tarih derslerinde bize bunu hiç anlatmadılar.ve müfredattaki büyük bir eksik olduğunu düşünüyorum
aslında herkes çıkar için savaşır;vatanını savunan da işgalci de...
tabi önce çıkarı tanımlamak gerekir.insan olmanın getirdiği bazı ihtiyaçlar vardır.herkes iyi bir hayat yaşamak ister,herkes özgürlük ister,herkes çocuklarına bırakabileceği bir vatanın sahibi olmak ister.
ama bunlara herkes sahip olamaz!
kurtuluş savaşında kaybedilen on binlerce hayatın nedenidir bu.
işgalciler;ileride kendi çocuklarının hür ve bolluk içinde yaşayabileceği bir ülke olabilmek için stratejik öneme sahip olan anadoluya egemen olmalıydılar.
anadolunun insanları;ezilmeden,kendi kaderini etkileme şansı olan bir neslin atası olabilmek için(tabi şimdi ne kadar özgürüz bu tartışılır...),üstünde mutlu insanların yaşayabileceği bir vatanın efendisi olabilmek için kan döktüler.
burada anadolu insanlarının kazanmasının en büyük nedenlerinden biri de "kaybedecek hiç bir şeylerinin kalmamış olmasıydı".
kısaca bir çok kişinin sandığı gibi din,inanç vs... için savaşılmaz çünkü bunlar insanın kendi içinde yaşaması gereken şeylerdir.
düşünün ki ailenizin yarısı ölmüş,yokluk içindesiniz ve ileride sizi idare edecek olanlar size ve çocukarınıza köpek muamelesi yapacak.
artık hayatınızdan başka kaybedecek bir şeyiniz yoktur ve bu şartlar altında o da çok değerini yitirir.
insanlar düşünü ki;"daha kötüsü ne olabilir ki...bu gün savaşırsak belki kazanırız!"
arkadaşlar aslında en büyük gücü çaresizlik doğurur.tarih boyunca bu hep böyle olmuştur.
aslında herkes çıkar için savaşır;vatanını savunan da işgalci de...
tabi önce çıkarı tanımlamak gerekir.insan olmanın getirdiği bazı ihtiyaçlar vardır.herkes iyi bir hayat yaşamak ister,herkes özgürlük ister,herkes çocuklarına bırakabileceği bir vatanın sahibi olmak ister.
ama bunlara herkes sahip olamaz!
kurtuluş savaşında kaybedilen on binlerce hayatın nedenidir bu.
işgalciler;ileride kendi çocuklarının hür ve bolluk içinde yaşayabileceği bir ülke olabilmek için stratejik öneme sahip olan anadoluya egemen olmalıydılar.
anadolunun insanları;ezilmeden,kendi kaderini etkileme şansı olan bir neslin atası olabilmek için(tabi şimdi ne kadar özgürüz bu tartışılır...),üstünde mutlu insanların yaşayabileceği bir vatanın efendisi olabilmek için kan döktüler.
burada anadolu insanlarının kazanmasının en büyük nedenlerinden biri de "kaybedecek hiç bir şeylerinin kalmamış olmasıydı".
kısaca bir çok kişinin sandığı gibi din,inanç vs... için savaşılmaz çünkü bunlar insanın kendi içinde yaşaması gereken şeylerdir.
düşünün ki ailenizin yarısı ölmüş,yokluk içindesiniz ve ileride sizi idare edecek olanlar size ve çocukarınıza köpek muamelesi yapacak.
artık hayatınızdan başka kaybedecek bir şeyiniz yoktur ve bu şartlar altında o da çok değerini yitirir.
insanlar düşünü ki;"daha kötüsü ne olabilir ki...bu gün savaşırsak belki kazanırız!"
arkadaşlar aslında en büyük gücü çaresizlik doğurur.tarih boyunca bu hep böyle olmuştur.