Gittin Öyle Mi?
Yüzün güneşe bakardı, günebakanlar kıskanırdı.Zaten sen bakmasan güneş
parlamazdı.Ben senin yüzüne hayranlıkla bakarken, gözlerin bir sevdayı anlatırdı
Ben o sevdanın tutkunuydum ve bir sevda ancak böyle tutkulu yaşanırdı
Hüznün karanlığına teslim gecelere, senin varlığınla direnirdim.Varlığın beni
çoğaltırdı.Ne kadar çoğalırsam aşkım o kadar büyürdü ve aşk sadece seninle
adınla vardı.
Elimdeki birkaç umut kırıntısını her gün ama her gün yeniden besteleyip
bitmeyen bir aşk senfonisine dönüştürürdüm.Her notası seni anlatırdı.Sen
duymazdın ama dinleyen herkes seni anlattığını anlardı.
Günler solar, mevsimler değişir, zaman delice akardı.Yalnızlık bir kılıç olup yüreğime saplanırdı.Sensizliğe günce yazıp kimsenin bulamayacağı yerlere
saklardım.Sensiz olduğum bilinsin istemezdim.Çünkü bu yürek sadece seninle
atardı.
Ağlardım, kimse görmezdi.Göz yaşlarım içime akardı.Seni özlemek bir fırtınayı andırırdı.Fırtınalar içimdeki sevda ağaçlarını kökünden kopartırcasına sal-
lardı.Her seferinde bir yolunu bulup ağaçlarımı kurtarırdım.Bu yüzden benim
sevdam yıkılmazdı.
Aşkın yarını yoktu ama bizim beklediğimiz hep yarındı.Bugün hiç yaşanmadı.
Bu ne sana ne de bana uyardı ama çaresizlik elimizi kolumuzu bağlardı.Hayata
isyan ederdim, isyan tek arkadaşımdı.
Bu sevdayı yaşamak, ayakta tutmak kolay değildi, yorardı.Yine de şikayet
etmezdim çünkü senin için her şey göze alınırdı.
Hain değildim ben, seni aldatmadım.Beynim de yüreğim de seninleyken bir başkası bana sadece yabacıydı.Ben yabancılara teslim etmedim kendimi, kimse
de beni teslim alamadı
Mükemmel değildim ben, hatalarım vardı.Ama hatalarımı fark edip düzeltmeyi bilirdim.Yaptığım en ufak hata seni biraz incitse beni yıkardı.
Şimdi ‘gittim’ diyorsun öyle mi¿ Hiç kalmadın ki benimle gidesin…Benimle
kalan hep yalnızlıktı.Olmayışının hiçbir önemi yok.Bir tarafında hep sen olsan da
benim aşkım bağımsızdı.Hayatta hep tatlı anlar yoktur ya, nasıl yaşadıysam seni,
acıyı da yaşamayı bilirim ben.Aslında çok da üzülecek bir şey yok.Çünkü bu
aşk baştan sona imkansızdı
Mehmet Coşkundeniz
Yüzün güneşe bakardı, günebakanlar kıskanırdı.Zaten sen bakmasan güneş
parlamazdı.Ben senin yüzüne hayranlıkla bakarken, gözlerin bir sevdayı anlatırdı
Ben o sevdanın tutkunuydum ve bir sevda ancak böyle tutkulu yaşanırdı
Hüznün karanlığına teslim gecelere, senin varlığınla direnirdim.Varlığın beni
çoğaltırdı.Ne kadar çoğalırsam aşkım o kadar büyürdü ve aşk sadece seninle
adınla vardı.
Elimdeki birkaç umut kırıntısını her gün ama her gün yeniden besteleyip
bitmeyen bir aşk senfonisine dönüştürürdüm.Her notası seni anlatırdı.Sen
duymazdın ama dinleyen herkes seni anlattığını anlardı.
Günler solar, mevsimler değişir, zaman delice akardı.Yalnızlık bir kılıç olup yüreğime saplanırdı.Sensizliğe günce yazıp kimsenin bulamayacağı yerlere
saklardım.Sensiz olduğum bilinsin istemezdim.Çünkü bu yürek sadece seninle
atardı.
Ağlardım, kimse görmezdi.Göz yaşlarım içime akardı.Seni özlemek bir fırtınayı andırırdı.Fırtınalar içimdeki sevda ağaçlarını kökünden kopartırcasına sal-
lardı.Her seferinde bir yolunu bulup ağaçlarımı kurtarırdım.Bu yüzden benim
sevdam yıkılmazdı.
Aşkın yarını yoktu ama bizim beklediğimiz hep yarındı.Bugün hiç yaşanmadı.
Bu ne sana ne de bana uyardı ama çaresizlik elimizi kolumuzu bağlardı.Hayata
isyan ederdim, isyan tek arkadaşımdı.
Bu sevdayı yaşamak, ayakta tutmak kolay değildi, yorardı.Yine de şikayet
etmezdim çünkü senin için her şey göze alınırdı.
Hain değildim ben, seni aldatmadım.Beynim de yüreğim de seninleyken bir başkası bana sadece yabacıydı.Ben yabancılara teslim etmedim kendimi, kimse
de beni teslim alamadı
Mükemmel değildim ben, hatalarım vardı.Ama hatalarımı fark edip düzeltmeyi bilirdim.Yaptığım en ufak hata seni biraz incitse beni yıkardı.
Şimdi ‘gittim’ diyorsun öyle mi¿ Hiç kalmadın ki benimle gidesin…Benimle
kalan hep yalnızlıktı.Olmayışının hiçbir önemi yok.Bir tarafında hep sen olsan da
benim aşkım bağımsızdı.Hayatta hep tatlı anlar yoktur ya, nasıl yaşadıysam seni,
acıyı da yaşamayı bilirim ben.Aslında çok da üzülecek bir şey yok.Çünkü bu
aşk baştan sona imkansızdı
Mehmet Coşkundeniz