışmalarım
Ağladım, yalnız kaldım, isyan ettim
Ama yılmadım...
Tamda yaklaşmışken işin sonuna
Birden sen çıktın karşıma
Karanlığıma ışık, yalnızlığıma dost, dertlerime sırdaş olmaya geldin
Gerçekten de öyle misin?
Acımı dindirecek kadar güçlü müsün
Ya yaralarımı saracak kadar fedakar
Peki sevdamı taşıyacak, dertlerime katlanacak kadar sabırlı mısın?
Hayır değilsin!
Ne karşımda duracak kadar yürekli
Ne gözlerime bakacak kadar cesursun
İşte burda ortağız
Bende öyleyim...küçük bir serçe kadar ürkek
Yaralı bir ceylan kadar çaresizim
Dayanaksızım, olanaksızım, imkansızım
Belki senin hakkında düşündüklerim yanlış
Belki önyargılıyım ama o kadar çok darbe yedim ki
Öyle çok mezar taşım varki şu küçücük bedenin içinde
Korkuyorum...
Tekrar bağlanmaktan, aynı acıları tekrar yaşamaktan
Kırılıp kırılıp tekrar yapıştırılmaktan yoruldum
Ve sen ecel gözlüm tamda saatinde geldin
Ne konuşmaya cesaretim
Ne tutunmaya mecalim
Ne de direnmeye takatim var...
GİDİYORSUN ÖYLEMİ
demek şimdi gidiyorsun öylemi?
yaşanan onca şeyi unutarak
umutlarımızı karartarak
hayallerimizi yakarak
geçmişimizi silip, yarınımızı hiçe sayarak
hayatımdan çıkıp gidiyorsun öylemi?
iyi ama kahvaltıyı kim hazırlayacak?
ümitlerimi, sırlarımı, geleceğimi kim taşıyacak
kim en kötü kabuslardan beni uyandıracak
iz bırakan her şeyi burda bırakarak
evimizden gidiyorsun öylemi?
peki ben kimin gözlerinde kaybolacağım
kimin elini tutup, kimin omuzlarında ağlayacağım
rakımı kiminle paylaşıp, kimin için yaşayacağım
benliğni benden alıp gidiyorsun öylemi?
üstünde hala kokum olacak
kalbinde izim kalacak
nereye gitsen kiminle olsan gözlerin beni arayacak
dudaklarında tuzum olduğu halde gidiyorsun öylemi?
tamam git...nerye istersen gidebilirsin
artık sıcaklığımı başka bedenlerde ararsın
kaç gönüle girerde benim gibi seveniyle zor karşılaşırsın
vakit geç olduğunda yanlış yaptığını anlarsın
git yollar senin, mahpus benim olsun
git mutluluk senin yoldaşın, acılar benim kardeşim olsun
git uzun yıllar seninle, ecel azrail benimle olsun
gittin...
ve ben artık sensizim...
ben artık sessizim...
ben artık bir hiçim...
gözümden yaşlar aksada,
kalbim paramparca olsada,
şûûrum kaybolsada,
sana "Gitme...Beni bırakma" demeyeceğimi bile bile gittin...
dedimya ben artık bir hiçim...
AMA...
bir şeyi unutmadın mı güzelim
sen...sen artık gidiyorsun ya
sen beni hiçliğimle baş başa bırakıp
yalnızlığıma atıp
buralarda başı boş bırakıp
gidiyorsun ya
sen...
ben...
ben artık hiç olabilirim
ama sen bundan böyle "HİÇ" bile değilsin...
seni sen yapan
seni vazgeçilmez yapan bendim...ben...
arkadaşlar bunlar son yazdığım şiirlerimden bir kaçı. ne zmandan beri şiir yazmıyordum derste
kantinde ewde bi şarkı eşliğinde filan bi anda yazmış olduğum şiirler okuma zahmetinde bulunan herkese gönülden teşekkür ederim..."Yaklaşma Bana" azadgirl' e gelsin...
kopukdadı sana sözüm vardı şiir için ismini vermiyim ama sen bunların arasından hangisinin kendin için olduğunu anlarsın...
okuyan arkadaşlardan bi rica olcak...sölediğim gibi üstünde pek durmadan yazdığım şiirlerim bunlar we sizinde gördüğünz gibi bazılarının ismi yok bana şiire başlık olabilecek birşeyler söylerseniz size minnetter kalırım...şimdiden tşk....
