...Efendim, bendeniz el öpmeyi ve el öptürmeyi sevmem. Lütfen, sonunu dinlemeden hemen itiraz edip, bunun bir İslâm-Türk geleneği olduğunu söylemeyiniz. Gerçi Türklerin, büyüklerine karşı saygısı ve itaatkârlığı, tâ İslâm öncesi dönemden beri bilinmektedir. Fakat, gerektiğinde hakanı ve komutanı için canını vermekten çekinmeyen Türkler, onların ellerini öpmede ve aşırı saygı gösterisinde hiçbir zaman istekli olmamıştır. Hele İslâm, tam mânâsıyla bir mahviyet ve tevazu dînidir. Bu mahviyeti ve tasavvuf kültürünü yanlış anlayanlar, "el öpmeyi" bir an'ane hâline getirmişler; eli öpülen grup ise umumiyetle bu zerafetin farkına varmamıştır. Böylece her gördüğünün elini öpmek için üzerine saldıran mazoşist, beli bükük, yalaka bir topluluk ile eli havada dolaşan "kerameti kendinden menkûl şeyhler" ortalığı doldurmuşlardır.
(alıntı)