Elde Var Hüzün

[acun_karo]

şöyleşir
evvelce biz bu tenhalarda
ziyade gülüşürdük
pır pır yaldızlanırdı kanatları kahkaha kuşlarının
ne meseller söylenirdi mercan koz nargileler
zamanlar degişti
ayrılık girdi araya
hicrana düştük bugün
ah nerde gençligimiz
sahilde savruluşları başıboş dalgaların
yeri gögü çınlatan tumturaklı gazeller
elde var hüzün
o şehrayin fakat çıkar mı akıldan
çarkıfeleklerin renk renk geceye dagılması
sırılsıklam aşık incesaz
kadehlerin mehtaba kaldırılması
adeta dügün
hayat zamanda iz bırakmaz
bir boşluğa düşersin bir boşluktan
birikip yeniden sıçramak için
elde var hüzün

ATTİLA İLHAN