HÜkÜmsÜzdÜr!

[GREAT İDEA]

Kaybettim kendimi, hükümsüzdür

Bir ırgalanıştı delice çarpan

Kuytu kaygılardı öbek öbek

Bu yağmurlar ki camlarda pürüzdür

Kaybettim kendimi, hükümsüzdür



Ekim sende çıktın yaramaz

Vur yağmuru bedenime yaram az

Sensiz sonbahar bana yaramaz

Gittiğim yol yanlışlarıyla da düzdür

Kaybettim kendimi, hükümsüzdür



Umutları veren alır, gizlice

Umutlar yerde kalır gizlice

Umutlarım bir gün olur gizlice

Beni benden çalan, sönük bir sözdür

Kaybettim kendimi hükümsüzdür



Ekim neden güllerimi koparttın

Neden yapraklarla üstlerini kapattın

Neden beni bu yalnızlığa attın

Yüreğimi kavuran, dilindeki pürmüzdür

Kaybettim kendimi, hükümsüzdür



Hüzün kapıları ardına dek açık

Sevdiğim beni attın içine, koyuydu balçık

Benim bu dünyada, en büyük kaçık

Beni böyle söyleten, yalancı yüzdür.

Kaybettim kendimi, hükümsüzdür



ESRİME