Hayata Dair - Ya Umutlar Biterse?Yenileri Başlar....

wol_error.gif
Resim Otomatik Küçültülmüştür. Bu yazıyı Tıklayarak Orjinal Halini Görebilirsiniz. Bu resim 600x522 Boyutlarında ve 60 KB dir.
d74618545e7a9d69ffaf7552c7c3cd74_1270143651.jpg


Dibe vurdugunu sanip bir dip daha oldugunu kesfedebiliyordu insan.
 


[FONT=&quot]
Sevgili Dost![/FONT]

[FONT=&quot]Fotoğrafta pozitif görüntüler negatif görüntülerle basılır.[/FONT]
[FONT=&quot]Sıkıntılar bunaltmasın seni.[/FONT]
[FONT=&quot]Lütfen[/FONT][FONT=&quot]gülümse[/FONT][FONT=&quot] fotoğrafın çekiliyormuş gibi [/FONT][FONT=&quot]her an[/FONT][FONT=&quot]…[/FONT]
[FONT=&quot]
posta kutusundaki mızıka[/FONT]
[FONT=&quot]'[/FONT][FONT=&quot]dan
Ali Ural[/FONT]

 



"Allah’ın bile insanlar hakkındaki hükmünü, ömürleri sona erdikten sonra verdiğine inanırken…

Biz kim oluyoruz da insanlari birkaç kez görmek, iki-üç yazı okumak, birkaç dedikodu dinlemekle.. yargılama hakkına sahip olabiliyoruz!"
 






Geçmeyen zamana sabır ne Fayda ?
/ / Yoruldum yokuşLarına tırmanmaktan
Ey kaLbim..!
 


Ben sana denize açılma demiyorum.







Açılacak olursan tufana bile katlan diyorum!



 

"... Öyleyse seninle kalayım, ne olur .! Aradığım SEN'sin! "

"Katiyen olmaz," demiş boşluk.

"Sen benimle kalırsan, boşluğumu doldurursun,

o zaman da
"ben" ben olmam."
 

Düşmek hiç ayıp değil kalkmasını bil
Ve acele et önce, şu gözyaşını sil.









"yaratıcı ile ilişkilendirilmeyen hiçbir sevgi, hiçbir ilgi, hiçbir takdir,
hiçbir aşk
insanı tatmin edemeyecekti!"









bir cam kadar savunmasız

yaşıyoruz kendimizden çalarak!












 

" - Hüküm verilirken,

sebebin özelliğine değil,

durumun genelliliğine bakılır. "
 

"... Bu 'Bozuk Güzellik'

Kalbim'i Yoran!.."
 

Akıl,
kendi kendisini patlatmaktan başka
hangi güce sahip ki.?
 

Bir ince iştir Yaşamak dediğin!
"Sana" yürümek düşer...
Çünkü; yol olur yeryüzü yürümeyi bilene...
Yeter ki
vakar olsun duruşun, özlemli olsun yürüyüşün!
"Yürümek"
kavlin olsun, ahdin olsun, vefan olsun...
Vur kendini yollara..
İmdada sesin olsun, dara uzansın ellerin, zora dayansın bileğin..
Olurda sürçerse ayağın;
dayandığın, güvendiğin
her daim RABBİN olsun!

DUA ile...










 



"Büyümek istiyorum,"
yüreğimdeki çocuğu ürkütmeden
Kızgınlığımı ve kırgınlığımı büyütmeden büyümek
Koca adamlara,
Büyüklere,
Cesurca kızabilmek için...
Sonra yine sana döneceğim ey çocuk
Yaramazlığına inat, saçlarını okşasın diye
Sana bir şiir armağan edeceğim..








EY DÜNYA!!
Kursağımdan geçenlerle büyüdün sen!!

 

"...herkes kendi gördüğüne bakar

peki hayatın rüzgarında kime yelkeniz

kıpırdamadan duramayız bir aşk boyu

hadi en kanadığımız yerden susalım

"gel" desen gelirdim

"git" dedin ve gittim


Aşka...

Rüzgara...

Ayrılığa...

Zamana...











Ya umutlar biterse.?

 




..susmayı öğreniyorum en derinden ve ben susuyorum /sessizce kimseler bilmeden..











Zamansız gittin , artık zamansızım ..
Ha sensiz geçmiş vakit , ha durmuş
Nasıl olsa sensiz meçhullerdeyim...







 

Öyle korkunçtu ki sesi sessizliğin o an anladım dönmeyecektin...









Size ne kadar sakin olduğumu istesemde anlatamam !







 
At'a nasıl bineceğinizi,
nasıl dört nala koşacağınızı
ve nasıl şaha kaldıracağınızı öğrenmişsinizdir.
öğrenmişsinizdir amma At kocamıştır artık..!
öksürmeye, aksırmaya, ağrılarla kıvranmaya başlamıştır!


















İnsanın en büyük düşmanı, doğrudan doğruya kendisidir.
(Çiçero)


 


Hep kaçtım

Bir tek kendimden kurtulamadım
En çok kendimi kanattım
Her insan yangınını içinde taşırdı
Ve hiçbir kente ait değildi hiçbir acı
Çok geç anladım






Bu nasıl bir dünya hikâyesi zor;
Mekânı bir satıh, zamanı vehim.

Bütün bir kainat muşamba dekor,
Bütün bir insanlık yalana teslim.


 
Zaman Herşeyin İlacı Değil..
İçinden Zaman Geçmeyen Yaralar Var..





 





içimde bir çocuk hala,
beş taşın birini arıyor...
ve hala bilyelerini saklıyor
bir küçük torbanın içinde...
büyümek mi acıtan?
acılar mı büyüten?

kaşlarını çatıp sabırsızlıkla
açıyor hala erimiş çikolatayı,
sakız kutularından seçiyor
en renkli olanı...
büyümek mi acıtan?
acılar mı büyüten?

ama bir yanımda yorgun ve suskun bir dev,
elleriyle sarmalıyor kum tanelerini...
beceriksiz yetişkinlikle diziyor rayları...
büyümek mi acıtan?
acılar mı büyüten?

kusup kinini yine kendi içine,
ve ağlamaklı erkekliklere sığdırıp yanılmışlıklarını,
sesleniyor kendi kendine;
büyümek mi acıtan?
acılar mı büyüten?
 
Geri
Üst