Bir İntihar Tutanağı

güsel güsel senide bu taraflara çekioz.... devam et
 
baboli harika bir şiiir yawww yüreğine sağlık
 
İntihar resimleri ​

önce kelimeler terketti
dilimin ardında mapus
kalmak istemeyen
böyle başladı göç mevsimi içimden
tel örgülerle dokuyup ipliğini zamanın
usul usul dizi dizi
kimi küskün kimi üzgün
bezgin terketti kimi
ardından senin için ey hayat
özenle kurduğum
bütün cümlelerim
tanımlarım yorumlarım

böyle başladı
hergün anlaşılmadan ölen
bir şairin yerine doğmanın
bildik sonucunu yaşamak
ve böyle başladı
gözbebeğimde döndürülen bıçakların
acısına banmak ekmeği
suskunluğun bir eylem oluşu
kayıt dışı kalışı sözlerimin zihinlerde
böyle başladı ağlayışı bulutların ve
öylesine bir sağanaktı ki
sıkılsa gömleğim
hüzün renginde sancıya kesmiş
yalnızlıklar sulardı toprağı
aldırma dedim ya
ki aldanmayasın
gözlerimi güzel gösteren
nakış gibi işlenmişliğidir acının
​
 
ya bir devrik cümle gibi
yanlış anlaşılmaya müsait yaşadım
ya bir dipnot gibi hep
çizgi altında kaldı hayatım

süperdi eline sağlık
 
SaLLa :)




Çıkarken kapıyı kapatmayı unutmamışsın bu sefer. Ben uyurken gitmişsin. Uzun kış uykumdan baharda da kalkamamış, yaza uyanabilmişim ancak. Son gördüğümde seni, uzun kış uykuma yatmadan önce saçımı okşuyordun. Uyandığımda ise koskoca evde aradım seni ama yoktun...

Seni yakalarım diye dışarı attım kendimi ama herkes "ne yapıyor bu salak" der gibi bakakaldı sadece. Sen yoktun, adımlarının kaldırdığı toz da çoktan dünya turu atmıştı bile...


Tek parça uyumadığımı bilirsin, gözlerimi aralar etrafa bakınır sonra tekrar uyurum. Bir çok kez senin sıkıldığını gördüm, bazen de eşyalarını toparlayışını. Gideceğini biliyordum ama pek de umursuyor görünmüyordum sanırım.

Şimdi bir bardak kahve eşliğinde en sevdiğim şarkıları dinliyorum sessiz sakin. Pek de üzülmüş sayılmam, biliyordum gideceğini ve pek de "Kal" demeye niyetli olmadığımı. Ama gitmeni istemiyordum. İstemiyordum ama gitmen korktuğum kadar da acıtmadı. Evet, acıtmadı, niyetsiz de olsam "Kal" dedim ama acıtmadı...

Çıkarken kapıyı kapatmayı unutmamışsın bu sefer, gelmeyeceğini söylemeye çalışır gibi. Ben uyumadan önce gelmeyeceğini biliyordum zaten, aslında hiç yanımda olamadığını, aslında herşeyi yarım bıraktığımızı. Aramızda hiçbirşey olamayacağını da biliyordum. İşte bu yüzden acıtmadı...

Kilitini değiştirdim kapının bugün. Sendeki yedek anahtarla istesen de giremeyesin diye. Aslında evimi taşıyacaktım ama bu sadece senden kaçmak olurdu. Ben senden kaçacak kadar sevmedim ki seni, sevemedim. Kilidi değiştirdim çünkü, içeri girdiğinde seni kovmak zorunda kalıp seni incitmek istemedim...

Birşekilde beni tekrar gördüğünde,

Lütfen,
Sorma bana,
neden uyanmadığımı,
neden kapının kilidini değiştirdiğimi...

Sevgimi sınayacak soruları sorma...
Sorma ki bilme seni sevmediğimi...
Bilme ki aklında hep o masalsı sevgim kalsın...

Bırak,
pek de mutlu olamayan hikayemiz,
toz pembe bir masal olarak kalsın.
En azından senin aklında...​
alıntı​

GİDERSEN BİRGÜN BİRİ KIRILIR ÇOK:(
 
jiuzhaiGOu' Alıntı:


Şimdi bir bardak kahve eşliğinde en sevdiğim şarkıları dinliyorum sessiz sakin. Pek de üzülmüş sayılmam, biliyordum gideceğini ve pek de "Kal" demeye niyetli olmadığımı. Ama gitmeni istemiyordum. İstemiyordum ama gitmen korktuğum kadar da acıtmadı. Evet, acıtmadı, niyetsiz de olsam "Kal" dedim ama acıtmadı...

​
Genişletmek için tıkla ...

tesekkür ederim canım ama hiç bi zaman kal demedim gitmesini istemiordum ama kal demedim

gidene kal demek zavallılara, kalana git demek karaktersizlere, dönmeyene dön demek acizlere,hak edene yol vermekte bize yakışır :sigara:
 
Ne yazarım ne söylerim
Ne konuşur ne gözlerim
Sadece durmuş dinlerim
Öyleyse ben ben değilim

Ne yazarım ne söylerim
Ne konuşur ne gözlerim
Ne yapayım ben böyleyim
Çekilir görmez gözlerim
Öyleyse ben ben değilim​



İntihar resimleri

önce kelimeler terketti
böyle başladı
kesilmiş umutlardan
boşalan kanda boğulmalar
ve böyle başladı
ıssız çölde uçsuz yolculuklar
çünkü
aştığım her tepeye
öncesinde yazdığım
adımı bulamadım
fırtına sonrası

adımın bir rüzgarlık ömrü olduğunu
ve hiçbir zaman
suya dönüşmediğini kumun
burada öğrendim
arttı bilgeliğim artmasına da
öğrenemedim alınyazımı okumayı bir
bir de okumayı canıma
işte bu yüzden soluyorum şimdi
bir kadının sırtından ve
gözlerinden bir çocuğun tüten dumanı.

önce kelimeler terketti
önce kelimeler...
önce...
​


suyun kaynak olduğu
ağaç kökün saldığı
eşin dostun gittiği
yerde bulursun beni

yolun ayrıldığı
gidenin dönmediği
çarenin olmadığı
yerde bekliyorum seni​
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Geri
Üst