KIR MARMOT veya ISLIK ÇALAN MARMOT (Marmota caligata)
Kuzey - batı Amerika ile Kuzey -doğu Sibirya'nın yüksek dağlarındaki bölgesine bir yabancı girdiği anda, «kır marmot», bir bucuk kilometre uzaktan duyulabilen tiz bir ıslık salıverir, Marmot topluluklarının bulunduğu yerlerde daima bir kayanın üzerine tünemiş olan böyle bir nöbetçi bulunur. Kır marmot lar arkadaş canlısı hayvanlardır. Bir düzine hayvanlık veya daha kalabalık toplulukların daima aynı yollardan ve barınaklardan yararlandıklarım düşmanları da çok iyi bilir. Allahtan, bütün dağlılar gibi gözleri çok keskin olan bu yaratıklar, her an kendilerine baskın yapabilecek olan ayı, porsuk gibi hayvanları zamanında görürler.
Yetişkin bir marmot'u öldürebilecek olan hayvanlar aşağı yukarı bunlardır. Bir kartal da hayvanın yavrularını kapabilir yahut gafil avlanan yetişkin bir marmot'u öldürebilir. Fakat hayvan genellikle her zaman tehlikeye hazırlıklı haldedir. Çiçek, ot ve lezzetli bitki peşinde nereye giderse gitsin, alarm ıslığını duyar duymaz derhal gözden kaybolmasına yardım edecek bir deliğin hiç bir zaman fazla uzağında değildir.
Kır marmot'un ıslığı
Marmot'un keskin ıslığı hayvanın yırtlağından çıkar. Islık çalarken marmot'un ne ağzı açılır, ne de dudakları oynar. Hayvanın, orman sınırının yükselin deki vatanının az yoğun havası, bu ıslığın büsbütün berraklaşıp net ola rak duyulmasını sağlar.
Hayatları uyku ile geçer:
Marmot' un yüksek ve kayalık yurdunda bu ıslık kısa bir mevsim boyunca duyulur. Buralarda kış uzundur, ilkbaharda karların erimesi gecikir, Ağustosta ise yeniden kar yağmaya başlar. Bu bölgelerin marmotları bir yıl iğinde sadece üç ay uyanıktırlar. Diğer dokuz ay derin bîr uykuda geçer.
Kir marmot'un ağırlığı 10 kiloyu bulur. Gövdesi 75, kuyruğu ise 20 santimdir. Eskimolarm elbise yapmakta kullandıkları kürkü boz ve yer yer kızıl kahverengidir. İsmini, kürkünün beyaz uçlu tüylerinden almıştır.