PRotype
Game Spider

Nasıl bir akşamdır bu..
Böyle bahtiyarsız böyle puslu..
Nasıl bir gecedir ki bu..
Gözyaşı dolu..
Düşünceler birbirini sarmış,
Kalpler zıt yöne doğru zincir atmışken..
Süzülen bir damla gözyaşı..
Çok şey anlattı..
Belki yaşama korkusu vardı bende..
Belki de kaybetme..
Olur olmadık zamanlarda sert konuşmalar yapmam..
Üzmüş olmalı ki seni gitmek istedin..
Ama ben istemiyorum gitmeni..
Ve hiçbir zaman istemiyeceğim..
İnsan hep gülümsemek ister,
Ama ben yapamam..
İnsan gözyaşı dökmemek ister,
Ama sen yaparsın..
Böyle bir tümleç işte bu..
Bir yanda gülmek isteyen biri..
Bir yanda ağlamak isteyen diğeri..
Eğer gülmeden ağlayacaksam..
Eğer ağladıktan sonra güleceksem..
Yaşamak isterim her düşünceyi..
Tıpkı senin gibi..
Bu gecenin pusu zehirliymiş..
Ötekiler gibi bana neşe vermedi..
Bu gecenin sessizliği derindenmiş..
Bürünemedim,içinde kaybolamadım kırdım seni..
Özür dilemek isterdim ama kabul etmezsin bilirim...
Seni kaybetmek istemem bilmem bunu kabul eder misin..??
Üzgünüm.. Gözyaşım süzülsün diye bekliyorum ama oLmuyor..
Realist bu sefer kırıcı oldu,romantik yanını ortaya koydu..
Duygusal olmak bize mi kaldı derdim her zaman..
Ama işte zaman bu,çarkı ters çevirdi..
Bende ters çevrildim..
Kendime aittir..