- Katılım
- 7 Kas 2006
- Mesajlar
- 26,181
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
Yok oluşum bu gün müydü bilmem,
Yoksa var oluşum seni tanımakla mı oldu?
Artık neye yarar ki… Ne yanımdasın ne benden uzakta.
Çıkar at diyorsun kalbinden bana. Sevme beni.
Birbirimizi sevsek de, olamayız birlikte.
Kolay mı dediğin? Hiç düşündün mü?
Seni hiç göremeyecek olsam da sen kalbimdesin.
Adını her andığımda içim sızlıyor,
Resmine her baktığımda kalbim ağlıyor.
Seni kalbimin en üst yerine yerleştirdim. Üzerine kilit vurmak istedim.
Kilit vurmak ve canımı bir daha yakmamanı sağlamak…
Yapamadım... Yapamıyorum… Ruhumun her köşesinde dolanırken, dolanmanı isterken,
Seni oraya hapsedemiyorum.
Bir ümit vardı içimde. Şimdi artık o da yok. Yaşatmaya çalıştığım son bir ümitti…
Bu gün onu da öldürdük el birliğiyle.
Ölen dilekler, istekler, arzular geri gelir mi acaba?
Yok, sanmam, giden gitti bir daha dönmez geriye.
Şimdi yitip giden her şeyin ardından elveda demek kaldı bize.
Senin gönlün elverir mi bilmiyorum; ama benim gönlüm elvermiyor bu gidişe.
Sadece mecburiyetten işte...
sonsuzluğa
