allmoon
New member
hani filmlerde filan görüyoruz.. sevgililer ayrılırken her zaman romantik bi ortam, üzgün iki sevgili, göz göze gelmeler, ben seni nasıl unutacağımlar, gözyaşları vs vs.. hepsi kocaman bir yalan artık benim için aşkın yalan olduğu gibi.. ilk defa diyebileceğim derecede aşkı yaşadım.. yani sevildiğimi(!) bile bile aşkı yaşadım.. ünlem işareti koydum çünkü sevildiğimi sanıyordum.. yaklaşık 1 sene 3 hafta boyunca.. bu olay dün yaşandı .. dün eve gelir gelmez yazacaktım ama o kadar yorgun hissettim ki kendimi pc açıp yazmak içimden gelmedi.. 29 ekim çarşamba günü sevgilim (eski demeliyim artık) ilişkimize son noktayı koydu.. üstelik 29 ekim benim doğum günümdü.. şoke oldum, 2 gün uyuyamadım en sonunda uyku hapıyla uyuyabildim.. son bir kez görüşüp ayrılmak için randevu istedim.. aslında o birbirimizde kalan eşyalarımızı vermek için geleceğimizi sanıyodu ben ise sebepsiz yere biten bu güzel aşkı kurtarmaya çalışmak için gidiyordum.. üzerime onun aldığı trikoyu bile giymiştim ki ikna edecem diye.. sonra 31 ekim cuma(dün) saat 12,13 itibariyle gülhane de olursun.. kız gelmiştir ama yanında okuldan bi kız arkadaşı daha vardır.. sana duyduğu güvensizliğe yıkılırsın.. diğer kız yanınızdan uzaklaşır, sevgiliyle(eski) bir yere oturup konuşmak istersin "hayır vaktim yok şu işim var arkadaş bekliyo bla bla bla..." o anda ne durumda olduğumu varın siz düşünün.. deli gibi aşık olup değer verdiğiniz ailenizi ve ailenizin size kurduğu geleceği satıp koşa koşa istanbula döndüğünüz, sevgiliniz 15-20 dk çok görüyo size.. üstelik aynı sevgili daha bir hafta önce sizinle aynı yerde sarmaş dolaş oturmuş saatlerce, aşkınızdan, birbirinizi ne kadar çok sevdiğinizden konuşmuşsunuz.. şu an düşününce süper oyuncuymuş diyebiliyorum ancak.. neyse.. o bahaneler üretince sinir katsayınız tepenize vurur.. çünkü ayrıldığı gün itibariyle sizi facebook ve msn'inden silmiştir.. onun siniri de vardır.. bunları da sorarsın cevap veremez..
-- niye ayrılıyoruz??
-- yaa üzerimde çok baskı yapıosun, sonra haftasonları ayrı kalınca tartışıyoruz hep vs vs..
-- bunlar ayrılmak için yetmez ki.. daha doğrusu sebep değil.. oturup halledilecek meseleler.. bak bunları halledebiliriz..
-- yok artık yoruldum ben..
-- geçen perşembe günü öyle demiyordun ama.. aşkından bahsediyordun..
-- .......
-- neyse..
diye biten bi konuşma.. 1 yılı aşkın yaşanmış ilişkinize ve size olan saygısını sadece 5 dakikalık ayakta bi görüşmeyle size göstermiş olur.. bu kadar zaman nasıl kandırıldığınızı düşünür kendinize kızarsınız.. gözleriniz dolar ama ağlamayacak kadar gururlusunuzdur.. ve de sinirli zaten.. yüzüne bakmazsınız.. o sizin eşyalarınızı poşete koyup getirmiştir.. kolunuzdaki onun yaptığı bilekliği koparırsınız.. sonra cebinizde taşıdığınız çocukluk fotoları da dahil olmak üzere bütün fotolarını verirsiniz eline.. sizin aldığınız bir çok hediyeyi de poşetiyle vermek ister, "benimö için değeri yok, çöpe at onları dersiniz".. haa son dönüp gidecekken üzerinizdeki triko aklınıza gelir.. döner onu da çıkarıp kucağına atarsınız.. "niye böyle yapıosun" der.. "kendine iyi bak" der ilişkiyi noktalarsınız.. yani demem o ki romantik bi son değildir.. aksine asabi bi sondur..
sonra gülhaneden çıkar, boğulacak gibi hissedersiniz. sarayburnuna gidip hava mı alsam diye düşünürsünüz..oraya doğru giderken eminönünde vazgçersiniz, boğulmayı tercih edersiniz.. ama boğazınızı sıkan o şey yavaş yavaş çözülür.. rahat nefes alırsınız.. tramvaya binip evinize, avcılara dönmeye karar verirsiniz.. sonra tramvayda giderken çemberlitaşta son kez onu görürsünüz.. o arkadaşıyla birlikte okuluna dönmektedir ve gözleri tramvaydadır, sizi aramaktadır bilirsiniz.. çok da üzgündür.. göremez sizi.. onun ne kadar üzgün olduğunu görmek için güzergahı olan beyazıtta inersiniz.. daha önce gittiğiniz bi kafeye gidersiniz.. her zamanki yerinize otururur her zaman ki gibi elmalı çay istersiniz.. ama kafeci de yamuk yapar o çaydan kalmamıştır.. yolu gözlersiniz bir daha görmek için o kalabalıkta herkesi süzersiniz ama göremezsiniz.. sonra alıp voltanızı evinize dönersiniz..
sonra ne mi olur?? telefonunuz susmaz.. gece boyu dostlarınız tek tek ararlar ve teselli verirler.. daha burada anlatamayacağım bir sürü şey..
bu ilişkiden ve yazıdan alınacak sonuç nedir??
bugün dönün bi daha sorgulayın aşkınızı.. çünkü benim aşkım daha düne kadar çok seviyordu beni..
ve aileniz.. onları herkesten önce tutunuz.. ben defalarca ikinci plana atmama rağmen onlar beni hiç ikinci plana atmadı..
ve dostlarınız.. sevgiliniz bir gün sizi terkedebiliyor ama dostlarınız asla..
hep mutlu olmanız dileğiyle.. ALLMOON
-- niye ayrılıyoruz??
-- yaa üzerimde çok baskı yapıosun, sonra haftasonları ayrı kalınca tartışıyoruz hep vs vs..
-- bunlar ayrılmak için yetmez ki.. daha doğrusu sebep değil.. oturup halledilecek meseleler.. bak bunları halledebiliriz..
-- yok artık yoruldum ben..
-- geçen perşembe günü öyle demiyordun ama.. aşkından bahsediyordun..
-- .......
-- neyse..
diye biten bi konuşma.. 1 yılı aşkın yaşanmış ilişkinize ve size olan saygısını sadece 5 dakikalık ayakta bi görüşmeyle size göstermiş olur.. bu kadar zaman nasıl kandırıldığınızı düşünür kendinize kızarsınız.. gözleriniz dolar ama ağlamayacak kadar gururlusunuzdur.. ve de sinirli zaten.. yüzüne bakmazsınız.. o sizin eşyalarınızı poşete koyup getirmiştir.. kolunuzdaki onun yaptığı bilekliği koparırsınız.. sonra cebinizde taşıdığınız çocukluk fotoları da dahil olmak üzere bütün fotolarını verirsiniz eline.. sizin aldığınız bir çok hediyeyi de poşetiyle vermek ister, "benimö için değeri yok, çöpe at onları dersiniz".. haa son dönüp gidecekken üzerinizdeki triko aklınıza gelir.. döner onu da çıkarıp kucağına atarsınız.. "niye böyle yapıosun" der.. "kendine iyi bak" der ilişkiyi noktalarsınız.. yani demem o ki romantik bi son değildir.. aksine asabi bi sondur..
sonra gülhaneden çıkar, boğulacak gibi hissedersiniz. sarayburnuna gidip hava mı alsam diye düşünürsünüz..oraya doğru giderken eminönünde vazgçersiniz, boğulmayı tercih edersiniz.. ama boğazınızı sıkan o şey yavaş yavaş çözülür.. rahat nefes alırsınız.. tramvaya binip evinize, avcılara dönmeye karar verirsiniz.. sonra tramvayda giderken çemberlitaşta son kez onu görürsünüz.. o arkadaşıyla birlikte okuluna dönmektedir ve gözleri tramvaydadır, sizi aramaktadır bilirsiniz.. çok da üzgündür.. göremez sizi.. onun ne kadar üzgün olduğunu görmek için güzergahı olan beyazıtta inersiniz.. daha önce gittiğiniz bi kafeye gidersiniz.. her zamanki yerinize otururur her zaman ki gibi elmalı çay istersiniz.. ama kafeci de yamuk yapar o çaydan kalmamıştır.. yolu gözlersiniz bir daha görmek için o kalabalıkta herkesi süzersiniz ama göremezsiniz.. sonra alıp voltanızı evinize dönersiniz..
sonra ne mi olur?? telefonunuz susmaz.. gece boyu dostlarınız tek tek ararlar ve teselli verirler.. daha burada anlatamayacağım bir sürü şey..
bu ilişkiden ve yazıdan alınacak sonuç nedir??
bugün dönün bi daha sorgulayın aşkınızı.. çünkü benim aşkım daha düne kadar çok seviyordu beni..
ve aileniz.. onları herkesten önce tutunuz.. ben defalarca ikinci plana atmama rağmen onlar beni hiç ikinci plana atmadı..
ve dostlarınız.. sevgiliniz bir gün sizi terkedebiliyor ama dostlarınız asla..
hep mutlu olmanız dileğiyle.. ALLMOON
