
Mutlu Son (Happy End) (1999)
Ji-Woo Jung’un ilk yönetmenlik denemesi mutlu mesut aile tablosunun ‘tutku’ ile yok edilmesi üzerine bir ‘mutlu son arayışı’ eseri olarak görülebilir. Cesur erotizm dozuyla halen akıllardan çıkmayan bir Güney Kore filmi. Cannes Film Festivali’nden ödüllü üstelik.

Loulou (1980)
‘Uzun ve dingin ilişki’yi bırakıp Gérard Depardieu’nün canlandırdığı dağınık karakterdeki tutkuya kapılan bir kadının hikayesi. Isabelle Huppert'in feminist sahne kimliği burada da Maurice Pialat’nın yönetiminde cüretkar noktalara açılıyor.

Çıplak Ten (Carné Tremula / Live Flesh) (1997)
Almodovar’ın ‘yasak ilişki’ meselesini pembe dizi tonlu melodramatik bir temele yerleştirdiği eseri. ‘İlk görüşte aşk’, ‘zoraki evlilik’ ve ‘tutku’ üzerine çarpıcı bir yapıt. Francesca Neri’nin kullanılışı olağanüstü.

Seks Yalanları (Sex, Lies and Videotape) (1989)
Yasak ilişki ve video kaset kayıtları üzerine garip bir eser. Steven Soderbergh’in belki de en bağımsız yapıtında merkeze alınan orta sınıf Amerikan ailesindeki çöküşe; Peter Gallagher, Andie MacDowell ile James Spader büyük katkı veriyor.

Benim Adım Aşk (Io sono L’amore / I Am Love) (2009)
Visconti’nin aristokrasinin içindeki yasaklı şeylere odaklanma geleneğini, Leone’nin stilize yönetmenliğiyle birleştiren bir ilişki filmi operası. Tilda Swinton’ın zoraki geldiği evde, oğlunun arkadaşıyla yaşadığı tutkusal duygu bir hayli çarpıcı. Seks sahnesi Luca Guadagnino’nun becerisiyle belki sinema tarihinin konudaki en iyisi.

Bir Gecelik Aşk (One Night Stand) (1997)
Mike Figgis’in yüksek müzik ve yabancılaştırma becerisinden güç alan bir tek gecelik ilişki hikayesi. Hiç kuşkusuz 2000’lerde üretilen Amerikan bağımsızlarında, buradaki Wesley Snipes-Nastassja Kinski etkileşiminin katkısı inkar edilemez.

Love in the Afternoon (L’Amour Apres-Midi) (1972)
Eric Rohmer’in ‘ahlak hikayeleri’ serisinin sonuncusu. İş arkadaşıyla yasak aşk yaşayan ve bunun sonuçlarını tartması sebebiyle bir türlü aksiyona geçemeyen bir adamın portresi. Fransız Yeni Dalgası kaynaklı Rohmer’in içinde bulunduğu ‘edebiyat akımı’na uygun diyalog ve oyuncu odaklı evreniyle servis ediliyor.

Arabulucu (The Go-Between) (1970)
20. Yüzyıl’ın başında bir İngiliz kırsalında geçen hikaye, aristokrat bir kadın ile çalışanı arasındaki ‘yasak tutku’ya odaklanıyor. Cinsel ahlak açısından dönemi için çığır açıcı noktalara gitmesi ve Joseph Losey’nin ‘yozlaşmış ilişki’ meselesine hakim haliyle dikkat çekici olabiliyor. Dönemsel dönüşüm geçiren stilize kostümlü dramaların da en özgünüdür bu yapıt.

High Art (1998)
Belki de sinemanın ilk lezbiyen yasak ilişki filmlerinden. Lisa Cholodenko’nun Radha Mitchell’i yönetme ve onun erkek-kadın arasındaki tercihine doğru ilerletme konusundaki ‘samimi’, ‘oyuncu odaklı’ ve ‘dengeli’ becerisi olağanüstü. ‘Queer cinema’ (ABD’de doğan eşcinsel sinema akımı) akımının en dikkat çekici temsilleri arasında.

Tutku Nehri (Young Adam) (2003)
Jean Vigo etkisinde bir tekne kullanımı ve İngiltere sahillerinde eşinden bıkmış iki insanın yasak ilişkisi. Tilda Swinton ile Ewan McGregor’ın mavi dokudaki ‘doğal tutku temsili’ portresinin müsebbibi 2000’lerin bu alana en hakim ismi David MacKenzie.

Aşk Artık Burada Oturmuyor (We Don’t Live Here Anymore) (2004)
Amerikan sinemasında da ‘ilişki’ kavramının cüretkar olabileceğini Woody Allen’a kanıtlayan eser. John Curran’ın Antonioni’vari minimalist yönetmenliğiyle kaybolan ruhların üzerine gittiği eseri, özellikle Naomi Watts, Mark Ruffalo, Laura Dern ve Peter Krause’nin arasındaki dengeli aldatma dörtgeniyle dikkat çekiyor.

Aşıklar (Les Amants / The Lovers) (1958)
Aristokrat bir kadının evlilikten sıkılmasını tek malikanenin etrafında, yalnızlığı portreleyen uzun planlarla ele alan Louis Malle imzalı bir eser. Burada ‘Tutku’nun peşinde koşan Jeanne Moreau; sonradan böyle kadın karakterlerin ya da bir sınıfın konformist hayatının ahlaki tercihlerinin, yargılarının ve daha nicesinin temsiline dönüştü

Gözü Tamamen Kapalı (Eyes Wide Shut) (1999)
Stanley Kubrick’in ilişki filmlerine kendi yorumunu kattığı filmi. Birazcık ‘dörtlü bir yasak ilişki filmi’ olarak anılabilir. Ancak burada burjuva sınıfının insanları sürüklediği noktanın tedirgin edici, cüretkar ve klansal hali halen unutulmuyor. Zira ‘cinsel fantezi’ konseptini de zekice kullananırken renklerle ve yüksek atmosfer güdüsüyle yol alan bir yasak ilişki filmi bu.

Macera (L’Avventura) (1960)
Gerçek anlamda bir yasak ilişki filmi denemeyecek olsa da içine ‘gizem’ ve ‘kara film’ gibi türleri formülle buluşturma özgünlüğüyle burjuva sınıfını taşlama yetisi olağanüstüdür. Yitip kaybolmanın somut temsilini bulan eşin bu olayı yaşamasının devamında, arkadaşının onun kocasıyla girdiği ilişki ana sorunsal burada. Ama elbette Monica Vitti’nin ‘hayalet’i etrafta! Antonioni’nin modern sinemaya start veren filmi.

Tutku (Ossessione / Obsession) (1943)
Sinemanın bilinen ilk yasak ilişki filmi. Luchino Visconti imzalı. Para için evlenen orta halli bir kadının cinsel arayışına odaklanan yapıtın, bu konuda türevlerini üretmesi önemli. Yönetmenin kendisinin de daha çok kostümlü dramalarda bu temsili kullanması şaşırtıcı bir yol açmıştır aslında.