Gidiyorum...

Sen uzaklardayken
Ben senli hayaller kurdum,
Kimsesiz çocuklardan çaldığım hayal tozları ile.
Yüzüne bakamadım ağlatırsın diye.

Sen uzaklardayken
Ben kaderimi parçaladım.
Yazgımızın değişmesini istedim.
Yaşanmış tüm günahları üstlenip ateşinle kavruldum.

Sen uzaklardayken
Ben göz yaşlarıma sevgimi gömdüm.
Dudaklarımdan çıkan her sözcükte hayat bulsun,
Yüreğime serpilsin diye.

Sen uzaklardayken
Ben mum ışığına resmini çizdim.
Mum gibi bu ayrılık erisin diye.

Sen uzaklardayken
Ben, beni bırakıp gittiğin yoldan hiç ayrılmadım.
Her giden otobüsün arkasından el sallayıp,
Her gelen otobüste inmeni bekledim…

Sen uzaklardayken
Ben…
Hep dönmeni bekledim.



Alıntı..
 
Kelimesi geçen tüm satırları kurşuna dizdim
Resimleri,mektupları,şiirleri...
İçimde yaşattığım o büyük sevgiyi..
Ve...kendimi...aşk adına yaktım!..Aşk adına İdam ettim!

Sende kalan nem varsa
İçimde bir kıvılcım dahi bırakmadım
Kor,kor yanan yüreğime
Buzları buz gibi suları bastım...Aşk adına
Bu canı dar ağacına astım!...


Alıntı..
 

Giderken

Ben giderken
Sen en güzel rüyalarına gebe olacaksın
Ben giderken
Ankara sana en güzel güneşini verecek
Benim veremediğim!
Neydi bu sis!
Neydi bu hoyratça kız deyip
Yüreğini güneşe gömeceksin
Sisli Ankara,su gibi akacak
Arayacaksın beni!
Ve ben çoktan gitmiş olacağım sevgili

Beğenmediğin o asi kız
Denizlerle kardeş olacak
Dalga olacak!
Her kum tanesini dağıtan iz olacak!
Ve ben gitmişken,sana bir şey demeden
Sen sularımda boğulacaksın
O asi kızı ararken

Neden dahi diyemeden.....
Atılacaksın yüreğimden!
Sana son söz
Bunu da unutma
Ankara”nın sisli bir akşamında
Yüreğini sakın ama sakın tutma.......!


Burçin Günay
 
Geri
Üst