SaMoo_55
DeadLythief
> Atıcılık Sporu :
Skeet Atıcılığı
Atıcılık branşları arasında en hareketli olanıdır. Bu özelliği ile seyredenlere ve atanlara çok zevkli anlar yaşatır. Skeet atışları için süperpoze veya iki atış yapabilecek şekilde sınırlandırılmış otomatik tüfekler tercih edilir. Kullanılan tüfeklerin bu işe uygun olması atıcıya büyük avantaj sağlar. Seçilen tüfekte aranan en önemli özellik, namlu şoklarıdır (Namlu ağzı genişliği). Genellikle özel skeet şoklu namlular kullanılır. Bu tür şoklu namluların tercih edilmesindeki neden, namludan çıkan saçmaların en uygun mesafede plakayı vurabilecek dağılıma ulaşmasını sağlamaktır. 140 km/h süratle fırlatılan plakaların vurulabilmesi ancak bu şekilde mümkün olmaktadır.
Skeet atışlarında 12 cal. 9 1/2 numara saçmalı 24 gr. fişekler kullanılır. Kurallar gereği daha kalın saçmalı (7-8 numara gibi) ve 24 gr.'dan daha ağır fişeklerin kullanılması yasaktır.
Atış şekli olarak Trap atıcılığından farklı bir kaç özelliği vardır. Her plakaya bir fişek hakkının olması, atıcının plaka beklerden tüfeğini kalça hizasında tutması ve kuleler arasından geçit yapan plakalara atış yapılması bu özellikler arasında sayılabilir.
Yarışmaları erkeklerde ve bayanlarda 25 atışlık beş seri olarak atılır (Toplam 125 atış). Her yarışmacı 125 atışını tamamladıktan sonra, en yüksek skora ulaşan ilk altı sporcu final serisi olan bir 25'lik seri daha atar, madalya sıralaması bu final serisi sonunda belli olur.
Skeet atıcıları giysi ve aksesuara önem verirler, giysi olarak genellikle yelek kullanılır. Günümüzde çok çeşitli model ve renklerde üretilen yelekler atıcılar arasında adeta bir moda rüzgarı estirmektedir. Göz ve kulak sağlığı için gözlük ve kulaklık önemle tavsiye edilen aksesuarlardır. Skeet atıcıları için gözlüğün şu yararlarından söz edebiliriz, güneşe çok değişik açılardan bakarak atış yapıldığı için plakanın her açıdan net görüntü vermesini sağlamak ve en önemlisi plaka parçaları ile sekebilecek saçmaların göze zarar vermesine engel olmaktır.
Skeet atışları seyredenlere başta çok zor gibi görünür. Bunun en büyük nedeni kulelerden bazen tek, bazen çift olarak fırlatılan plakaların gözle takibinin bile güç olmasıdır. Aslında atanlar için de süratle uçan bu plakaları vurmak oldukça zordur. Özellikle çift atışlarda 140 km/h süratle birbirine zıt yönde uçan her iki plakayı vurmaya çalışmak beceri ve antrenman isteyen bir iştir.
Skeet atış programında plakalar her zaman aynı yükseklikten uçar ve aynı noktaya düşer. Şekilde de görüleceği gibi büyük ve küçük kule olmak üzere karşılıklı iki kuleden çıkan plakalar, orta noktada yaklaşık 4.50 m.den geçer ve 65-67 m. uzağa düşer. Atışlar 36.80 m. yarıçaplı bir yarım çember üzerinde kuleleri değişik açılarda gören sekiz ayrı istasyondan yapılır. Plakaların fırlatıldığı kuleler bu çemberin her iki başında yer alır. Kurallar gereği yapılan atışın vuruş sayılabilmesi için fırlatılan plakaların kulelerin önündeki 40 m.'lik alan içerisinde vurulması gerekmektedir. Bu alan bayrak direkleriyle işaretlidir. İşaretli alan dışında vurulan bir plaka vurulamayan plaka (Manke) olarak değerlendirilir.
Skeet programında istasyonlardaki atış sıralaması şöyledir;
1. İSTASYON
1 Tek, büyük kule plağına atış.
1 Çift, önce büyük kule plağına, sonra küçük kule plağına atış.
2. İSTASYON
1 Tek, büyük kule plağına atış.
1 Çift, önce büyük kule plağına, sonra küçük kule plağına atış.
3. İSTASYON
2 Tek, önce büyük kule plağına, sonra küçük kule plağına atış.
1 Çift, önce büyük kule plağına, sonra küçük kule plağına atış.
4. İSTASYON
2 Tek, önce büyük kule plağına, sonra küçük kule plağına atış.
1 Çift, önce büyük kule plağına, sonra küçük kule plağına atış.
5. İSTASYON
2 Tek, önce büyük kule plağına, sonra küçük kule plağına atış.
1 Çift, önce küçük kule plağına, sonra büyük kule plağına atış.
6. İSTASYON
1 Tek, küçük kule plağına atış.
1 Çift, önce küçük kule plağına, sonra büyük kule plağına atış.
7. İSTASYON
1 çift, önce küçük kule plağına, sonra büyük kule plağına atış.
8. İSTASYON
1 Tek, büyük kule plağına atış.
1 Tek, küçük kule plağına atış.
Buraya kadar sadece kuralları ve nasıl yapılacağı konusunda bilgi vermeye çalıştığım Skeet atıcılığının ne kadar zevkli bir uğraş olduğunu ancak poligona gidip seyrederek, hatta atarak öğrenebileceğinizi düşünüyorum. Eğer tüfek atmayı seviyor, o tüfeği biraz da süratli kullanabiliyorsanız hiç çekinmeden Skeet poligonuna gidin, belki de ülkemiz iyi bir Skeet atıcısı daha kazanmış olur.
Trap Atıcılığı
Uçan hedef atıcılığı, tarihte ilk olarak uçurulan güvercinlere yapılan atışlarla başlamıştır. Pek çok insanın kabullenemeyeceği bu kötü yönteme kısa sürede son verilerek, sportif bir faaliyet olarak sürdürülebilmesi için makinalarla fırlatılan kil plakalara atış yapılmaya başlanmıştır. O günlerdeki adı "Kil Güvercin" anlamına gelen "Clay Pigen"dır, adının içindeki güvercin kelimesi ilk yıllarında yapılan güvercin atışlarından kalmadır. Daha sonra güvercin adına tamamen son verilerek "Kil Hedef" anlamına gelen "Clay Target" denmeye başlanmıştır. Kil hedeflere yapılan ilk atışlar Trap atıcılığının temelini oluşturmuştur. Önceleri çok basit poligon düzenekleri kurularak tek yöne uçan plakalara yapılan atışlar yıllar geçtikçe geliştirilmiş ve bugünkü "Olimpik Trap" formuna ulaşılmıştır.
Günümüzde Trap atışlarında ana maddesi zift olan, görüntü ve boyut olarak çay tabağını andıran atış plakaları kullanılmaktadır. Plakalarda aranan en önemli özellik, düzgün uçuş ve kırılganlıktır.
Tanıtımının yapılacağı Trap Atıcılığı genellikle, iki atış yapabilen süperpoze veya otomatik tüfeklerle yapılır. Trap tüfeklerinde aranan birkaç temel özellik vardır, uzaklaşan plakalara atış yapıldığı için saçma grupmanının daha uzak noktalarda etkili olabilmesi için namluların dar şoklu olması (4/4 - 4/3 gibi), yine plakaların uzaklaşması ve uzaklaşırken yükselmesi özelliğinden kundaklarının da dik olması tercih edilir. Dik kundaklı tüfeklerde plakaya kendiliğinden üstleme verilmiş olacaktır. Tüfeklerin daha az sarsılması için de, ağır olması istenen diğer bir özelliktir.
ISSE (Uluslararası Atıcılık Federasyonu)'nin koymuş olduğu kurallar gereği Trap atışlarında 7 1/2 numaralı saçmalı 24 gr. Fişekler kullanılır. Boyutlarda ve gramajda aşağı değerler atıcı için bir avantaj sağlamayacağından serbesttir, üst değerler yasaklanmıştır.
Atışlar atıcılardan 15 m. uzaklıktaki bir çukura yerleştirilmiş olan makinalarla fırlatılan plakalara yapılır. Çukur içerisinde her atıcının önünde üç makina bulunur. Bu makinalar sağa, sola ve ortaya plakalar çıkartır. Plakaların uçuş yüksekliği, makinanın 10 m. uzağında en az 1,5 m. en fazla 3,5 m. olmak zorundadır. Plakalar atıcının önündeki mikrofona ses vermesi ile anında çıkar. En fazla 70-75 m. ileriye düşer. 25 atışlık bir seri boyunca her atıcı makinalardan fırlatılan 10 sağ, 10 sol ve 5 orta plakaya atış yapar. Çıkacak plakaların sırası bilgisayar programıyla belirlenir. Atıcı atış öncesi hangi plakanın çıkacağyny bilemez. Toplam 5 atış istasyonunda atıcıların 5 tur dolaşması sonucu (25 atış) bir seri tamamlanmış olur. Her atıcı yarışma boyunca 125 plakaya (5 seri, 5x25) atış yapar. Trap atıcısının fırlatılan her plakaya iki fişek atma hakkı vardır, vurulan her plaka atıcıya bir puan kazandırır. Plakanın vuruş sayılabilmesi için gözle görünür bir parçasının kırılıp kopması gerekmektedir. Vuruşun gerçekleşmediği atışlara "Manke" denir.
Trap atıcılığı dünyada olduğu gibi yurdumuzda da çok yaygın olarak yapılan bir spor dalıdır. Bir çok ilde sevilerek yapılmaktadır, hatta bazı köylerde bile tek makine ile yarışmaları düzenlenmektedir. Atıcılar kendi aralarında buna "Çayır Trap'ı" adını vermişlerdir. Sporcu sayısının fazlalığı sayesinde her geçen gün başarılı genç Trap atıcıları yetişmektedir.
Skeet Atıcılığı
Atıcılık branşları arasında en hareketli olanıdır. Bu özelliği ile seyredenlere ve atanlara çok zevkli anlar yaşatır. Skeet atışları için süperpoze veya iki atış yapabilecek şekilde sınırlandırılmış otomatik tüfekler tercih edilir. Kullanılan tüfeklerin bu işe uygun olması atıcıya büyük avantaj sağlar. Seçilen tüfekte aranan en önemli özellik, namlu şoklarıdır (Namlu ağzı genişliği). Genellikle özel skeet şoklu namlular kullanılır. Bu tür şoklu namluların tercih edilmesindeki neden, namludan çıkan saçmaların en uygun mesafede plakayı vurabilecek dağılıma ulaşmasını sağlamaktır. 140 km/h süratle fırlatılan plakaların vurulabilmesi ancak bu şekilde mümkün olmaktadır.
Skeet atışlarında 12 cal. 9 1/2 numara saçmalı 24 gr. fişekler kullanılır. Kurallar gereği daha kalın saçmalı (7-8 numara gibi) ve 24 gr.'dan daha ağır fişeklerin kullanılması yasaktır.
Atış şekli olarak Trap atıcılığından farklı bir kaç özelliği vardır. Her plakaya bir fişek hakkının olması, atıcının plaka beklerden tüfeğini kalça hizasında tutması ve kuleler arasından geçit yapan plakalara atış yapılması bu özellikler arasında sayılabilir.
Yarışmaları erkeklerde ve bayanlarda 25 atışlık beş seri olarak atılır (Toplam 125 atış). Her yarışmacı 125 atışını tamamladıktan sonra, en yüksek skora ulaşan ilk altı sporcu final serisi olan bir 25'lik seri daha atar, madalya sıralaması bu final serisi sonunda belli olur.
Skeet atıcıları giysi ve aksesuara önem verirler, giysi olarak genellikle yelek kullanılır. Günümüzde çok çeşitli model ve renklerde üretilen yelekler atıcılar arasında adeta bir moda rüzgarı estirmektedir. Göz ve kulak sağlığı için gözlük ve kulaklık önemle tavsiye edilen aksesuarlardır. Skeet atıcıları için gözlüğün şu yararlarından söz edebiliriz, güneşe çok değişik açılardan bakarak atış yapıldığı için plakanın her açıdan net görüntü vermesini sağlamak ve en önemlisi plaka parçaları ile sekebilecek saçmaların göze zarar vermesine engel olmaktır.
Skeet atışları seyredenlere başta çok zor gibi görünür. Bunun en büyük nedeni kulelerden bazen tek, bazen çift olarak fırlatılan plakaların gözle takibinin bile güç olmasıdır. Aslında atanlar için de süratle uçan bu plakaları vurmak oldukça zordur. Özellikle çift atışlarda 140 km/h süratle birbirine zıt yönde uçan her iki plakayı vurmaya çalışmak beceri ve antrenman isteyen bir iştir.
Skeet atış programında plakalar her zaman aynı yükseklikten uçar ve aynı noktaya düşer. Şekilde de görüleceği gibi büyük ve küçük kule olmak üzere karşılıklı iki kuleden çıkan plakalar, orta noktada yaklaşık 4.50 m.den geçer ve 65-67 m. uzağa düşer. Atışlar 36.80 m. yarıçaplı bir yarım çember üzerinde kuleleri değişik açılarda gören sekiz ayrı istasyondan yapılır. Plakaların fırlatıldığı kuleler bu çemberin her iki başında yer alır. Kurallar gereği yapılan atışın vuruş sayılabilmesi için fırlatılan plakaların kulelerin önündeki 40 m.'lik alan içerisinde vurulması gerekmektedir. Bu alan bayrak direkleriyle işaretlidir. İşaretli alan dışında vurulan bir plaka vurulamayan plaka (Manke) olarak değerlendirilir.
Skeet programında istasyonlardaki atış sıralaması şöyledir;
1. İSTASYON
1 Tek, büyük kule plağına atış.
1 Çift, önce büyük kule plağına, sonra küçük kule plağına atış.
2. İSTASYON
1 Tek, büyük kule plağına atış.
1 Çift, önce büyük kule plağına, sonra küçük kule plağına atış.
3. İSTASYON
2 Tek, önce büyük kule plağına, sonra küçük kule plağına atış.
1 Çift, önce büyük kule plağına, sonra küçük kule plağına atış.
4. İSTASYON
2 Tek, önce büyük kule plağına, sonra küçük kule plağına atış.
1 Çift, önce büyük kule plağına, sonra küçük kule plağına atış.
5. İSTASYON
2 Tek, önce büyük kule plağına, sonra küçük kule plağına atış.
1 Çift, önce küçük kule plağına, sonra büyük kule plağına atış.
6. İSTASYON
1 Tek, küçük kule plağına atış.
1 Çift, önce küçük kule plağına, sonra büyük kule plağına atış.
7. İSTASYON
1 çift, önce küçük kule plağına, sonra büyük kule plağına atış.
8. İSTASYON
1 Tek, büyük kule plağına atış.
1 Tek, küçük kule plağına atış.
Buraya kadar sadece kuralları ve nasıl yapılacağı konusunda bilgi vermeye çalıştığım Skeet atıcılığının ne kadar zevkli bir uğraş olduğunu ancak poligona gidip seyrederek, hatta atarak öğrenebileceğinizi düşünüyorum. Eğer tüfek atmayı seviyor, o tüfeği biraz da süratli kullanabiliyorsanız hiç çekinmeden Skeet poligonuna gidin, belki de ülkemiz iyi bir Skeet atıcısı daha kazanmış olur.
Trap Atıcılığı
Uçan hedef atıcılığı, tarihte ilk olarak uçurulan güvercinlere yapılan atışlarla başlamıştır. Pek çok insanın kabullenemeyeceği bu kötü yönteme kısa sürede son verilerek, sportif bir faaliyet olarak sürdürülebilmesi için makinalarla fırlatılan kil plakalara atış yapılmaya başlanmıştır. O günlerdeki adı "Kil Güvercin" anlamına gelen "Clay Pigen"dır, adının içindeki güvercin kelimesi ilk yıllarında yapılan güvercin atışlarından kalmadır. Daha sonra güvercin adına tamamen son verilerek "Kil Hedef" anlamına gelen "Clay Target" denmeye başlanmıştır. Kil hedeflere yapılan ilk atışlar Trap atıcılığının temelini oluşturmuştur. Önceleri çok basit poligon düzenekleri kurularak tek yöne uçan plakalara yapılan atışlar yıllar geçtikçe geliştirilmiş ve bugünkü "Olimpik Trap" formuna ulaşılmıştır.
Günümüzde Trap atışlarında ana maddesi zift olan, görüntü ve boyut olarak çay tabağını andıran atış plakaları kullanılmaktadır. Plakalarda aranan en önemli özellik, düzgün uçuş ve kırılganlıktır.
Tanıtımının yapılacağı Trap Atıcılığı genellikle, iki atış yapabilen süperpoze veya otomatik tüfeklerle yapılır. Trap tüfeklerinde aranan birkaç temel özellik vardır, uzaklaşan plakalara atış yapıldığı için saçma grupmanının daha uzak noktalarda etkili olabilmesi için namluların dar şoklu olması (4/4 - 4/3 gibi), yine plakaların uzaklaşması ve uzaklaşırken yükselmesi özelliğinden kundaklarının da dik olması tercih edilir. Dik kundaklı tüfeklerde plakaya kendiliğinden üstleme verilmiş olacaktır. Tüfeklerin daha az sarsılması için de, ağır olması istenen diğer bir özelliktir.
ISSE (Uluslararası Atıcılık Federasyonu)'nin koymuş olduğu kurallar gereği Trap atışlarında 7 1/2 numaralı saçmalı 24 gr. Fişekler kullanılır. Boyutlarda ve gramajda aşağı değerler atıcı için bir avantaj sağlamayacağından serbesttir, üst değerler yasaklanmıştır.
Atışlar atıcılardan 15 m. uzaklıktaki bir çukura yerleştirilmiş olan makinalarla fırlatılan plakalara yapılır. Çukur içerisinde her atıcının önünde üç makina bulunur. Bu makinalar sağa, sola ve ortaya plakalar çıkartır. Plakaların uçuş yüksekliği, makinanın 10 m. uzağında en az 1,5 m. en fazla 3,5 m. olmak zorundadır. Plakalar atıcının önündeki mikrofona ses vermesi ile anında çıkar. En fazla 70-75 m. ileriye düşer. 25 atışlık bir seri boyunca her atıcı makinalardan fırlatılan 10 sağ, 10 sol ve 5 orta plakaya atış yapar. Çıkacak plakaların sırası bilgisayar programıyla belirlenir. Atıcı atış öncesi hangi plakanın çıkacağyny bilemez. Toplam 5 atış istasyonunda atıcıların 5 tur dolaşması sonucu (25 atış) bir seri tamamlanmış olur. Her atıcı yarışma boyunca 125 plakaya (5 seri, 5x25) atış yapar. Trap atıcısının fırlatılan her plakaya iki fişek atma hakkı vardır, vurulan her plaka atıcıya bir puan kazandırır. Plakanın vuruş sayılabilmesi için gözle görünür bir parçasının kırılıp kopması gerekmektedir. Vuruşun gerçekleşmediği atışlara "Manke" denir.
Trap atıcılığı dünyada olduğu gibi yurdumuzda da çok yaygın olarak yapılan bir spor dalıdır. Bir çok ilde sevilerek yapılmaktadır, hatta bazı köylerde bile tek makine ile yarışmaları düzenlenmektedir. Atıcılar kendi aralarında buna "Çayır Trap'ı" adını vermişlerdir. Sporcu sayısının fazlalığı sayesinde her geçen gün başarılı genç Trap atıcıları yetişmektedir.