ÖzLeM_79
New member
- Katılım
- 4 Tem 2005
- Mesajlar
- 310
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 46
>BİR KARAFATMA'NIN GÜNLÜGÜ
> >
> >Dün gece yine ölümle burun buruna geldim. Kendime bir
> >zarar
> >geleceğinden değil ama karım Cemile ne yapar sonra.
> >Biz akşam yemeğimizi genelde saat 11-12 gibi yerdik,
> >ama ev sahiplerimizin misafiri
> >geldiğinden geç vakitlere kadar oturup yatmadılar.
> >Neyse ki
> >konukların gitmesiyle birlikte uykuya daldılar.
> >
> >Bir süre ortalığın sakinleşmesini bekleyip, yiyecek
> >toplamaya başladım. Bugün misafirler geldiği için menü
> >çok zengindi. Pasta ve
> >börek kırıntılarına bayılırız.
> >Her neyse ben nevaleyi toplarken birden mutfağın ışığı
> >yandı ve
> >
> >"Aaaaaa!
> >Karafatma" diye bir ses duydum. Salak adam, ben bir
> >erkeğim
> >Fatma da nereden çıktı. Benim adım İsmail.
> >Böyle şeyler delikanlıyı bozar. Hadi beni karımla
> >karıştırdın
> >diyelim. Sen ne kadar korkak bir adamsın. Benim kaç
> >katım büyüklüğünde olmana rağmen bu bağırış da ne
> >böyle? O korkunç sesin kesilmesiyle birlikte,
> >sanki ben ona bir bok yapmışım gibi beni kovalamaya
> >başladı. İnanın o kadar da
> >dikkat ediyorum, tabak, çanak bardak üzerinde
> >dolaşmamaya çünkü bu dingilin karısı çok titiz.
> >Bazen diyorum ki bu gıcıkların misafiri geldiğinde git
> >ortalarda dolaş böylelikle utanılacak duruma
> >düşsünler. Ama
> >yapamıyorum işte. Ne olursa olsun, ekmek yediğin
> >tekneye kötü gözle bakmamak gerekir.
> >Ben eve geldiğim ilk yılları hatırlıyorum da ne
> >güzeldi o günler.
> >Rahmetli kayınbabam ve kayınvalidem beni evlerine
> >kabul
> >etmişlerdi. O zamanlar rahattık, çünkü ev sahibimiz
> >Rıza amca kördü. Bu sebeple evin her yerinde
> >serbestçe dolaşabiliyorduk. Hatta Rıza amcayla aynı
> >sofrada yemek yediğimiz günlerde oldu. Gerçi bizleri
> >görebilseydi
> >nasıl davranırdı bilmem ama o hep yüreğimizde
> >yaşayacak.
> >Rıza amcanın durumu pek iyi sayılmazdı, memur
> >emeklisiydi.
> >Bu evde rahmetli karısınınmış, bu yüzden yiyecek
> >konusunda bu kadar fazla seçeneğimiz yoktu. Ama daha
> >mutlu ve huzurluyduk. Rıza amca
> >bir gün görünmez kazaya kurban gitti. Gerçi onun için
> >bütün kazalar görünmezdi. Rıza amcanın toprağa
> >verildiği gün biz de oradaydık. Karşı komşusu
> >Osman Zeki bey bize geldiğinde ceketini asmıştı. Biz
> >de bunu
> >fırsat bilip ceketin cebine girdik. Ardından Osman
> >Zeki beyle
> >birlikte mezarlığa doğru yola koyulduk.
> >Rıza amcanın üç tane oğlu vardı ama bugüne kadar
> >sadece
> >nüfusta gözüküyorlardı. Hayırsızlar daha ilk günden
> >evi satışa
> >çıkardılar. Evi şu anda oturan adam ve karısı satın
> >aldı. Eve ayak basmalarıyla kayınbabam ve
> >kayınvalidemi öldürmeleri bir oldu.
> >Adam sonra iğrenerek cansız bedenleri kağıda sararak
> >çöpe attı. Sanki kendisi çok temizmiş gibi. Halbuki
> >tuvaletten çıktıktan sonra
> >ellerini yıkamadığına defalarca şahit oldum.
> >Şimdilerde kendine üzerinde rahmetli kayınvalidemin
> >resmi olan bir ilaç almış, durmadan üzerimize sıkıp
> >duruyor. Kayınvalidem Sultan hanım gençliğinde
> >fotomodel olduğu
> >için bu tür ilaçların üzerinde resmi bulunuyor. Hatta
> >bir iki reklam filminde de oynamıştı.
> >Ama evlenince mecburen bıraktı. Çünkü kayınbabam tam
> >bir Osmanlı erkeğiydi. Bugüne kadar rahmetli Rıza
> >amcanın anısına bu evde oturduk, artık daha fazla
> >dayanacak halimiz kalmadı.
> >Eşe dosta haber saldık. Kendimize göre bir ev bulur
> >bulmaz taşınacağız buradan.
> >
> >Belki de sizin evinize yerleşiriz, hayat bu belli mi
> >olur?
> >
> >Dün gece yine ölümle burun buruna geldim. Kendime bir
> >zarar
> >geleceğinden değil ama karım Cemile ne yapar sonra.
> >Biz akşam yemeğimizi genelde saat 11-12 gibi yerdik,
> >ama ev sahiplerimizin misafiri
> >geldiğinden geç vakitlere kadar oturup yatmadılar.
> >Neyse ki
> >konukların gitmesiyle birlikte uykuya daldılar.
> >
> >Bir süre ortalığın sakinleşmesini bekleyip, yiyecek
> >toplamaya başladım. Bugün misafirler geldiği için menü
> >çok zengindi. Pasta ve
> >börek kırıntılarına bayılırız.
> >Her neyse ben nevaleyi toplarken birden mutfağın ışığı
> >yandı ve
> >
> >"Aaaaaa!
> >Karafatma" diye bir ses duydum. Salak adam, ben bir
> >erkeğim
> >Fatma da nereden çıktı. Benim adım İsmail.
> >Böyle şeyler delikanlıyı bozar. Hadi beni karımla
> >karıştırdın
> >diyelim. Sen ne kadar korkak bir adamsın. Benim kaç
> >katım büyüklüğünde olmana rağmen bu bağırış da ne
> >böyle? O korkunç sesin kesilmesiyle birlikte,
> >sanki ben ona bir bok yapmışım gibi beni kovalamaya
> >başladı. İnanın o kadar da
> >dikkat ediyorum, tabak, çanak bardak üzerinde
> >dolaşmamaya çünkü bu dingilin karısı çok titiz.
> >Bazen diyorum ki bu gıcıkların misafiri geldiğinde git
> >ortalarda dolaş böylelikle utanılacak duruma
> >düşsünler. Ama
> >yapamıyorum işte. Ne olursa olsun, ekmek yediğin
> >tekneye kötü gözle bakmamak gerekir.
> >Ben eve geldiğim ilk yılları hatırlıyorum da ne
> >güzeldi o günler.
> >Rahmetli kayınbabam ve kayınvalidem beni evlerine
> >kabul
> >etmişlerdi. O zamanlar rahattık, çünkü ev sahibimiz
> >Rıza amca kördü. Bu sebeple evin her yerinde
> >serbestçe dolaşabiliyorduk. Hatta Rıza amcayla aynı
> >sofrada yemek yediğimiz günlerde oldu. Gerçi bizleri
> >görebilseydi
> >nasıl davranırdı bilmem ama o hep yüreğimizde
> >yaşayacak.
> >Rıza amcanın durumu pek iyi sayılmazdı, memur
> >emeklisiydi.
> >Bu evde rahmetli karısınınmış, bu yüzden yiyecek
> >konusunda bu kadar fazla seçeneğimiz yoktu. Ama daha
> >mutlu ve huzurluyduk. Rıza amca
> >bir gün görünmez kazaya kurban gitti. Gerçi onun için
> >bütün kazalar görünmezdi. Rıza amcanın toprağa
> >verildiği gün biz de oradaydık. Karşı komşusu
> >Osman Zeki bey bize geldiğinde ceketini asmıştı. Biz
> >de bunu
> >fırsat bilip ceketin cebine girdik. Ardından Osman
> >Zeki beyle
> >birlikte mezarlığa doğru yola koyulduk.
> >Rıza amcanın üç tane oğlu vardı ama bugüne kadar
> >sadece
> >nüfusta gözüküyorlardı. Hayırsızlar daha ilk günden
> >evi satışa
> >çıkardılar. Evi şu anda oturan adam ve karısı satın
> >aldı. Eve ayak basmalarıyla kayınbabam ve
> >kayınvalidemi öldürmeleri bir oldu.
> >Adam sonra iğrenerek cansız bedenleri kağıda sararak
> >çöpe attı. Sanki kendisi çok temizmiş gibi. Halbuki
> >tuvaletten çıktıktan sonra
> >ellerini yıkamadığına defalarca şahit oldum.
> >Şimdilerde kendine üzerinde rahmetli kayınvalidemin
> >resmi olan bir ilaç almış, durmadan üzerimize sıkıp
> >duruyor. Kayınvalidem Sultan hanım gençliğinde
> >fotomodel olduğu
> >için bu tür ilaçların üzerinde resmi bulunuyor. Hatta
> >bir iki reklam filminde de oynamıştı.
> >Ama evlenince mecburen bıraktı. Çünkü kayınbabam tam
> >bir Osmanlı erkeğiydi. Bugüne kadar rahmetli Rıza
> >amcanın anısına bu evde oturduk, artık daha fazla
> >dayanacak halimiz kalmadı.
> >Eşe dosta haber saldık. Kendimize göre bir ev bulur
> >bulmaz taşınacağız buradan.
> >
> >Belki de sizin evinize yerleşiriz, hayat bu belli mi
> >olur?
