cilgin
New member
- Katılım
- 24 Kas 2005
- Mesajlar
- 374
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
Çok sevdirmemeli,insan kendini,
Ne bir gidenin arkasından el sallamalı,
Ne de vagonda bekleyen,ümit edilen,
Son yolcu olmalı!
Girmemeli klaplere,
Çıkacagını bile bile,
Vefasız olmalı biraz,
Belki de sevgisiz.
Böylece ne özlenir,ne beklenir
Sevgiye, saygıya fazla vakit ayırmamalı.
Kazanılmamalı hicbir zamna ki,
Kaybedilinceüzülünmesin!
Her zaman aramamalı,
Yanında oldugunu hissettırmemeli,
Yardım elini uzatmamalı.
Ne dost, ne de bir yabancı olmalı,hayal olarak kalmalı!
...baze ümitsizliklerde,ümit etmek kadar güzel olabilir...
...Düşünsenize,olmazsa olmazlarınızı
Aileniz mesela(herşeyın temel yapı tasıdır ya onlar) ..
hele ki anneniz,ateşli hastalıklarda başınıza bez koyan,kabus gördügünüzde,her çagrınızda yanıt veren..Her an eli,gözü üzerinizde,her sıkıştıgınızda yanınızda,derdinizi anlattıgınız ve her defasında sızın öfkeli asabi hallerinizi çeken,sizi yatıştırıp sakinleştiren..olmazsa olmaz ya ama ya olmasaydı?
Belkide hayat her iki taraf açısından,daha da çekilir olurdu.
çagrışınızda sesinizi duyan biri olmasaydı-yalnız siz duysaydınız sesinizi..
sırtınızı yaslayabilecegınız tek yer,tek dayanagınız-yaslandıgınız duvar veya bir agac olsaydı-bir zaman sonra alışırdınız buna..
ve daha kolay olurdu hersey,hayat en azından.
çünkü,hep yalnızdınız siz,kimse olmamıştı ki yanınızda,sesınızı,aglayısınızı,cıglıklarınızı dyabilecek..yalnız dogmuştunuz,ve hep yalnızdınız..
hazırdınız buna dogustan beri..
öyle de yoktu,böyle de yoktu kimseniz..
kimseye alışmamıştınız,özlem nedir ögrenmemiştiniz,ne kolay olurdu o zaman kaçışlar,ayrılıklar..
pek de yıkamazdı,acı veremezdi hani..
her çocuk biraz öksüz kalmalı,biraz yetim..
tatmamamlı sevgıyı,saygıyı,acımayı..
acımaszı olmalı,cunkü hayat çok acımasız!
HAYATTAN KAÇIŞ KOLAYDIR,KADERDEN DEGİL!
....BUSEMSİ..ALINTI DEGILDIR.
AYRICA BELIRTMEK ISTERIM..konuyu nereye yazacagımı bılmedıgım ıcın buraya yazdım..
öncellıkle bunun ıcın ,özur dılerım,kusurabakmayın arkadaslar...
Ne bir gidenin arkasından el sallamalı,
Ne de vagonda bekleyen,ümit edilen,
Son yolcu olmalı!
Girmemeli klaplere,
Çıkacagını bile bile,
Vefasız olmalı biraz,
Belki de sevgisiz.
Böylece ne özlenir,ne beklenir
Sevgiye, saygıya fazla vakit ayırmamalı.
Kazanılmamalı hicbir zamna ki,
Kaybedilinceüzülünmesin!
Her zaman aramamalı,
Yanında oldugunu hissettırmemeli,
Yardım elini uzatmamalı.
Ne dost, ne de bir yabancı olmalı,hayal olarak kalmalı!
...baze ümitsizliklerde,ümit etmek kadar güzel olabilir...
...Düşünsenize,olmazsa olmazlarınızı
Aileniz mesela(herşeyın temel yapı tasıdır ya onlar) ..
hele ki anneniz,ateşli hastalıklarda başınıza bez koyan,kabus gördügünüzde,her çagrınızda yanıt veren..Her an eli,gözü üzerinizde,her sıkıştıgınızda yanınızda,derdinizi anlattıgınız ve her defasında sızın öfkeli asabi hallerinizi çeken,sizi yatıştırıp sakinleştiren..olmazsa olmaz ya ama ya olmasaydı?
Belkide hayat her iki taraf açısından,daha da çekilir olurdu.
çagrışınızda sesinizi duyan biri olmasaydı-yalnız siz duysaydınız sesinizi..
sırtınızı yaslayabilecegınız tek yer,tek dayanagınız-yaslandıgınız duvar veya bir agac olsaydı-bir zaman sonra alışırdınız buna..
ve daha kolay olurdu hersey,hayat en azından.
çünkü,hep yalnızdınız siz,kimse olmamıştı ki yanınızda,sesınızı,aglayısınızı,cıglıklarınızı dyabilecek..yalnız dogmuştunuz,ve hep yalnızdınız..
hazırdınız buna dogustan beri..
öyle de yoktu,böyle de yoktu kimseniz..
kimseye alışmamıştınız,özlem nedir ögrenmemiştiniz,ne kolay olurdu o zaman kaçışlar,ayrılıklar..
pek de yıkamazdı,acı veremezdi hani..
her çocuk biraz öksüz kalmalı,biraz yetim..
tatmamamlı sevgıyı,saygıyı,acımayı..
acımaszı olmalı,cunkü hayat çok acımasız!
HAYATTAN KAÇIŞ KOLAYDIR,KADERDEN DEGİL!
....BUSEMSİ..ALINTI DEGILDIR.
AYRICA BELIRTMEK ISTERIM..konuyu nereye yazacagımı bılmedıgım ıcın buraya yazdım..
öncellıkle bunun ıcın ,özur dılerım,kusurabakmayın arkadaslar...
tesekkürler
